روح فوتبال برزیل

كمتر بازیكنی در طول تاریخ به این سرعت مدارج ترقی را پیموده و با دست به گریبان شدن با چنین مصدومیت هایی دوباره توانسته به عرصه فوتبال بازگردد. او قبل از مصدومیت شدیدش در تیم اینتر دو بار و پس از آن نیز یك بار به عنوان بازیكن برتر سال «فیفا» دست یافت كه یك ركورد به شمار می رود. درست قبل از جام جهانی ۲۰۰۲ كره و ژاپن بود كه او دو عمل جراحی بر روی زانویش انجام داد و هیچ كس فكر نمی كرد كه او بتواند باز هم به دنیای فوتبال بازگردد، اما با تمرینات مداوم و اراده راسخ به این مهم دست یافت و به جهان فوتبال بازگشت آن هم چه بازگشتی. واقعاً باوركردنی نبود، زیرا او علاوه بر قهرمانی در جام جهانی به همراه تیم ملی برزیل موفق شد با به ثمر رساندن هشت گل در هفت مسابقه عنوان آقای گلی رقابت های جام جهانی را كسب كند تا تنها دو گل با ركورد گردمولر افسانه ای فاصله داشته باشد. او اگر بتواند در جام جهانی آینده دو گل دیگر به ثمر برساند به همراه گردمولر به عنوان بهترین گلزن تاریخ جام های جهانی شناخته خواهد شد و با گل های بیشتر، به تنهایی به این عنوان خواهد رسید. او در همان سال (۲۰۰۲) به عنوان مرد سال فوتبال جهان نیز شناخته شد، اما پس از آن به علت اضافه وزن و مصدومیت افت محسوسی داشت، اما انتظار می رود در جام جهانی آینده باز هم بدرخشد. نام رونالدو همواره به عنوان یكی از بیست بازیكن برتر تاریخ فوتبال جهان برده می شود و بازی های او در تیم های آیندهوون و به خصوص بارسلونا و اینتر فراموش نشدنی است.
* آیا این مسأله كه شما بعد از جام جهانی از تیم ملی كناره گیری می كنید صحت دارد؟
- شاید این تعبیری اشتباه از یكی از مصاحبه های من در تلویزیون اسپانیا باشد كه در آن برنامه من فقط گفتم مدت زیادی است كه برای تیم ملی بازی می كنم و كم كم باید به فكر بازنشستگی باشم، اما منظورم این نبود كه پس از جام جهانی ۲۰۰۶ از تیم ملی خداحافظی خواهم كرد. همیشه هدفم این بوده تا زمانی كه فوتبال بازی كنم و از آن لذت ببرم برای برزیل نیز بازی خواهم كرد. من از تاریخ معینی صحبت نمی كنم و یا از دوره ای مشخص و تا زمانی كه توان بازی كردن داشته باشم در تیم ملی بازی خواهم كرد.
* چه زمانی از فوتبال خداحافظی می كنی؟ برای مثال روماریو كه در حال حاضر سی و نه سال دارد هنوز هم قصد خداحافظی ندارد!!
- روماریو یك استثناست، زیرا در این سن و سال هنوز هم توان بازی دارد. من فكر نمی كنم كه بتوانم تا این سن به فوتبال ادامه دهم.
* شما به عنوان یك بازیكن بی تجربه و با هفده سال سن پا به جام جهانی ۱۹۹۴ آمریكا گذاشتید. در سال ۱۹۹۸ نیز همه چیز تحت الشعاع مشكلاتت قرار گرفت و در سال ۲۰۰۲ تو در اوج قرار داشتی. از رونالدوی ۲۰۰۶ چه انتظاری باید داشت؟
- جام جهانی ۲۰۰۶ مهر تأییدی بر رونالدوی ۲۰۰۲ خواهد بود. بعد از حضور در سه جام جهانی و باخت برابر فرانسه در جام ۱۹۹۸ و سپس ارائه بازی های خوب در جام ۲۰۰۲ و فتح جام، چهارمین جام مكانی برای تثبیت رونالدو خواهد بود. من تشنه حضور در جام جهانی هستم و آماده شروع این بازی ها هستم و امیدوارم تا افتخاری دیگر برای برزیل به ارمغان بیاورم.
* اخیراً هرنان كرسپو اظهار كرده كه این بار برزیل شانس بیشتری برای فتح جام دارد و از این بابت خوشحال است؟!
