خاکستر سبز بعد از روز فرشته

«زیر درختان زیتون» فیلم تحسین‌شده کیارستمی در این سال توانست با نمایش محدود (ازجمله در سینمای خاطره‌انگیز آزادی قدیم) تماشاگران خاص خود را بیابد. بلوف (خاچیکیان.) جنگ نفتکش‌ها (بزرگ‌نیا)، پناهنده (رسول ملاقلی‌پور) و تاواریش (مهدی فخیم‌زاده) از دیگر فیلم‌های این سال بودند.
به سال ۱۳۷۴ می‌رسیم که قله اکران این سال را ایرج قادری تازه از بند محرومیت رسته، فتح کرد. با «می‌خواهم زنده بمانم»،‌براساس ماجرای واقعی پدرام تجریشی (با فیلمنامه‌ای از رسول صدر عاملی.) قادری پس از تاراج از هرگونه فعالیتی (بازیگری، کارگردانی و فیلمنامه‌نویسی) در سینمای ایران محروم شده و نامه‌نگاری‌ها و تلاش‌های ۸ ساله‌اش برای گرفتن مجوز، انگیزه‌ای فراوان در او ایجاد کرده بود.
آن نگرانی‌ها و این انگیزه‌ها باعث شد تا این کهنه‌کار سینما از پشت دوربین «می‌خواهم زنده بمانم» سرافراز بیرون بیاید و آن را به بهترین فیلم کارنامه حجیمش تبدیل کند. در حالی که نگارنده به خوبی و با کمال تعجب به یاد دارد که در بهمن ماه ۱۳۷۳ (سیزدهمین جشنواره فجر) در سینما قدس (سالن ویژه خبرنگاران سینمایی) بسیاری جمع شده بودند تا پنبه این فیلم و سازنده آن را بزنند و یکی از آنها در پایان فیلم ابراز تاسف می‌کرد که قادری فیلم خوبی ساخته است. (!) به هر حال سینمای ایران است و باید همه چیز آن به همه چیزش بیاید ...
«روسری آبی» پس از «نرگس» فیلم درخشان دیگری از رخشان بنی‌اعتماد بود که به عشق یک پیرمرد به دختری جوان می‌پرداخت. روسری آبی با فروش خوبش (در رده دوم جدول سالانه فروش فیلم‌ها) آبروی فیلم‌های برتر سینمای ایران را خرید و تحسین خانواده‌ها را برانگیخت.
روز واقعه دومین فیلم شهرام اسدی، در کنار سفیر فریبرز صالح بهترین فیلمی است که به واقعه عاشورا می‌پردازد. (از یک لحاظ روز واقعه به تنهایی این عنوان را داراست، چرا که سفیر درباره مقدمه قیام عاشورا است و روز واقعه به تبع نامش درباره واقعه عاشورا.)
در سال ۱۳۷۵ پنجاه و شش فیلم به نمایش در می‌آید و از نظر تعداد سینمای ایران می‌تواند تاحدودی به آمار نمایش در سال‌های قبل از انقلاب نزدیک شود.
کیومرث پوراحمد پس از سال‌ها ساختن فیلم‌های آرام و با فروش‌های کم و متوسط، نخستین بار در این سال با «خواهران غریب» صدر جدول فروش را قبضه می‌کند.
خواهران غریب نیز همچون دو نیمه سیب (عیاری) از روی داستانی از اریش کستنر ساخته شد. صحنه‌های جان‌دار فیلم، دو خواهر دوقلوی بانمک آن و موسیقی خوبش (که زنده‌یاد شکیبایی هم در آن آواز می‌خواند)‌ از هر نظر فیلم را جذاب می‌نمود (خواهران غریب را در زمره فیلم‌های کودک و نوجوان نیز می‌توان جای داد.)
شکیبایی با حضور در «عاشقانه» (داوودنژاد)‌، سومین فیلم پرفروش سال، از هر نظر سال موفقی را پشت سر گذاشت. نکته جالب، حضور پیمان قاسم‌خانی فیلمنامه‌نویس پرکار و موفق سال‌های بعد به عنوان بازیگر (در تنها تجربه‌اش)‌ در عاشقانه بود که او با وجود فروش خوب این فیلم، بازیگری را ادامه نداد.

علی شیرازی

منبع : روزنامه جام جم