ریگان دموکرات بود یا اوباما جمهوری خواه است؟

بعضی وقت‌ها انگار مرز میان جمهوریخواهان و دموکرات‌ها در آمریکا به هم می‌ریزد و شباهت دیدگاه‌های برخی از سیاستمداران از دو سوی این طیف زیاد می‌شود. حالا حکایت رونالد ریگان و باراک اوباماست. رئیس‌جمهور فعلی آمریکا که خودش از حزب دموکرات برآمده، بارها از یکی از روسای‌جمهور پیشین آمریکا از حزب رقیب – یعنی رونالد ریگان- تعریف و تمجید کرده. اوباما می‌گوید رونالد ریگان مسیری را که آمریکا در آن قرار داشته تغییر داده است؛ آن هم به شکلی که حتی بیل کلینتون دموکرات هم از عهده آن برنیامده بود. بنا بر اظهارات باراک اوباما، ریگان باعث احیای حس خوش‌بینی در آمریکا شد و این حسی بود که کاملا در ورای عرصه سیاسی در آمریکا به وجود آمده بود. شاید دموکرات‌ها خیلی از این اظهارنظر اوباما خوششان نیامده باشد؛ اما واقعیت این است که اوباما خود را از مشترکاتش با جمهوری خواهان خیلی دور نمی‌کند. پس نباید از این موضع او نیز متعجب بود.
آنچه که جای تعجب دارد، دیدگاهی است که در حال حاضر در مورد ریگان در میان جمهوری خواهان وجود دارد. برخی جمهوری خواهان می‌گویند ریگان الگوی ایده‌آلی برای بازگرداندن آنها به قدرت به شمار نمی‌آید. آنها معتقدند بروز بحران اقتصادی در آمریکا و جهان، سیاست‌هایی را که از سوی جورج بوش و نیز رونالد ریگان دنبال می‌شد به شدت تضعیف کرده و بعید است که فلسفه مورد علاقه آنها و همفکرانشان به این زودی‌ها بتواند دوباره در آمریکا جایی پیدا کند. با این ترتیب خیلی نباید روی حمایت جمهوری‌خواهان نسل جدید از دیدگاه‌های ریگان حساب باز کرد.
میچل دانیلز یکی از جمهوری‌خواهان آمریکایی که اخیرا قدرت و نفوذی هم در ایندیانا برای خود به هم زده در این خصوص می‌گوید: «نباید از ریگان به عنوان نقطه ارجاع استفاده کنیم. حتی نباید او را سمبلی برای جمهوری‌خواهان نیز بنامیم».
البته این قبیل اظهارنظرها به این معنی نیست که جمهوری خواهان کلا دستاوردهای ریگان برای حزب‌شان را نادیده گرفته‌اند. واقعیت این است که سیاست‌های مالیاتی ریگان، کوچک کردن دولت، اهمیت دادن به آزادی‌های فردی و سیاست او در خاتمه دادن به جنگ سرد هنوز هم در میان آمریکایی‌ها به عنوان دستاوردهای مهمی شناخته می‌شوند.
با این وجود، خیلی‌ها معتقدند آنچه که امروزه جمهوری‌خواهان به آن نیاز دارند، دیدگاهی کاملا جدید است. از زمان کمپین انتخاباتی جمهوری‌خواهان آمریکایی در سال ۲۰۰۸ میلادی، تحولات زیادی اتفاق افتاده. این در حالی است که در زمان رقابت جمهوری‌خواهان برای معرفی یک نامزد از سوی این حزب در انتخابات ریاست جمهوری، هریک از نامزدها تلاش می‌کردند که خود را بیشتر دنباله روی رونالد ریگان نشان بدهند. مثلا در یکی از مناظره‌هایی که میان میت رامنی و فرد تامپسن دو نامزد جمهوری‌خواهان برگزار شد، تامپسن از سیاست مالیاتی ریگان تمجید کرد و رامنی هم او را رئیس‌جمهوری خواند که «ارتش و اقتصاد و ارزش‌های آمریکایی» را زنده کرده است. جان مک کین نامزد نهایی جمهوری خواهان نیز به ریگان توجه خاصی نشان می‌داد. او به هنگام پذیرش نامزدی حزب جمهوری‌خواه در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، این حزب را مدیون سه قهرمان دانست: ابراهام لینکلن، تئودور روزولت و رونالد ریگان. وجود این دیدگاه‌ها در آن زمان تعجبی نداشت. تا آن زمان، جمهوری‌خواهان همواره تاکید داشتند که دوران ریاست جمهوری ریگان نسبت به دوران بوش پدر و سایر جمهوری‌خواهان، بسیار درخشان بوده است اما حالا اوضاع تغییر کرده است. یکی از مواردی که جمهوری‌خواهان از آن به عنوان نقطه ضعف باراک اوباما رئیس‌جمهور فعلی آمریکا یاد می‌کنند، این است که برنامه‌های اقتصادی او باعث کسری بودجه می‌شود و همین مساله است که از نظر آنها پاشنه آشیل دوران ریاست‌جمهوری ریگان نیز به شمار آنها می‌آمد. در زمان ریاست جمهوری ریگان هم جمهوری‌خواهان می‌گفتند، سیاست‌های او به معنای افزایش هزینه‌ها و تشدید کسری بودجه است و حالا همین سناریو دارد در مورد سیاست‌های اوباما به اجرا در می‌آید.
واقعیت این است که دشواری‌هایی که در آن زمان پیش‌روی ریگان قرار داشت همان مشکلی بود که اکثر روسای‌جمهور برای برقراری تعادل در دخل و خرج دولت با آن مواجهند. اما خیلی از جمهوری‌خواهان هم می‌گویند بدعتی که در عرصه اقتصادی در دوران ریگان گذاشته شد و در دوران جورج بوش پسر ادامه یافت، علت اصلی بروز بحرانی است که این روزها گریبان آمریکا را گرفته است.
در سوی دیگر این طیف، دموکرات‌های آمریکایی قرار دارند که معتقدند اوباما توانسته دستاوردهای سیاسی رونالد ریگان را به شکلی دیگر ادامه دهد و آن را بهبود بخشد. بنا بر این دیدگاه، اوباما که بعد از رئیس‌جمهوری نه چندان محبوب در آمریکا به قدرت رسیده، می‌تواند رنگ و بویی جدید برای کاخ سفید باشد و مثل ریگان، سمت و سویی تازه نیز به سیاست‌های آمریکا در عرصه‌های مختلف ببخشد. دیوید اکسلرود یکی از مشاوران سیاسی باراک اوباما در این خصوص می‌گوید: «هم اوباما و هم ریگان در پایان یک دوره هژمونی تک حزبی به قدرت رسیدند و هر دو آنها هم کاندیدایی برای تغییر به شمار می‌آمدند.»
با این تفسیر نباید از عدم تمایل جمهوری خواهان آمریکایی به تمرکز بر سیاست‌های رونالد ریگان خرده گرفت. آنهایی که به تغییر علاقه‌ای ندارند همیشه سعی می‌کنند راه خودشان را از دیگران جدا کنند. واقعیت این است که سیاست‌های ریگان در این عرصه بیشتر به باراک اوباما شبیه است تا به جمهوری خواهان.

منبع: نیویورک تایمز

منبع : روزنامه اعتماد ملی