قوانین‌ در صنعت‌ گردشگری‌

گردشگری‌ از مهمترین‌ صنایع‌ جهان‌ محسوب‌ می‌شود. این‌ صنعت‌ سود سرشاری‌ را به‌ همراه‌ دارد و درآمد بسیاری‌ از كشورها را تامین‌ می‌كند. صنعت‌ گردشگری‌ می‌تواند نقش‌ پررنگی‌ در اقتصاد كشورهای‌ مختلف‌ ایفا كند. اشتغال‌ و درآمدزایی‌ از برجسته‌ترین‌ این‌ تاثیرات‌ هستند.
اما در كنار حوزه‌ اقتصادی‌، حوزه‌ اجتماعی‌ و فرهنگی‌ به‌ چشم‌ می‌خورد. گردشگری‌ موجب‌ تبادل‌ فرهنگ‌ها می‌شود و تاثیر بسزایی‌ در جامعه‌ میزبان‌ و میهمان‌ دارد. اما برای‌ تبادل‌ بهتر فرهنگ‌ها و گسترش‌ صنعت‌ گردشگری‌ باید اصول‌ و قوانینی‌ را رعایت‌ كرد. بعضی‌ از این‌ قوانین‌ شامل‌ فهم‌ و احترام‌ دوجانبه‌ بین‌ مردم‌ و جوامع‌ میزبان‌ و میهمان‌ است‌.
فهم‌ و ارتقای‌ ارزش‌های‌ اخلاقی‌، موجب‌ احترام‌ به‌ تنوع‌ اعتقادات‌ مذهبی‌، عرفانی‌ و اخلاقی‌ است‌ كه‌ گردشگری‌ در این‌ میان‌ نقش‌ میانجی‌ را ایفا می‌كند. بنابراین‌ بهتر است‌ كسانی‌ كه‌ در این‌ حوزه‌ فعال‌ هستند، خصوصا گردشگران‌، آداب‌ و سنن‌ اجتماعی‌ و فرهنگی‌ مردم‌ بومی‌ آن‌ ناحیه‌ را رعایت‌ كنند.
فعالان‌ گردشگری‌ باید با خصوصیات‌، آداب‌، سنن‌ و قوانین‌ مناطق‌ و كشورهای‌ میزبان‌ هماهنگ‌ شوند و سعی‌ كنند تا حد ممكن‌ اطلاعات‌ كافی‌ در این‌ زمینه‌ به‌ دست‌ آورند. از طرف‌ دیگر جوامع‌ میزبان‌ و متخصصان‌ بومی‌ باید از سلیقه‌ها، انتظارات‌ و سبك‌ زندگی‌ گردشگرهایی‌ كه‌ به‌ كشورشان‌ می‌آیند، آگاه‌ باشند.
محافظت‌ از گردشگرها و اموالشان‌ جزو وظیفه‌ مقامات‌ دولتی‌ است‌. مقامات‌ دولتی‌ باید نسبت‌ به‌ امنیت‌ گردشگرهای‌ خارجی‌ به‌ علت‌ آسیب‌پذیری‌ احتمالی‌ آنها توجه‌ خاصی‌ داشته‌ باشند. اطلاعات‌ خاص‌ از جمله‌ ممنوعیت‌، امنیت‌ و بیمه‌ را در اختیار گردشگران‌ قرار دهند. بنابراین‌ قاعدتا برطبق‌ قوانین‌ ملی‌، هر حمله‌، یورش‌، آدم‌ربایی‌ یا تهدید علیه‌ گردشگران‌، كاركنان‌ گردشگری‌ و بخش‌های‌ میراث‌ فرهنگی‌ و طبیعی‌ محكوم‌ است‌.
گردشگران‌ با وجود آنكه‌ در كشور میزبان‌، میهمان‌ محسوب‌ می‌شوند اما نباید مرتكب‌ هیچ‌ عمل‌ خلافی‌ شوند و از هر عملی‌ كه‌ مطابق‌ قوانین‌ كشور میزبان‌ جرم‌ محسوب‌ می‌شود و همچنین‌ رفتار توهین‌آمیز نسبت‌ به‌ افراد بومی‌ یا خسارت‌ به‌ محیط‌ زیست‌ خودداری‌ كنند. در واقع‌، گردشگران‌ از قاچاق‌ داروهای‌ غیرمجاز، اسلحه‌، عتیقه‌جات‌ و گونه‌های‌ حفاظت‌ شده‌، محصولات‌ و موادی‌ كه‌ برحسب‌ مقررات‌ ملی‌ خطرناك‌ و ممنوع‌ به‌ شمار می‌آیند، امتناع‌ كنند.
آشنایی‌ با ویژگی‌های‌ كشور میزبان‌ وظیفه‌ خود گردشگران‌ است‌. آنها باید از سلامت‌ و امنیت‌ كشور مقصد، همچنین‌ از خطراتی‌ كه‌ در هر مسافرت‌ خارج‌ از محیط‌ وجود دارد مطلع‌ باشند و به‌ نوعی‌ رفتار و عمل‌ كنند كه‌ این‌ خطرات‌ را به‌ حداقل‌ برساند.
با توجه‌ به‌ آنكه‌ وجهه‌ كشور ایران‌ از طرف‌ بعضی‌ كشورها خدشه‌دار است‌، لازم‌ است‌ دولت‌ ایران‌ و سازمان‌ میراث‌ فرهنگی‌ و گردشگری‌ برنامه‌یی‌ تدوین‌ كنند كه‌ اطلاعات‌ صحیح‌ در اختیار گردشگران‌ خارجی‌ قرار گیرد تا بدبینی‌ آنان‌ نبست‌ به‌ ایران‌ كاهش‌ یابد. این‌ كار هزینه‌ زیادی‌ با توجه‌ به‌ سود و درآمدی‌ كه‌ حاصل‌ می‌كند، ندارد و می‌تواند راهگشای‌ گردشگران‌ بسیاری‌ از كشورهای‌ مختلف‌ جهان‌ باشد. ایران‌ با توجه‌ به‌ پتانسیل‌های‌ قومی‌ در گردشگری‌، توانایی‌ آن‌ را دارد كه‌ از مطرح‌ترین‌ كشورهای‌ گردشگرپذیر دنیا شود.

منبع : روزنامه اعتماد