تکریم زنان از طریق مشورت با ایشان

مشورت یکی از سازوکارهای مهم تنفیذ قدرت و ریاست است. قرآن کریم در دو مورد به مشورت مردان با زنان، در محدوده خانواده اشاره کرده است: یکی مسئله رضاع و فطام، یعنی از شیر گرفتن فرزند و دیگری در رابطه با ملاقات حضرت موسی(ع) با دختران حضرت شعیب (ع)‎.
در مورد اول خداوند زن و شوهر را به مشورت درباره زمان پایان دادن به دوره شیردهی فرزند مأمور می کند و در ماجرای دوم به مشورت مفیدی اشاره می کند که دختر شعیب به پدر داد و تمام خانواده از ثمرات آن برخوردار گشتند! (قصص۲۱‎/)
ثمراتی نظیر کمک اقتصادی و حمایتی موسی (ع) از خانواده شعیب نبی(ع) که سه دختر با پدری کهنسال بودند؛ ازدواج موسی با یکی از سه دختر.‎.‎. طبعاً مشورت خود دارای اصولی است و کسی که طرف مشورت قرار می گیرد لازم است از درایت و امانت کافی برای کمک فکری متناسب برخوردار باشد.
به هر حال حضرت رسول خدا (ص) در مواردی با زنان آگاه، بخصوص در خانواده خود مشورت می نمود. اولین زنی که مورد مشورت رسول خدا (ص) قرار گرفت حضرت خدیجه کبری(س) بود.
رسول خدا (ص) اسرار نبوت را با او در میان می نهاد و لحظه به لحظه در صحبت های خود با او سختی نزول وحی را به کمک دلداری ها و کلمات منطقی او برخود آسان می نمود.
هرگاه از رسالت بزرگ خود و از تجربه های سنگین بارش وحی و دیدن فرشته آسمانی سخن می گفت خدیجه او را چنین دلداری می داد: «محمد! بدان که خدا تو را تنها نمی گذارد، تو هیچ گاه رسیدگی به خویشاوندان و صله رحم را فراموش نکردی و به کسی آزار نرساندی و از یاری دیگران رو برنتافتی» (بحارالانوار، ج،۱۸ ص۱۹۴)
طبیعی است که در اولین تجارب وحی وجود عنصری حضرت رسول خدا (ص) دچار سختی می گشت.
علاوه بر آن که انبیاء همواره از آنکه مردم به ندای حق پاسخ نگویند نگران و خائف بودند و بیش از آنچه تصور می شود در فکر سعادت و شقاوت آنها به سر می بردند. کلمات فوق قبل از آن که عباراتی عاطفی و احساسی باشند از منطقی تبعیت می کنند که می توانند در آن موقعیت بحرانی رسول الله (ص) را یاری نمایند. این نکته بسیار مهمی در تلطیف روابط خانوادگی و الگوی صحیح رفتار با زنی است که انسان از عقل و درایت او مطمئن است.

زن در سیره پیامبر اعظم(ص) - فریبا علاسوند

منبع : روزنامه ایران