پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

دوباره از روی گودال‌های آب خواهم پرید - Im Jumping Over Puddles Again


سال تولید : ۱۹۷۰
کشور تولیدکننده : چکسلواکی
محصول : باراندوف فیلم
کارگردان : کارل کاچینا
فیلمنامه‌نویس : اوتا هوفمان و کاچینا، برمبنای رمان از روی گودال‌ها می‌توانم بپرم نوشته آلن مارشال.
فیلمبردار : یوزف ایلیک
آهنگساز(موسیقی متن) : زدنک لیشکا
هنرپیشگان : ولادیمیر دلوهوی، کارل هلوشیچکا و زدنا هادربوکلووا.
نوع فیلم : رنگی، ۹۲ دقیقه.


«آدام کوچولو» (دلوهوی) ساعات بسیار خوشی را به تماشای پدرش (هلوشیچکا) هنگام تربیت اسب‌های اصطبل سلطنتی می‌گذراند. تا اینکه روزی، دوستانش مسخره‌اش می‌کنند و او جواب‌شان را می‌دهد. سپس از دست آنان فرار می‌کند و کمی بعد او را خیس و درمانده کنار دریاچه پیدا می‌کنند. آن شب «آدام» تب شدیدی می‌کند و صبح روز بعد متوجه می‌شود که پاهایش حرکت نمی‌کنند. دکتر، بیماری‌اش را فلج اطفال تشخیص می‌دهد. «آدام» را به بیمارستان می‌برند و در اتاقی پُر از پیرمردان بداخلاق بستری می‌کنند. او با پیرمرد تخت کناردستی‌اش دوست می‌شود، اما پس از یک جراحی، می‌بیند که او رفته است. آرام آرام «آدام» با کمک تشویق‌های دکتر و پسری که در حیاط بیمارستان با او آشنا شده، یاد می‌گیرد که چگونه با کمک چوب‌های زیر بغل و ویلچر حرکت کند. پس از ترک بیمارستان، او که دیوانه‌وار مشتاق آموختن سواری است، قرار می‌گذارد تا ویلچرش را به یکی از دوستانش قرض بدهد و در عوض، اسب او را بگیرد. او دور از چشم پدر و مادرش تمرین می‌کند و یاد می‌گیرد چگونه روی زین بنشیند، سواری کند و حتی بپرد. او با وجود معلولیتش به سوار کار ماهری بدل می‌شود. والدینش زمانی این موضوع را می‌فهمند که او با اسبش، دهکده و مزرعه را طی می‌کند.
* فیلمی شورانگیز از کارگردانی چک که پیش از آن با فیلم رُمانتیک کالسکه‌ای به سوی وین (1966)، شناخته شده بود. ماجراهای فیلم در دوران صلح و رویاهای طلائی امپراتوری در سال‌های پیش از جنگ اول می‌گذرد. دوره‌ای که سینمای چک برای ساختن آثار رُمانتیک توأم با نوستالژی به آن گرایش داشت. این فیلم روستائی و پُرحشو و زوائد، روایت ساده خود راا با تصاویر زیبا و نماهای آهسته از یورتمه بی‌پایان اسب‌ها پُر می‌کند. قصه فیلم پس از مقدمه‌ای طولانی، کم‌کم شکل می‌گیرد. مرحله التیام «آدام» و شروع دوباره سوارکاری پرداختی احساساتی دارد اما به‌هرحال مهم این است که از افتادن در دام این که در تلاش «آدام» برای استقلال، وجهی نمادین و سیاسی بیائیم، دوری کنیم.