سیارک اریس (Eris) از پلوتو سنگینتر است...!

هواداران پلوتوی جان سخت که هنوز به دنبال بازگرداندن پلوتو هستند، به تازگی ناامید شده اند. اطلاعات جدید نشان می دهد که سیارک از پلوتو ۲۷% سنگینتر است که به این موجب حکم سال پیش را مبنی بر وجود ۸ سیاره و افزایش لیست سیارکها در منظومه شمسی تقویت می کند. بر طبق اظهارات مایک براون Mike) Brown) ، کاشف اریس، و امیلی اسکلر (( Emily Schaller ، اطلاعات تأیید می کند که سیارک ۱۶.۶ میلیارد تریلیون کیلوگرم جرم دارد.
این اطلاعات از محاسبه ی زمان یک دور گردش دایسنومیا (Dysnomia)، قمر اریس، به دور این سیارک بدست آمده است. براون استاد نجوم سیاره ای موسسه ی فناوری کالیفرنیا می گوید: این آخرین شانس پلوتو بود که بزرگترین شیئی باشد که تا به حال در کمربند کویی پر کشف شده؛ این احتمال وجود داشت که پلوتو و اریس تقریباً هم اندازه باشند، اما این نتایج جدید نشان می دهد که مکان دوم برای پلوتو بهتر است.
اریس در سال ۲۰۰۵ با تلسکوپ ۴۸ اینچی ساموئل اوسکینِ (Samuel Oschin) رصدخانه پالومار ، وسیله ای که به جستجوهای فراکیر برای یافتن اجرام در آسمان اختصاص یافته است، کشف شد.
وقتی که آشکار شد اریس اگر از پلوتو بزرگتر هم نباشد هم اندازه ی آن است، براون و دیگران اتحادیه ی بین المللی نجوم را برای قضاوت در مورد شرایط سیاره بودن فراخواندند. نتیجه ی پایانی تنزل رتبه ی!! پلوتو و شناختن آن و دیگر اجرام کمربند کویی پر به عنوان سیارک بود.
اسکلر اضهار دارد که نتایج جدید بدست آمده از طریق اطلاعات رصدی هابل و کِک، نشان می دهد که چگالی مواد سازنده ی اریس حدود ۲ گرم بر سانتیمتر مکعب است. این یعنی اریس احتمالاً از یخ و سنگ بوجود آمده که مواد تشکیل دهنده اش هم به پلوتو خیلی شباهت دارند. نتایج پیشین هابل به دانشمندان نجوم سیاره ای کمک کرده تا قطرش را ۲۴۰۰ کیلومتر برآورد کنند، که از پلوتو بزرگتر هم هست.
براون می گوید: پلوتو و اریس ذاتاً دوقلو هستند فقط اریس کمی بزرگتر و سردتر است.
دلیل پرباد بودن شرایط سطحی اریس، به طور کلی فاصله اش از خورشید است. اریس با فاصله ی کنونی ۹۷ واحد نجومی اش از خورشید (یک واحد نجومی به فاصله ی زمین تا خورشید اتلاق می شود)، با دمایی کمتر از منفی۴۰۰ درجه ی فارنهایت به دور خورشید می گردد و تقریباً تاریک است. اگرچه هر چند وقت یکبار این شرایط روی اریس بهتر می شود.
اریس در مداری بیضوی و در سفری ۵۶۰ ساله به دور خورشید می گردد و در حضیضش به فاصله ی ۳۸ واحد نچومی از خورشید می رسد. اما اکنون تقریباً در دورترین مکانی قرار دارد که می تواند باشد. مدار بیضوی پلوتو در مدت انقلاب ۲۵۰ ساله اش آنرا تا فاصله ی ۵۰ واحد نجومی از خورشید می برد. این نشان می دهد که اریس بعضی اوقات از پلوتو به زمین بسیار نزدیکتر است، اگرچه هیچگاه از نپتون نزیکتر نیست.
با توجه به اطلاعات طیف سنجی محققان فکر می کنند که اریس با لایه ای از متان پوشیده شده که از درون سیارک تراوش کرده و در سطحش یخ زده.
اما در مورد پلوتو، این سیارک دگرگونیهای شیمیایی را متحمل شده است، احتمالاً بدلیل تشعشعات ضعیف خورشیدی باعث شده لایه متان قرمز شود. اما سطح متان در اریس کمی زردتر از سطع قرمز و زرد پلوتو است، شاید به این دلیل که اریس به خورشید دورتر از پلوتو است. دایسنومیا ، قمر کوجک سیارک هم تنها قمر کشف شده که به دور سیارک می چرخد باقی ماند.
قطر دیسنومیا حدود ۱۵۰ کیلومتر است، و حدود ۳۷۰۰۰ کیلومتر با اریس فاصله دارد، و ماه قمری اش ۱۶ روز طول می کشد. مانند سیستم زمین-ماه ، سیستم اریس دایسنومیا هم احتمالاً ۴.۵ میلیارد سال پیش پس از تصادمی عظیم شکل گرفته است.

منبع:http://www.spaceflightnow.com/news
ترجمه: آرش فراست
http://www.persianastronomy.blogfa.com