کیفردهنده

● کارگردان: جاناتان هنسلی. فیلم‌نامه: جاناتان هنسل، مایکل فرانس. بازیگران: تام جین، جان تراولتا، ربکا رومین استاموس، لورا هرینگ، سامانتا مایتس، جیمز کارپینلو، ویل پاتون. مدت: ۱۲۴ دقیقه.
برداشت‌های سینمائی از داستان‌های مصور مارول، این روزها به وفور یافت می‌شود، ولی فیلم جاناتان هنسلی یقیناً در سطحی پائین‌تر از دیگر فیلم‌های این رده، چون مرد عنکبوتی و یا افراد ایکس قرار می‌گیرد. این فیلم، یکی دیگر از همین داستان‌های پرفروش مارول را، که درسال ۱۹۸۹ هم فیلمی از آن ساخته شده، به تصویر می‌کشد. با این تفاوت که کاراکتر اصلی، برخلاف دیگر سوپرقهرمان‌ها، فاقد هرگونه قدرت خاصی است.
فرانک کاستن (جین) پلیس مخفی در آستانهٔ بازنشستگی، آخرین مأموریت‌اش را به انجام می‌رساند. این مأموریت، بر هم زدن معاملهٔ اسلحه است که به مرگ بانی سنت (کارپینلو) پسر سرمایه‌دار مرموز، هاوارد سنت (تراولتا) منجر می‌شود در حالی‌که کاستل، اف‌بی‌آی را ترک می‌کند تا زندگی آرامی را در کنار خانواده‌اش شروع کند، سنت و همسرش لیویا (هرینگ)، افرادشان را برای کشتن او و خانواده‌اش ـ که بعد از ۵ سال دور هم جمع شده‌اند ـ می‌فرستد. کاستل از این کشتار جان به در می‌برد و تصمیم می‌گیرد سنت را از بین ببرد. او به آپارتمانی در نزدیکی آنها نقل مکان می‌کند و با کمک همسایه‌اش، جُوان (رومین استاموس) دوست‌داشتنی، تمام حرکات و فعالیت‌های سنت را زیر نظر گرفته و نقشهٔ انتقام وحشتناکی را طرح می‌کند.
این فیلم سعی دارد روان لطمه‌خوردهٔ قهرمانش را به نمایش بگذارد ولی از آن‌سو، شهامت محکوم کردن رفتار او را ندارد. کاستل در طول فیلم، آن‌قدر مشروب می‌خورد که خارج از ظرفیت هر انسانی است و هنسلی هم که اسبق فیلم‌نامه‌نویس فیلم‌هائی چون آرماگدون بوده، آنقدر به پایان‌های خوش هالیوودی وابسته است که نمی‌تواند رفتار ضداجتماعی قهرمانش را تا آخر ادامه دهد. البته نقاط درخشانی هم وجود دارد، بازی تراولتا به‌عنوان آدم کلاه‌بردار، کمتر از دیگر فیلم‌هایش آزاردهنده است و بازیگران نقش دوم هم مثل شایدر در نقش پدر کاستل، و ویل پاتون در نقش مشاور سنت، خوب هستند. به‌طور کلی، می‌توان این فیلم را یک فیلم پلیسی متوسط و بی‌آزار به شمار آورد.

منبع : مجله دنیای تصویر