تلخ ترین واقعیت یک تجارت سیاه

● نگاهی به وضعیت قاچاق زنان و دختران
خودش را در آینه نگاه می كند از زن بودنش احساس شرم دارد. چقدر خودش را آلوده می بیند. آنقدر كه حتی راه برگشت ندارد.
به یاد گذشته هایش می افتد. سه سال پیش با امید و آرزویی شیرین و زیبا، با وعده های رنگارنگی كه دوستش مرتب در گوشش زمزمه می كرد، ساك كوچكش را بست و از خانه فرار كرد. با چه اعتمادی؟! آرزویش تحصیل در خارج از كشور بود. هیچ وقت آن شب را فراموش نمی كند كه وقتی این موضوع را به پدرش گفت پدرش با عصبانیت به او گفت فكر به تنهایی خارج رفتن را از سرش بیرون كند. اما او طاقت نیاورد. بالاخره میلاد با وعده و وعید او را اغفال كرد و به او گفت: بیا با هم به خارج از كشور فرار كنیم.
دختر ساده و بیچاره گول حرفهای پسر را خورده و شبانه وسایلش را جمع كرد و از خانه بیرون زد و به همراه میلاد از مرز گذشت. چندروز اول به عشق پیدا كردن كار و ادامه تحصیل، غم غربت را تحمل كرد. اما...
دختر جوان خیلی زود فهمید تمام حرفهای میلاد، وعده ای بیش نبوده و او در واقع برای كاری دیگر به دوبی آورده شده است. میلاد در یك باند قاچاق دختران و زنان فعالیت می كرد و او در دام افتاده بود. حالا خیلی خوب می دانست راهی برای بازگشت ندارد و اگر بخواهد زنده بماند، باید، به هر كاری كه از او می خواهند، تن بدهد، او حالا در اوج جوانی احساس پوچی و بیهودگی می كرد... برای او اینجا پایان زندگی بود.
روزی نیست كه شاهد قاچاق دختران و زنان ایرانی بویژه دختران فراری كه برای فساد به كشورهای دیگر سفر می كنند و به دنبال تكه نانی هستند، نباشیم. آمار نشان می دهد سود سالیانه این تجارت بالغ بر ۴میلیارددلار است كه به جیب شبكه های فساد می رود.
قاچاق زنان پدیده ای جدید نیست، در ابتدای قرن بیستم زنان بریتانیای كبیر در قاره ها قاچاق می شدند و تجارت زنان آلمانی در كشورهای عربی صورت می گرفت. اكنون، چندسالی است، علاوه بر قاچاق زنان در میان كشورهای صنعتی ثروتمند و كشورهای جهان سوم، شاهد این مسأله در میان كشورهای اروپای شرقی و مركزی نیز هستیم.
تجارت دختران و زنان خارجی در اروپا در سال۱۹۹۰ آغاز شد. علت این امر وضع بسیار بد اقتصادی و درخواست بازارهای فحشا در اروپا برای دختران جوان بود. شمار تقریبی زنان كه به اروپای غربی قاچاق می شدند به ۸۰هزار نفر رسید كه امروزه این تعداد به ۱۲۰هزار در سال رسیده است. شبكه های بسیار مخرب و مافیایی هر روزه تشكیل می شود و درآمد جاعلان ویزا و پاسپورت بسیار داغ است. این زنان مجبورند كار كنند و بدهی خود را به خریداران قاچاقچی شان بپردازند.
یكی از معمولی ترین نوع قاچاق انسان كه به دلیل سود سرشار آن مورد توجه باندهای سازمان یافته قرار گرفته قاچاق زنان و دختران برای استفاده از آنها در مكانهای فساد و فحشا و وادار كردن آنها به روسپیگری و بعضاً به كارگیری آنها به عنوان پیشخدمت و كارگر است.
طی سالهای اخیر، فروش غیرقانونی افراد (همانند قاچاق موادمخدر و اسلحه) به یك تجارت پردرآمد تبدیل شده است به طوری كه اطلاعات به دست آمده حاكی است بیش از ۷۳ درصد قربانیان این تجارت، دختران ۲۴ساله و كمتر از آن هستند.
