راههای کاهش عصبیت در محیط کار

تحقیقات نشان داده كه ۲۵ درصد از نیروهای كار در آمریكا از كارشان ناراضی و حدود ۱۷ میلیون نفر دچار افسردگی هستند.
اضطراب و عصبیت محیط كار، باعث بروز فشارخون، بیماریهای قلبی، آسم، افسردگی، سردرد در انسان می گردد. كسالتهای ناشی از اضطراب و استرسهای شغلی سالانه میلیاردها دلار هزینه دربرداشته است.
تحقیقاتی كه در مركز پرنیستون آمریكا صورت گرفته نشان داد كه نسل امروز ۷۵ درصد بیشتر نسبت به نسل قبل دچار استرس شده است كه نتایج این مسئله در محل كار بـــــاعث افزایش ضایعات، غیبت، كاهش بهره وری، اعمال تهاجمی و دزدی ازكاركنان می شود.
●● دلایل استرسهای كاری
● شیفت های كار: یكی از عوامل عصبیت و اضطراب در محیط كار افزایش شیفت های كاری است. قبل از جنگ جهانی دوم فقط ۱۵ درصد ازكارگران شب كار بودند اما اخیراً تمایل به دستیابی به تولید بالا باعث شده كه اكثر كارخانجات ۲۴ ساعته و در سه شیفت كار كنند.
شیفت های كاری باعث به هم زدن ساعت بیولوژیك كاركنان شده كه پیامد آن بروز خستگی، كج خلقی، بی خوابی، بی اشتهایی، عدم تمركز و ضعف حافظه است. كاركنانی كه به شكلی كم خوابی دارند و تولید هورمون سروتونین بدنشان به میزان ۲۰ درصد كاهش پیدا می كند كه خود عاملی جهت بروز افسردگی می شود.
كارگران شب كار دو برابر بیشتر نسبت به روز كارها تمایل به كشیدن سیگار دارند و احتمال حمله قلبی بعداز پنج سال در آنها دو برابر می شود.
ساعت كار زیاد: مطالعات نشان داده كه شرایط كاری در اكثر كارخانجات نسبت به گذشته مضرتر شده است. فشار به پرسنل جهت كار بیشتر و اضافه كار برای كسب بهره وری بیشتر باعث شده كه كاركنان كمتر به مسائل خانوادگی بپردازند و احساس می كنند بین كار و روابط خانوادگی می بایست یكی را انتخاب كنند كــه این مسئله باعث عدم رضایت آنها می شود.
● فناوری: كاركنان از اینكه توسط ابزارهای كنترلی زیرنظر گرفته شوند و اینكه برده فناوری شده اند و همین فناوری عاملی شده كه كارشان را از دست بدهند و احساس عدم اطمینان دركار می كنند.
● اذیت و آزارهای شغلی: عدم رسیدگی به شكایات و پرداخت غرامت به كاركنان، كارهای تكراری، رقابت غیر معمول بین پرسنل و نادیده گرفتن خواسته ها باعث كاهش روحیه پرسنل، افزایش حملات روانی و خشونتهای شغلی می گردد.
حقوق كم: عدم پرداخت حقوق و امكانات مناسب و اختلاف بین نتایج كار و ارزیابی عملكرد انجام گرفته؛ خصوصاً هنگامی كه این اختلاف ناشی از تعصبات نژادی و مسائل جنسیتی باشد باعث ناامیدی در بخش پرسنل می شود.
● كوچك شدن سازمانها: عدم امنیت شغلی به دلیل كوچك شدن سازمانها در اثر تجدید ساختار و مهندسی مجدد كه راهكارهایی برای مقابله با كم شدن حاشیه سود و سهم بازار و بهره وری است، عاملی جهت بروز پرخاشگری است.
● سبك مدیریت: تكنیك های سنتی مدیریت درجهت جلوگیری از ناامیدی و عصبیت در كار بی اثر است و این مسئله خصوصاً در یك مدیریت سلسله مراتبی و استبدادی بیشتر نمایان می شود.
شركتها به دلیل كمبود متخصصانی در امر اضطراب و افسردگی و همچنین عدم توجه پرسنل به بیماریهای مغزی و روانی خود به علت جایگاه بد اجتماعی آن و اولویت قرارندادن این مشكل توسط سازمانها باعث كاهش قابلیت پرسنل و به وجود آمدن افسردگی شده اند.
●● اثرات اضطراب در محیط كار
● رفتارهای تهاجمی انفعالی: كاركنان گاهاً جهت تخلیه عصبانیت خود در محیط كارشان به رفتارهای غیرخشونت آمیز دست می زنند. امروزه این رفتارهای كاركنان پرهزینه تر، زیركانه و پیچیده تر شده است كه از این جمله می توان به خرابكاریها، كارشكنی، دزدی و ویروسهای كامپیوتری اشاره كرد كه همه ساله میلیاردها دلار به اقتصاد جهانی ضرر می رساند.
● جریانات منفی: عصبانیت در محیط كارباعث شكاف بین كاركنان و ایجاد محیطی خصمانه می گردد. نارضایتی كاركنان باعث كاهش رضایت شغلی دیگر كاركنان خواهدشد كه این مسئله باعث گسترش ناخرسندی در سازمان می شود. اولین گام در ایجاد یك محیط سالم ارائه سبكی از مدیریت است كه برپایه اصول انسانی استوار باشد. درك نیازهای پرسنل و آشنایی و به كارگیری «مدیریت استرس>>» باعث رضایت بیشتر و افزایش سلامت پرسنل می شود. همچنین شركتهایی كه فرهنگ حمایت مثبت همراه با احترام و قدردانی از كاركنان در آنجا جریان دارد كارمندانشان كمتر آسیب دیده و خشونت در آنجا كاهش می یابد.
استراتژی مدیریت مشاركتی و كار تیمی به دلیل مشاركت دادن افراد در تصمیم گیریهای مرتبط با خویش وسازمان خود باعث افزایش سعی و تلاش و درنتیجــه افزایش بهره وری می گردد. قدرت و اختیار نیز اثر مثبت در كاركنان می گذارد.
● راههای كاهش استرس در محیط كار
▪ به كاركنان و احساسات و آرزوهای آنها احترام بگذارید؛
▪ محیط فیزیكی مناسب فراهم آورید؛
▪ كار و مسئولیتهای افراد را با قابلیت آنها هماهنگ كنید؛
▪ انگیزه ها و امنیت و فرصت لازم را برای كاركنان جهت استفاده از مهارت
▪ آنها فراهم آورید؛ نقشها و مسئولیتهای افراد را مشخص و آنها را تشویق به مشاركت در تصمیم
گیریها سازید؛ یك راه ارتباطی برای تقابل اجتماعی بین كاركنان و مدیران ایجاد كنید؛
▪ اطلاعات و منابع موردنیاز جهت انجام
▪ درست كارها، برای پرسنل فراهم سازید.

منبع: اینترنت
مترجم: مهدی پولادین

منبع : ماهنامه تدبیر