دوشنبه, ۲۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 13 May, 2024
مجله ویستا

مرگ به اختیار خویش


آیا تاكنون به این فكر كرده اید كه اگر روزی یك بیماری جدی یا وضع اضطراری (اورژانس) پزشكی شما را بی هوش كرد یا به كما برد چه اتفاقی خواهد افتاد؟پزشكان از كجا بدانند شما چه جور معالجه ای می خواهید یا نمی خواهید؟چه كسی می بایست خواسته های شما را به آنها منتقل كند.اگر وصیت نامه ( (livig willیا وكالتنامه ای در مورد مراقبت های بهداشتی نداشته باشید- اسناد یا مداركی معروف به دستورات مراقبت های ویژه (advanced directive) - ممكن است تصمیمات مهم پزشكی به پزشكان یا افرادی سپرده شود كه از ارزش ها، عقاید یا سلایق شما بی اطلاعند. یا خویشاوندی برای شما تصمیم بگیرد كه خواسته های شما را نمی دانند، در حالی كه بهترین دوست شما كه بیشتر در موردتان می داند، قانوناً حق اظهارنظر ندارد.ما همگی امیدواریم كه در باقی عمر سلامت و تندرست باشیم و برای حفظ سلامتی خود كارهای زیادی می كنیم.هرچند زندگی پیچ وخم بسیار دارد و به این علت است كه هر فردی بالای ۱۸ سال باید وصیت نامه یا وكالت نامه مراقبت بهداشتی داشته باشد.
هركدام از این نوشته ها چه كاری انجام می دهند؟
دو نوع دستورات مراقبت ویژه به شیوه ها و طرق مختلف عمل می كنند.وكالتنامه مراقبت بهداشتی به شما این اجازه را می دهد كه شخصی را به عنوان نماینده خود در این امر انتخاب كنید، شخصی كه اگر شما قادر به ارتباط برقرار كردن نبودید خواسته های شما را به پرسنل در (كاركنان) پزشكی برساند. وصیت نامه در نوشته ای تصریح می كند كه در شرایط خاص چه كاری می خواهید برای شما انجام شود.گاهی اوقات مردم نگرانند كه امضا كردن یكی از این اسناد به معنی رها كردن معالجات پزشكی روی آنهاست. اما این ارتباطی به نحوه كار پزشكان ندارد. تا زمانی كه شما خود قادر به تصمیم گیری و ارتباط برقرار كردن هستید، كلام شما جانشین هرچیزی كه نوشته اید یا به دیگران گفته اید می شود. سخن خود شما ارجحیت دارد. یك دستور مراقبت ویژه فقط زمانی موثر و قابل قبول است كه شما بی هوش یا آنقدر بیمار و بدحال باشید كه نتوانید خواسته هایتان را آشكار كنید.فهم دستورالعمل مراقبت های پیشرفته مشكل نیست و نیازی به كمك یا مشاوره وكیل نیست.
بعضی متخصصان و صاحبنظران پیشنهاد می كنند كه یا وصیت نامه داشته باشید یا به شخصی در مورد سلامتی تان وكالت دهید.
در صورتی كه بخواهید هردو را با هم داشته باشید، وكیلی كه مسئولیت سلامت شما را به عهده داشته باشد اولویت دارد. حسنش این است كه ضمانت می كند كه یك نفر می تواند در مواردی كه در وصیت نامه ذكر نشده، به جای شما عمل كند.
•وكالت مراقبت از سلامت
در این سند نام شخصی را ذكر می كنید كه در مورد سلامتی شما، اگر نتوانستید خود تصمیم بگیرید، حق انتخاب داشته باشد.
اگر این وكالتنامه را نداشته باشید این وظیفه احتمالاً به اقوام شما محول می شود. برای بسیاری از مردم مشكل خاصی در این زمینه نیست.اما ممكن است شما به اقوام خود احساس نزدیكی نداشته باشید و نخواهید كه سلامتی شما در دست آنها و در گرو تصمیم گیری آنها باشد.همچنین اگر تعدادی- دو نفر یا بیشتر- از خویشاوندان شما در كنارتان باشند، ممكن است پزشكان احساس كنند كه می بایست قبل از هر اقدامی به دنبال اتفاق نظر جمع باشند و این خود موجب برخورد، درگیری و تاخیر در معالجه می شود.بهتر است كه بیش از یك نماینده انتخاب نكنیم زیرا كه همه آنها باید بر سر هر تصمیمی توافق كنند. گذشته از این در بسیاری موارد هم انجام دادن این كار غیرقانونی است.اما یك وكیل علی البدل یا جانشین، برای مواقعی كه وكیل نخست شما در دسترس نیست، انتخاب كنید. می توانید به نماینده خود گوشزد كنید كه با دیگران مشورت كند.نماینده شما قانوناً ملزم به اتخاذ تصمیمی است كه فكر می كند خود شما هم همان نظر را خواهید داشت. به همین دلیل بسیار حائز اهمیت است كه با وكیل خود در مورد معالجات پزشكی كه خواهان آن هستید یا نیستید، در مورد عقاید مذهبی یا معنوی خود و سلایق و پسندتان در موقعیت هایی كه ممكن است پیش آید، روشن و دقیق باشید.از آنجایی كه هر چیزی را نمی توان پیش بینی كرد، شخصی را انتخاب كنید كه قابل اعتماد باشد تا احساس آرامش و آسودگی خیال كامل داشته باشید از این كه او را محق كردید در مورد موضوعاتی كه حتی در مورد آن به طور خاص صحبت هم نكردید، برای شما تصمیم گیری كند.