براساس تعریف مجمع عمومی ملل متحد، قاچاق زنان شامل: حركت دادن غیرقانونی و مخفیانه اشخاص در عرض مرزهای ملی، عمدتاً از كشورهای در حال توسعه و كشورهای دارای اقتصاد در حال گذار با هدف نهایی و داشتن زنان و دختران به وضعیتهای بهره كشانه و ستمگرانه از لحاظ جنسی و اقتصادی به منظور سود به كارگیرندگان، قاچاقچیان و سندیكاهای جنایتكار و نیز دیگر فعالیتهای مرتبط با قاچاق همچون كار خانگی اجباری، ازدواج دروغین، فرزند خواندگی دروغین و استخدام مخفیانه است.
خرید و فروش انسان جنبه ای از تجارت بردگان محسوب می شد، پیش از جنگ جهانی دوم، تجارت انسان تحت عنوان خرید و فروش زنان سفیدپوست شناخته شده بود و زنان سفیدپوست اروپایی (بویژه زنان فرانسوی) به وسیله دلالان برای روسپیگری به خانه های آمریكای جنوبی هدایت می شدند.
معمولاً دخترانی كه به دوبی و امارات عربی قاچاق می شوند بین ۱۰ تا ۱۷ساله اند و آنها به دو صورت قاچاق می شوند، تعدادی از زنان و دختران به طور رسمی خواستگاری شده و در ازای پرداخت مبالغی به خانواده هایشان از مرز عبور داده می شوند و عده ای دیگر دخترانی هستند كه ربوده شده و یا توسط اعضای باند اغفال می شوند و بدون اجازه پدر و مادر از كشور خارج می شوند. اگر مردان عرب این دختران را به همسری انتخاب كنند مشكل زیادی وجود ندارد اما مشكل از زمانی به وجود می آید كه دختران ایرانی مورد استقبال قرار نمی گیرند، بنابراین به روسپیگری در كلوپها وكاباره ها مشغول می شوند.
دام اینترنتی
استفاده از اینترنت روشی جدید برای اغفال دختران و زنان توسط باندهای قاچاق طی سالهای اخیر بوده است.دلالان و قاچاقچیان انسان ابتدا از طریق چت و دادن تصویر خود با استفاده از شیوه های خاص طرح دوستی با این دختران را ریخته و سپس با وعده ازدواج، كار خوب و درآمد بالا آنها را به كشور مورد نظر دعوت كرده و در آنجا به قاچاقچیان تحویل می دهند.
تحقیقات صورت گرفته درخصوص قاچاق زنان و دختران بیانگر این واقعیت تلخ است كه زنان و دختران ساكن در استانهای مرزی كشور توسط خانواده خود و یا همسرانشان به قاچاقچیان فروخته شده واز آنجا توسط این گروه ها برای كار در مراكز فسادكشورهایی چون افغانستان و پاكستان منتقل می شوند.
بعضی مواقع هم قاچاقچیان ، دلال هایی را در مناطقی مانند پاركها و مقابل مدارس راهنمایی و دبیرستانها می گمارند كه با این دختران، طرح دوستی و آشنایی می ریزند و سپس آنها را به مكانهای خاصی می برند و با وعده های خروج آسان از كشور ، درآمد خوب، زندگی بهتر و یا حتی در مورد دختران كم سن و سال گاهی به زور آنها را تا لب مرز حمل كرده و به صورت جاسازی شده قاچاق می كنند.
همچنین عده ای از دلالان در كنار سفارتخانه ها و ادارات كاریابی، با شناسایی زنان و دختران به آنها پیشنهاد كار پردرآمد در خارج از كشور را می دهند و با این شیوه آنها را به كشورهای خارجی قاچاق می كنند. همچنین این دلالان دختران كم سن و سال برخی ساكنان روستاها را با پرداخت پول به والدینشان و یا وعده زندگی بهتر به عقد خود درآورده و سپس به قاچاقچیان انسان در خارج از كشور تحویل می دهند.
