شعر غنائی و تمدن‌ها

یکی از نخستین گونه‌های ادبی ”شعر غنائی“ است که در میان هر قوم و ملتی می‌توان آن را یافت.
این‌گونه شعر منبعث از عواطف و احساسات است و از همان لحظه‌ای که بشر دوست داشت و درک کرد، پایه‌های پیدایش آن پی‌ریزی شد.
شروع شعر غنائی در اکثر کشورها با سرودها و اشعار مذهبی که در واقع هیجانی‌ترین و عاطفی‌ترین حالت بشر می‌باشد، همراه بوده است و در نهایت به این نتیجه رسیده‌ایم که بررسی شعر غنائی می‌تواند بستر مناسبی برای گفتگوی تمدن‌ها باشد زیرا که در این مقوله نقطهٔ گره و اشتراکی وجود دارد که ما را به ارتباط تنگاتنگ اقوام مختلف بشری رهنمون می‌سازد.

دکتر زرین واردی

منبع : معاونت پژوهشی دانشگاه شیراز