شنبه, ۱۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 4 May, 2024
مجله ویستا
لطفا کمی سنتی باش!
در میان برجهای سر به فلک کشیده تهران و مغازهها و کلا آدمهایی که میکوشند خود را «مدرن» جلوه کنند، گاه «سنتمداری» به مثابه وصله ناچسبی به چشم میآید، که در برهوت «مدرنیسم صوریگرایی تهران» از ابراز وجود شرم میکند.
شرمی که نه سر خود کمبینی است، بلکه از آن جهت است که سنخیت ظاهری و حتی باطنی با این فضای آنومیک حس نمیکند.
اما گویا شبه متجددین تهرانی قصد آن دارند که «سنتمداری صوری» را با «مدرنیسم صوری» خود امتزاج دهند. گواه این امر حجم رو به تزاید قهوهخانههای سنتی در مدرنترین مناطق تهران است. نامهای سنتی بر تارک یک معماری غیر سنتی که با مخده و تحتهای چوبی «پر» شدهاند و دود قلیان!
خب ... شاید برای سنتی شدن همین ابزارها کافی باشد، بالاخص در زمانهایی که سنت و امر مدرن در فرم در جا زدهاند و محتوا چندان با اهمیت جلوه نمیکند.
اما از منظری دیگر هم میتوان به این امر نگریست، تهرانیان امروز بیش از هر زمانی خود در چنبره وضعیت خود ساخته و خودخواستهایی احساس میکنند که «سنت» هر چند در سنخ صوری خود، مفری از آن محسوب میشود.
میتوان در این «سنتکدهها»، همگرایی را تجربه کرد که در رستورانهای مدرن از آن خبری نیست. در یک رستوران مدرن، باید بهسان یک شهروند محترم، لباس رسمی پوشید و «اطوار مدرن» را سرلوحه پراتیک فردی ساخت، اما در این سنتکدههای دلپذیر، نه از چشمان دیدهبان خبری است و نه از موزیک فرنگی که باید بالاجبار و برای حفظ ظاهر به آن گوش سپرد در اینجا «آداب سنتی» به کار میآید که همانند کارکرد سدههای پیشین خود، همگرایی راتقویت میکند. به عبارت سادهتر در این «سنتکده» میتوان به آسودگی حرمان زیست مدرن را فراموش کرد و لمید!!
میتوان هراسناکی خیابانهای شلوغ و برجها را از خاطر زدود و خود را دور از احاطه مدرنیسم حس کرد مهمتر از همه میتوان خود را «سنتی» احساس کرد.
البته این احساس سنتی بودن در ذات خود تنافری با مدرنیت صوریگرای تهران ندارد.یعنی، میتوان گفت محتوایی خاص عقیدتی ندارد و اقبال به ابزارها و فضای سنتی عمدتا، واکنشی از سر دلزدگی از مدرنیت است نه رجعت به گونههای زیست سنتی.
تهران، دیر زمانی است که «مبانی هویتی» ندارد. تهران امروز، «کشور ـ شهر» اوهام و خیالهای شبهمدرنی است، که از همان سنخ تمایلات صوریگرایی سنتی است، پس شاید «سنت صوریگرا» هم در آن دوام چندانی نباید، دیدیم که کافههای روشنفکری به کافیشاپهای تینایجری بدل شد و رستورانهای مدرن نیز با سنتکدهها رقابت میکنند.
آنومی اجتماعی تهران بخت این پیشگویی را از آدمی سلب میکند که سنتکدههای دلپذیر ما تا چه حد دوام خواهند یافت، شاید زمانی برسد که به قول ماکس وبر، از «قفس آهنین» مدرنیت راه مفری یافت نشود، به قول حافظ:
به چشم عقل در این رهگذار پرآشوب
جهان و کار جهان بیثبات و بیمحل است
http://iransociety.blogfa.com/
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
دولت سیستان و بلوچستان شورای نگهبان انتخابات مجلس شورای اسلامی جنگ حسن روحانی دولت سیزدهم بنیامین نتانیاهو مجلس نیکا شاکرمی جمهوری اسلامی ایران
سیل ایران تهران هواشناسی شهرداری تهران باران آتش سوزی سازمان هواشناسی یسنا پلیس زلزله فضای مجازی
خودرو قیمت خودرو قیمت طلا مسکن تورم چین حقوق بازنشستگان قیمت دلار بازار خودرو دلار بانک مرکزی ارز
صدا و سیما سوئد ایتالیا مهران غفوریان رضا عطاران ساواک تلویزیون موسیقی صداوسیما سریال سینمای ایران سازمان صدا و سیما
رژیم صهیونیستی غزه جنگ غزه اسرائیل فلسطین روسیه آمریکا ترکیه حماس اوکراین نوار غزه انگلیس
پرسپولیس فوتبال استقلال سپاهان لیگ برتر باشگاه پرسپولیس علی خطیر باشگاه استقلال جواد نکونام تراکتور بازی لیگ قهرمانان اروپا
آیفون اپل ناسا گوگل صاعقه اینستاگرام عکاسی تلفن همراه
کبد چرب فشار خون چای