- این هیچ چیز را تعیین نمی كند. انتخاب تیم ها در خارج از میدان بازی انجام می شود و من هرگز ندیدم كه تیمی خارج از میدان فاتح جامی شود. برزیل در طول مسابقات باید ثابت كند كه بهترین تیم است.
* آیا از این كه در جام كنفدراسیون ها حضور نداشتی متأسفی؟
- همه چیز طبق برنامه پیش رفت. تا جایی كه به من ربط دارد این مانند پلی بر روی رودخانه است. من برای عقیده ام جنگیدم زیرا دوست داشتم برای تعطیلاتم نیز احترام قائل شوند. اگر بین دو فصل بازی به خصوص قبل از جام جهانی تعطیلاتی در كار نباشد همه چیز در جام سخت خواهد بود. در اروپا ما دو رقابت بسیار مهم داریم، جام قهرمانان و لالیگا، كه پس از اتمام آنها بدن نیاز به مدت زیادی برای بازسازی دارد، اما ما مهلت كمی برای استراحت در اختیار داریم.
* آیا عقیده داری كه فیفا، یوفا و فدراسیون های ملی باید به صحبت های بازیكنان در مورد تراكم بازی ها گوش فرادهند؟
- درست ترین مسأله این است كه اول به صحبت های آنها گوش دهند، چون این بازیكنان هستند كه باید در زمین بازی كنند. حتی بعضی اوقات دو بار در طول هفته، پس این مهم است كه ما چه چیزی برای گفتن داریم و كسی باید اینها را بشنود. البته تا به حال چنین اتفاقی نیفتاده و متأسفانه مردم زیادی حرف های ما را نمی شنوند. وقتی مقامات تاریخ مسابقات را تنظیم می كنند آخرین چیزی كه در نظر می گیرند، آمادگی جسمانی بازیكنان است و مسأله دیگر آب و هواست كه ما باید در سه رقابت مهم در طول یك سال شركت كنیم.* آیا پیش بینی شگفتی در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان، مثل یورو ۲۰۰۴ را داری. در آن مسابقات یونان با تاكتیك های فوق دفاعی به قهرمانی رسید. آیا رویارویی با حریفان آمریكای جنوبی دشوارتر از حریفان اروپایی است؟
- ما برای رویارویی با تمامی تیم ها باید آماده باشیم بازی خود را بدون توجه و در نظر گرفتن نام حریف انجام دهیم. بیشتر بازیكنان بزرگ در اروپا بازی می كنند، پس ما می دانیم كه اروپایی ها چطور بازی می كنند، البته این مسأله كه تیم های آمریكای جنوبی بویژه آرژانتین و اروگوئه در بازی با حریفان مسائل روانی را نیز در نظر می گیرند كه در نتیجه بازی با آنها دشوار است، زیرا آنها سعی می كنند تا حریف را تحریك كنند و در نتیجه اخطار دریافت كنند. باید اقرار كنم كه آنها استاد جنگ روانی هستند.
* آنها چه حركاتی را در بازی انجام می دهند؟
- مثلا وقتی توپ در سمت دیگر میدان است آنها از پشت به شما ضربه می زنند، به شما ناسزا می گویند و یا هر كاری كه بتواند شما را تحریك كند.
* نظرت راجع به استفاده از تكنولوژی در فوتبال چیست؟ برای مثال نصب گوشی های كوچكی در گوش بازیكنان برای شنیدن حرف های مربی در طول بازی و یا بازی در زمین های مصنوعی؟
- در رابطه با گوشی نظر موافقی ندارم، چون جدای از ناراحتی برای گوش این دستگاه واقعاً نمی تواند چیزی را تغییر دهد. در زمین، جدای از جاگیری مناسب و تاكتیكی، بازیكن باید تمرین هفته گذشته خود را كاملاً در زمین پیاده كند. معمولاً كیفیت بازی یك بازیكن است كه همه چیز را تعیین می كند، نه مربی، حتی در لحظه ای كه شما قصد هجوم بردن به خط دفاعی دشمن را دارید یا نه. به نظر من چمن مصنوعی نیز چندان دلچسب نیست. من در زمین های مصنوعی زیادی تمرین كردم، بخصوص در ایتالیا و در طول فصل زمستان. من نمی دانم كه در حال حاضر زمین ها به چه صورت است و چه تغییراتی كرده، اما در كل چمن طبیعی را ترجیح می دهم، حتی اگر شرایط زمین كمی بد باشد باز هم طبیعی است.
