زنده ماندن - Staying Alive

سال تولید : ۱۹۸۳
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : رابرت استیگ‌وود و سیلوستر استالون
کارگردان : استالون
فیلمنامه‌نویس : نورمن وکسلر و استالون، برمبنای شخصیت‌هائی خلق شده توسط نیک کان.
فیلمبردار : نیک مک‌لین.
آهنگساز(موسیقی متن) : جانی مندل.
هنرپیشگان : جان تراولتا، سینتیا رودز، فینولا هیوز استیو اینوود، جولی بوواسو، چارلز وارد و استیو بیکفورد.
نوع فیلم : رنگی، ۹۶ دقیقه.


«تونی مانرو» (تراولتا) شش سال پس از اجرای چند برنامه نمایشی موفق، با برپائی کلاس‌های رقص در منهتن، فعالیت‌هایش را ادامه می‌دهد. «جکی» (رودز)، دوست «تونی» و از اعضای گروه رقص باشگاه‌ها، برای او کاری دائمی در یک نمایش پیدا می‌کند، اما «تونی» نمی‌پذیرد. یک شب که «تونی» برای دیدن نمایش «جکی» رفته، مجذوب «لارا» (هیوز)، سردسته گروه رقص، می‌شود و به‌زودی رابطه‌ای نزدیکتر با او پیدا می‌کند. پس از چندی «تونی» با استفاده از این فرصت که سر دسته مرد گروه رقص در ایفای نقش خود ناتوان است، با کمک «جکی» موفق می‌شود جای او را بگیرد و نقش مقابل «لارا» را - به‌رغم مخالفت شدید «لارا» - به‌دست آورد . اما تعارض بین «تونی» و «لارا» در خارج و روی صحنه همچنان ادامه می‌یابد و در میانه اجرای رقص بر روی صحنه، «تونی» او را کنار می‌زند و برنامه را به اجرائی تک‌نفره بدل می‌کند...
* دنباله‌ای ناموفق بر فیلم تب شنبه شب (جان بدهم، 1977)، با فیلم‌نامه‌ای نامنسجم و بی‌در و پیکر که تلاش استالون برای تبدیل نقشِ تراولتا به یک «راکیِ» رقصنده را ناکام می‌گذارد. گویا تمام فیلم‌ تنها بهانه‌ای است برای نمایش آخر در برودوی، که البته باشکوه است، اما برای جذاب کردن کل فیلم ناکافی می‌نماید. آنچه که فیلم را «شنیدنی» می‌کند ترانه‌های گروه بی‌چیز است.