یافته های تحقیقی كه با همكاری مركز امور مشاركت زنان و كمیته سازمان دفاع از قربانیان خشونت در سال ۸۳ انجام شده، بیانگر روند رو به افزایش قاچاق زنان ودختران استانهای مرزی به كشورهای حاشیه خلیج فارس ، امارات متحده عربی ، پاكستان و افغانستان و به طور محدود به كشورهای اروپایی و آسیایی است.
یك كارشناس اجتماعی با اشاره به رایج بودن قاچاق زنان و دختران در استانهای خراسان، سیستان و بلوچستان و افغانستان وپاكستان می گوید: قاچاقچیان، این دختران و زنان را در خانواده هایی كه غالباً در شرایط نابسامان اقتصادی به سر می برند، شناسایی و با معرفی خود به عنوان اهالی زاهدان كه دارای ثروت هستند، خواستگاری می كنند و پس از عقد آنها را به خانه های فساد در شهرهایی نظیر كویته، كراچی و... اعزام می كنند كه براساس یافته های این تحقیق مناطق حاشیه نشین مشهد از مناطقی است كه این پدیده در آن كاملاً به چشم می خورد.
این كارشناس به ابعاد نگران كننده پدیده فروش دختران توسط خانواده خود و یا شوهرانشان در شهرهای مختلف مرزی اشاره كرده و می گوید: مطابق بررسیها قربانیان اولاً هیچ آگاهی از قاچاق شدن خود نداشته اند و از آنجا كه ازدواج آنها به صورت موقت بوده تنها چند روز پس از ازدواج همراه با اجبار، زور، تهدید و فریب به زاهدان و سپس به پاكستان و افغانستان منتقل می شوند.
نكته دوم اینكه همه قربانیان از وضعیت به وجود آمده اظهار نارضایتی كرده وخواهان بازگشت به ایران و نزد خانواده های خود بوده اند و سومین نكته این است كه همه قربانیان از طریق صیغه، ازدواج كرده و عدم ثبت رسمی عقد آنها در این شكل یكی از معضلات اساسی شده است.
با توجه به آمارهای رسیده سالانه ۷۰۰ میلیون تا دو میلیون زن در جهان قاچاق می شوند.
نیروی انتظامی با انجام بررسی های لازم در زمینه قاچاق زنان ریشه ها و جوانب مختلف پدیده را شناسایی كرده و به این نتیجه رسیده است كه زنان بیشتر در مراكزی مانند آرایشگاهها و ویدیو كلوپ ها فریب می خورند ودر این مراكز عده ای با دادن قول های كاذب برای كاریابی، اخذ كارت اقامت در خارج و قبولی در دانشگاهها زنان را فریب می دهند.
پدیده قاچاق زنان باعث افزایش روسپیگری شده است. طوری كه روسپیگری هم موجب افزایش تعداد بیمار ایدزی ، كم شدن آمار ازدواج ، افزایش سقط جنین های غیرقانونی و تولد كودكان خیابانی شده است.
روسپیگری همچنین تعداد كودكان مجهول الوالد و فاقد شناسنامه را افزایش می دهد، این كودكان مشكلات جسمی و روحی و روانی زیادی داشته و برای جامعه مسأله دار می شوند.این كودكان بعدها به قاچاق مواد مخدر و تن فروشی كشیده می شوند.
سرانجام زمانی بود كه داد و ستد بین كشورهای جهان را مواد غذایی تشكیل می داد، اما كمی كه جهان به سوی تكنولوژی پیش رفت، طلای سیاه یعنی نفت اقتصاد روز دنیا شد و دادو ستد آن در بین كشورهای جهان حرف اول به شمار می آمد. بعد از مدتی هم بازار اسلحه داغ شد كه تقریباً تا به امروز هم ادامه دارد. اما امروزه تجارت آسانی را پیدا كرده اند كه در دو حرف خلاصه شده است«زن».
الهه فراهانی

منبع : روزنامه ایران