* نظرت راجع به توپ های هوشمند چیست؟
- روشی آسان تر و بهتر برای حل این مسأله به كار گرفتن داوران بیشتر است. برای مثال، در بسكتبال كه بازیكنان كمتری در میدان حضور دارند، چندین داور بازی را كنترل می كنند در حالی كه در فوتبال تنها دو خط نگه دار وجود دارد و به نظر من بهتر است كه در پشت هر دروازه یك داور قرار دهند تا بسیاری از مشكلات حل شود، زیرا در زمین بازی نیاز به داوری دیگر نیست زیرا داوران همیشه در موقعیت خوبی قرار دارند و به جریان بازی نزدیك هستند، اما برای اداره درست بازی نیاز به كمك های بیشتری دارند.
* اخیراً مجله ای عكسی از شما به چاپ رساند كه در حال كایت سواری بودید. نظرتان راجع به مشهورشدن و زندگی خصوصی چیست؟
- از وقتی شانزده ساله بودم مشهور شدم و كاملاً به این موضوع عادت دارم. مشهور بودن مزایا و معایبی دارد. بعضی اوقات زمانی كه به بیرون می روید، توجه زیادی را به خود جلب می كنید. بعضی اوقات بچه ها به سراغ آدم می آیند و بعضی اوقات بزرگترها كه اگر مؤدب باشند بسیار خوشایند است، اما بیشتر مردم نمی دانند كه چطور باید ارتباط برقرار كنند و درست این زمان بد ماجراست. آنها فكر می كنند چون ما فوتبال بازی می كنیم و پول زیادی به دست می آوریم ، به هر چیزی تن در بدهیم اما علاوه بر فوتبالیست بودن انسان هایی معمولی مثل دیگر مردم هستیم و در نتیجه به زندگی عادی نیز نیاز داریم.
* آیا فوتبالیست ها سزاوار چنین دستمزدهایی هستند؟
- فكر نمی كنم نباشند. ما مردم را سرگرم می كنیم و شادی و خوشحالی زیادی را برای مردم به ارمغان می آوریم. فوتبال نوعی تجارت است كه میلیون ها دلار در آن صرف می شود و بازیكنان ستارگان این تجارتند.
* جنبه دیگری نیز وجود دارد. شما كارهای انسان دوستانه زیادی انجام می دهید.
- مدت هشت سال است كه به عنوان سفیر سازمان ملل فعالیت می كنم و بسیار فعال هستم و به مأموریت های زیادی می روم. دوست دارم بازیكنان بیشتری در این گونه مسائل شركت كنند، البته خیلی ها امروزه در این گونه كارها حضور دارند اما هنوز كافی نیست. زیدان و من هر دو سفیر سازمان ملل هستیم و ما هر ساله یك بازی دوستانه به كمك دوستان زیدان انجام می دهیم و پول بدست آمده را به مؤسسه مورد نظر سازمان ملل می دهیم تا در امور خیریه و انسان دوستانه صرف كند. مردم زیادی برای كمك به انسانها وجود دارند.
* آیا احساس حسادتی نسبت به برزیلی های رئال مادرید وجود دارد. برای مثال رائول!
- غیرممكن است كه از تمام بازیكنان توقع داشته باشیم كه با دیگر بازیكنان روابط خوبی داشته باشند، اما در رئال ما یك گروه خوب هستیم و همگی می دانیم كه موفقیت باشگاه مهمترین مسأله است. بازیكنان مجبور نیستند كه با یكدیگر صمیمی باشند اما در زمین ما باید مانند یك تیم عمل كنیم و همگی باید به هم كمك كنند. من نشانه ای از حسادت در رئال ندیدم و با رائول نیز روابط خوبی دارم و هر دوی ما تمام سعی مان را برای كمك به رئال انجام می دهیم.
* نظرت راجع به مسائل سیاسی جاری در برزیل چیست؟
- برزیل كشوری بسیار بزرگ و پیچیده است و متأسفانه من در فاصله ای بسیار دور از كشورم قرار دارم و در نتیجه از شرایط كشور بی اطلاع هستم اما می دانم كه مردم مسائل را از نزدیك دنبال می كنند.مردم به دنبال پاسخ هستند و این موضوع برایشان بسیار مهم است. من دوست دارم كه بخشی از مردم كشورم باشم.
* سال آینده سی ساله خواهی شد. چه احساسی داری ؟
- زمان بسیار سریع می گذرد. انگار دیروز بود كه هفده ساله بودم و در جام جهانی ۱۹۹۴ حضور داشتم. الان بیست و نه سال دارم و احساس بسیار خوبی دارم و مثل همیشه روحیه خوب و جوانی دارم.

جهانگیر كوثری

منبع : روزنامه همشهری