جنگ سرد جدیدی در کار نیست

رئیس جمهور، گرجستان اخیراً تصمیم گرفت از طریق خشونت به خیال های سیاسی خود دست پیدا کند. این یک امر مرسوم شده است که از طریق تفکرات مربوط به جنگ سرد می توان حضور روسیه در اوستیای جنوبی را بررسی کرد و حمله شوروی سابق در سال ۱۹۶۸ به چکسلواکی سابق به عنوان نمونه ای از این موضوع نگریسته می شود اما این نوع تفسیرها از نظر تاریخی کاری بیهوده و احمقانه است. افرادی که این نوع تفاسیر را مطرح می کنند مسلماً به تاریخ اخیر منطقه بی توجه هستند. آنها نسبت به اینکه روسیه از زمان فروپاشی شوروی سابق چه پیشرفت هایی داشته بی توجه هستند. آنها نسبت به حقایق موجود در شرایط اخیر توجه ای نشان نداده اند. این افراد نمی خواهند این موضوع را بپذیرند که در هشتم آگوست گرجستان طی حمله ای باعث کشته شدن صدها صلحبان و غیرنظامی شد و باعث بروز یک فاجعه بشری شد که به آوارگی هزاران تن منتهی شد.
بیایید شفاف سخن بگوییم؛ حضور روسیه در اوستیای جنوبی نه به ایدئولوژی کرملین مربوط می شود و نه به اقدامات برای تغییر رژیم در گرجستان. حداقل این اقدامات به خاطر تعیین دوباره مرزهای کشورهای شوروی سابق و احیای صلح ناپایدار بوده است.
پس از فروپاشی شوروی سابق، رهبری جدید گرجستان اعلام کرد گرجستان برای مردم این کشور است و به خودمختاری منطقه ای درون گرجستان پایان داد و نیروهای نظامی برای تسخیر تسخینوالی و سوخومی عازم این مناطق شدند. پس از یک جنگ خونین، ارتش گرجستان از اوستیای جنوبی و آبخازیا بیرون رانده شد و روسیه در ایجاد آتش بس نقش میانجی را ایفا کرد.
در سال ۱۹۹۲ روسیه و گرجستان چارچوبی حقوقی را برای ثبات در قفقاز جنوبی ایجاد کردند که شامل عملیات مشترک صلح طلبانه در اوستیای جنوبی و آبخازیا بود. سازمان ملل و سازمان امنیت و همکاری اروپا از این اقدامات حمایت کردند و ناظرانی را به این دو منطقه اعزام کردند و مکانیسم هایی که تعیین شدند مورد توافق طرف ها از جمله گرجستان قرار گرفت.
اما از زمان روی کار آمدن ساکاشویلی در گرجستان، وی تلاش کرد این روند را تضعیف کند و بارها بر این موضوع تاکید کرد اوستیای جنوبی و آبخازیا جزء لاینفک خاک گرجستان محسوب می شوند و تفلیس کنترل این دو منطقه را بر عهده دارد.
ساکاشویلی این اظهارنظرها را با وجود تمایلات شهروندان این دو منطقه جدایی طلب عنوان می کرد. با این اقدام به طور کامل اهداف پشت پرده ساکاشویلی مشخص شد. زمانی که صلحبانان گرجی به سمت همتایان روس خود شلیک کردند، صلحبانان ما هیچ گزینه ای نداشتند مگر شلیک به سمت آنها.
نیروهای گرجی در راستای رسیدن به اهداف ساکاشویلی به اوستیای جنوبی یورش بردند و به کشتار، سوزاندن و تخریب خانه ها و تاسیسات این منطقه دست زدند. به نظر من ساکاشویلی باید پاسخگوی این جرائم مرتکب شده باشد. پاسخ به این تهاجم درست و قانونی بوده است. در تاریخ ۹ آگوست نیروهای روسی برای تقویت مواضع صلحبانان این کشور و حفاظت از غیرنظامیان به اوستیای جنوبی اعزام شدند.هدف ما ساده بود؛توقف کشتارهای بیشتر و جلوگیری از اشغال اوستیای جنوبی توسط نیروهای گرجستان. اقدامات نیروهای ما به طور کامل با ماده
۵۱ «منشور دفاع از خود» سازمان ملل هماهنگ بوده است. نیروهای روسی هرگز غیرنظامیان یا تاسیسات غیرنظامی را هدف قرار ندادند. پاسخ ما در راستای حفاظت از تمامی مردم اوستیای جنوبی که توسط نیروهای گرجی خلع سلاح شده بودند، انجام شد. هنوز هم این موضوع مطرح است .نیروهای گرجی که در اطراف گوری مستقر هستند حتی پس از امضای آتش بس به شلیک به سمت اوستیای جنوبی و یگان های روسیه می پردازند. عملیات در ۱۲ آگوست به پایان رسید اما اوضاع هنوز نیز خطرناک است. در همین راستا گرجستان تلاش می کند این مناقشه را به گونه ای دیگر جلوه دهد. ساکاشویلی می داند تبلیغات روانی یک ابزار قوی است.
مقامات گرجی با اینکه می دانند در این مناقشه ناکام بوده انداما دیوانه وار خود را قربانی این مناقشه معرفی کرده اند. آنها می گویند نیروهای روسیه تلاش می کنند گرجستان را تصرف کنند.
ساکاشویلی اعلام کرده شخصاً هواپیماهای روسی را دیده که یک بازار محلی را در گوری بمباران کرده اند. وی همچنین در اظهارنظرهایش گفته است این هواپیماها تاسیسات غیرنظامی و یک استادیوم را ویران کرده ا ند. با صراحت اعلام می کنم همه این ادعاها کذب هستند. همه این اظهارنظرها و داد و فریادها به نوعی برای سرپوش گذاشتن بر این موضوع است که نیروهای گرجستان متجاوز بودند.

سرگئی لاوروف
منبع:هفته نامه نیوزویک

منبع : روزنامه سرمایه