این ماجراهای مبهم

اعلام ارتکاب دوپینگ سعید دقیقی و فاروق اختیاروویچ دو بازیکن تیم فوتبال پاس همدان و تبعات آن ضربه سنگین تازه ای به فوتبال ایران بوده و مساله ای است که مقام های مسوول باید جوابگوی آن باشند.
به رغم تمام مسایل مرتبط با مسوولان و مدیران این ورزش که طبعا هر تخلف و هرگونه دوپینگی می تواند ابتدا محصول سیاست های ناقص آنها شمرده شود، باید تاکید کرد که مسوول اول خطای فوق، طبعا مدیران و مسوولان باشگاه پاس هستند، زیرا تخلف در باشگاه آنها و در حیطه کارشان روی داده است.
با این شایعه نیز کاری نداریم که چلنگر مترجم آشنای فوتبال ایران و دستیار وینکو بگوویچ سرمربی این تیم چقدر در این مشکل و خلق آن سهم داشته، زیرا از موضوع خارج است و اگر او نیز انتقال دهنده قرص ها و مواد ممنوعه مورد بحث به بازیکنان مذکور بوده باشد، باز هم مهم ترین خطایی است که روی داده و مسوولیت به باشگاهی برمی گردد که این تخلف در محیط آن روی داده و هر چیزی به جز این مساله و تعقیب نکاتی به جز این و متمرکز شدن روی افراد ( ولو خطاکار) گم کننده حقیقت خواهد بود.
بر طبق اخبار، به بازیکنان خاطی تکلیف شده بود که یا اهداکنندگان مواد نیروزا به خود را معرفی کنند و یا خطر محرومیتی دو ساله را به جان بخرند، ظاهرا از همین طریق اسم چلنگر مطرح شده و او متهم به ارایه قرص ها به دقیقی گشته است.
دقیقی ضمن تکذیب هرگونه دوپینگ سازمان دهی شده و با آگاهی و قصد قبلی گفته است: در آن زمان که از من تست گرفتند(بعد از دیدار با راه آهن) اصلا در شرایط بازی قرار نداشتم که بخواهم دوپینگ کنم.
مطمئن نیستم
در همین حال چلنگر نیز دادن موادی تحت عنوان مکمل به بازیکنان مورد اشاره را که چند سالی است در ورزش ایران باب شده و قرار است اثر تقویتی و کامل کننده غذاهای معمولی را برای ورزشکاران داشته باشد، به گردن گرفته و این مساله را پذیرفته است، اما این را دوپینگ آگاهانه و با قصد قبلی و کمک در این راه به ورزشکاران خاطی نمی داند.
او می گوید، مطمئن نیست داروهای اهدایی به ورزشکاران جزو مواد ممنوعه هست یا خیر، اما قبول دارد که در تهیه داروها ( و یا به قول خودشان) مکمل ها نقش و دست داشته و پزشک یار تیم آنها را توزیع می کرده است.
در شرایطی که هیچ کس به طور مستقیم در این ماجرا قبول مسوولیت نمی کند و بعید است که اختیاروویچ حرف هایی به جز اظهارات دقیقی برای بیان در این خصوص داشته باشد، ماجراهای فوق فقط بر ابهام های مرتبط با بسط دوپینگ در جامعه فوتبال می افزاید.
ماجراها وقتی مهم تر و نگران کننده تر می شود که در نظر بگیریم طی سال های اخیر بارها درباره تست های ناتمام در فوتبال کشور صحبت شده است.
منظور آزمون هایی است که یا نتیجه احتمالا مثبت آن از نظرها دور نگه داشته شده و یا اصولا پیگیری نشده و یکی دو ماه بعد از اعلام خبر اجرای تست هیچ نتیجه ای از آن به اطلاع عموم نرسیده و حتی این احتمال وجود داشته که تست های مورد ادعا اصلا صورت نگرفته و مراحل اداری و اجرایی را نگذرانده باشد! اینک که ماجرای دوپینگ دو بازیکن تیم پاس همدان افشا و بدون پرده پوشی و با صراحت اعلام شده، این بیم بیش از پیش ریشه دوانده که اگر مماشات و تعلل ها و عدم رسیدگی های قبلی در کار نبود، شاید تعداد خاطیان بسیار بیش از این می شد.
● شائبه ها
اعلام ماجرای فوق چون فقط چند روز بعد از اظهارات جنجالی اخیر دکتر شریف رییس سابق کمیته ضددوپینگ فدراسیون فوتبال صورت پذیرفته، طبعا شائبه های تازه ای را ایجاد می کند و به خصوص این تصور را که اگر شریف خبر از قصورها و کم توجهی های مکرر در این خصوص در فدراسیون فوتبال نمی داد و در این باره مصاحبه نمی کرد، شاید مسوولان امر نیز اصراری بر اعلام ماجرای جدید نداشتند.
کیومرث هاشمی که از قضا در مصاحبه شریف متهم به کم کاری در قضایای مبارزه با دوپینگ و گرفتن اختیار عمل از شریف و دستیارانش در امر مقابله با این پدیده شوم شده بود، می گوید به دلیل توافق ها و روابط کاری با وادا (آژانس جهانی ضددوپینگ) اداره مسایل مربوطه در این خصوص باید به عهده ستاد ملی مبارزه با دوپینگ باشد و زیر مجموعه ها و سازمان های جنبی دخالت نکنند، اگر این شرط باشد و ستاد همیشه به همین اندازه فعالیت کند، جای بحثی نمی ماند، اما این بیم وجود دارد که یک بار دیگر مسایل دوپینگ به نکته ای مبهم و معمولا پنهان تبدیل شود که برای هر فقره افشای آن احتیاج به مصاحبه های شریف و امثال وی باشد!

وحید رسولی

منبع : روزنامه جوان