رفتگان

مارتین اسکورسز بعد از چند فیلم برجسته، بیشتر از آنکه بتواند دل میلیون‌ها بیننده فیلم را به‌دست آورد، آراء موافق آکادمی‌ها را به‌دست آورده است، اما حالا او با انفجاری که نشانگر رضایت مردم است به فیلم‌هائی با داستان‌های جنائی بازگشته است.
فیلم ”رفتگان“ بعد از فیلم ”کازینو“ در سال ۱۹۹۵ قوی‌ترین فیلم او محسوب می‌شود که حالتی داستان‌گونه دارد. همه چیز به سختی و استواری سنگ است. داستان فیلم لحظه به لحظه کشش و جذابیت را بیشتر کرده و شما را به تماشای ادامه آن ترغیب می‌کند. دوربین متحرک و نور به همراه سایه‌هائی تاریک از مایکل بالهاوس، تنظیمات قوی کریستی زی و تدوین لحظه به لحظه دقیق و متناسب تلما اسکونیمیکر، همه و همه دست به دست هم داده‌اند تا ما را به قلب تاریکی ببرند.
روش کاری هیجانی و پرانرژی اسکورسز که هیجان را در تک تک صحنه‌ها القاء می‌کند، در کنار تغییر آهسته داستانی جنائی به تراژدی از همه موارد بالا برجسته‌تر بوده و در جایگاه ویژه‌ای قرار دارد.
در بوستون جنوبی، نیروی پلیس ایالتی مشغول جنگ با جنایتی سازمان یافته است. پلیس مخفی جوانی به‌نام ”بیلی کاستیان“ موظف شده تا به گروه بزگ سندیکا که توسط کاستلوی جنایتکار رهبری می‌شود، نفوذ کند. زمانی‌که ”بیلی“ توانست در مدت کوتاهی، اعتماد کاستلوی را به خود جلب کند، جوانی جنایتکار و سرسخت نیز توانست به‌عنوان جاسوس گروه بزرگ سندیکا وارد ساختمان پلیس شده و یکی از بالاترین مقام‌ها را در بخش تحقیقات ویژه کسب کند.
هر دوی آنها توانستند نقش دوم خود را به‌خوبی بازی کنند و اطلاعاتی محرمانه در مورد آنچه که نیاز داشتند، کسب کنند. اما وقتی‌که پلیس و گروه جنایتکاران، هر دو متوجه یک عامل نفوذی بین گروهشان می‌شوند، کار و زندگی بیلی و کلین هر دو به خطر می‌افتد، چرا که هر لحظه امکان لو رفتنشان وجود دارد. هر دوی آنها تلاش می‌کنند تا زودتر از دیگری فرد نفوذی را کشف کرده و با آشکارسازی هویتش جان خود را حفظ کنند ... .

منبع : نشریه تخصصی هنر و رایانه