اگر وكیل یا نماینده شایسته ای برای مراقبت از سلامت خود سراغ ندارید، كسی را انتخاب نكنید.پركردن یك رضایتنامه دقیق و رسمی بهتر از برگزیدن كسی است كه ممكن است به خواسته شما عمل نكند. وصیت نامه برای اقدامات در انتهای حیات (living will) سندی كتبی است كه پزشكان و دوستدارانتان را در چگونگی مراقبت از شما راهنمایی می كند. كاربرد آن در بسیاری موارد این است كه مشخص كنیم معالجات پزشكی به روی ما تا چه حد پیش برود. در این وصیت نامه معمولاً در مورد اعمال شیوه های پزشكی زیر سئوال می كند.
•تغذیه مصنوعی (تغذیه از راه لوله)
این روش مستلزم قراردادن لوله در رگ، معده یا روده فردی است كه قادر به خوردن و آشامیدن نیست. افرادی كه این روش (غذا دادن از طریق لوله) را نمی پذیرند اغلب یا به خاطر درد و ناراحتی آن است یا به این علت كه غذا دادن از طریق لوله به همین جا ختم نمی شود و به دیگر روش های سخت و آزارنده كشیده خواهد شد.
•احیای قلبی ریوی (CPR)
تلاشی است برای نجات زندگی فردی كه دچار ایست قلبی شده. عمر شخص روبه پایان و شانس موفقیت بسیار پایین است. CPR ممكن است باعث زخم و آسیب در بیمار شود. بعضی افراد رو به مرگ كه با این روش به هوش آمدند می گویند ای كاش این كار روی آنها انجام نمی شد.
•شوك الكتریكی
یك شوك الكتریكی ممكن است قلبی را كه از كار افتاده دوباره بازگرداند.شوك موجب تكان های شدید در بدن می شود، هرچند معمولاً شخص بی هوش است و آن را حس نمی كند. برخی مردم كه بیمار بدحال یا در حال احتضارند از شوك الكتریكی به این دلیل كه احساس می كنند تلاش بی فایده است، صرفنظر می كنند.
•تنفس مصنوعی
دستگاه تنفس مصنوعی یا ماسك اكسیژن كه گاهی اوقات ماشین تنفس هم نامیده می شود، زمانی كه بیمار خود نمی تواند آن طور كه باید و شاید تنفس كند، هوا را به داخل شش ها می فرستد. لوله ای كه به دستگاه متصل است، داخل بینی، دهان یا گلو می شود و از نای عبور می كند.شخصی كه از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده می كند، به خاطر درد شدید نیاز به مقدار زیادی داروی مسكن دارد، از این رو كاملاً هوشیار نیست. مردم به دلایل بسیاری از این روش امتناع می كنند.ممكن است دوست نداشته باشند، خانواده، آنها را در این وضعیت متصل به دستگاه ببینند. به زبانی بسیار ساده، روزهایی را كه ممكن است واپسین لحظات زندگیشان باشد را نمی خواهند روی تخت بیمارستان سپری كنند.
•داروهایی وریدی- كه باعث انقباض رگ ها می شود
این روش، دارو درمانی از طریق یك لوله داخل وریدی است كه فشار خون را بالا می برد. این كار معمولاً فقط برای بدحال ترین بیماران استفاده می شود. بعضی ها بر این عقیده اند كه اگر وضعیتشان تا این حد وخیم است ترجیح می دهند پزشكان هیچ مداخله ای نكنند.
•تعیین كردن اولویت های مراقبت بهداشتی
بعد از وكیل، پزشك مهمترین شخصی است كه در مورد وصیت نامه یا وكالتنامه مراقبت از سلامت می توانید با او صحبت و مشورت كنید. بدین منظور برای ملاقاتی جداگانه یا وقتی اضافی در ملاقات بعدی قرار بگذارید.
پزشكی كه با خواسته های شما مخالف است مجبور نیست آنها را اجرا كند اما موظف است پزشك دیگری را به شما معرفی كند كه این كار را انجام دهد.به منظور جلوگیری از وقوع این مشكل، اطمینان حاصل كنید كه پزشكتان از محتوای دستورالعمل مراقبت ویژه آگاه است و قبول دارد اگر موردی را مشكل ساز دید، پزشكی را معرفی كند كه هر خواسته شما را اجرا كند. مطمئن باشید پزشكتان پسند شما را در رابطه با درد می داند. به او این امكان را بدهید كه بدانید اگر بیماریتان حاد شد، مایلید تا چه حدی خود و خانواده تان در مورد وضعیتتان آگاه باشید.هر اصطلاحی در وصیت نامه یا وكالتنامه مراقبت بهداشتی كه ممكن است از آن تعبیر یا تفسیر شود، كاملاً توضیح دهید و روشن سازید. مانند زندگی پرخطر و تهدیدآمیز- مدت كوتاهی از زمان- بیماری سخت و مخصوصاً در مورد كیفیت زندگی.
فهم بهتر و عمل به خواسته های دقیق بیمار منوط به توضیح كامل اصطلاحات است.زمانی كه دستورالعمل مراقبت ویژه را كامل كردید نسخه اصلی را نزد خود نگه دارید و از پزشكتان بخواهید كه كپی آن را به همراه یادداشت هایی كه از گفت وگوهایتان برداشته، در پرونده پزشكی شما بایگانی كند و اگر وكیلی دارید كه مسئولیت سلامتی شما را به عهده دارد اطمینان حاصل كنید كه اطلاعات مربوط به ملاقات های شما در پرونده بایگانی شده است.
منبع : باشگاه اندیشه