مشاور و مشاوره

● مشاوره
دوست عزیزی دارم که در اغلب تصمیم‌گیری‌های مهم و نا مهم زندگی‌اش از دیگران مشورت می‌جوید. نظرات دیگران آن‌قدر برای‌اش ارزشمندند که جنبه‌های گوناگون مسأله را با ایشان در میان می‌گذراد. این رفتار دوست من، نه این‌که به خاطر ضعف او در تصمیم‌گیری باشد. بل‌که به نظر بنده به این دلیل است که می‌خواهد جنبه‌های گوناگون مسأله را از زبان‌های مختلف بشنود و یک شناخت نسبی نسبت به آن بیابد، تا تصمیم درستی بگیرد.
معمولاً ما در یک‌سری از مسائل، از دوستان و حتی گاه (کم‌تر) از اهل فن مشورت می‌جوییم. مثلاً می‌خواهیم یک کار تجاری را شروع کنیم، از کسانی که سال‌هاست به این کار آشنایند، چند و چون این کار را می‌پرسیم. حال هدف ما از این مشورت‌جویی چیست؟ درواقع می‌خواهیم، شناخت خوبی نسبت به موضوع داشته، تا تصمیم گیری درستی داشته باشیم و کم‌ترین آسیب و زیان را ببینیم. درواقع ممکن است فرآیند مشاوره در اختیار گذاشتن تجربه و دانش از شخص مشاور به شخص مشورت‌خواه باشد.
عده‌ای معتقدند، آدم وقتی به جایی می‌رسد که عقل او به قدر کفایت و ضرورت، رشد می‌یابد. دیگر نیازی به مشورت جستن از دیگران نیست. این نگرش وقتی تقویت می‌شود که طرف طی سال‌های بسیار، تجربه‌های گوناگون نیز کسب نموده است و خود را فارغ از راه‌نمایی دیگران می‌بیند.
به‌زعم ایشان به عقیده‌ی بنده، حتی شخص مشاور نیز گاهی اوقات نیاز به مشورت دارد. زیرا علم ما نسبت به جهان و پدیده‌های دنیای حاضر (مادی)، محیط نیست. منظور این‌که ما همواره در حال رشد و تعالی هستیم و ممکن است نگرش‌های ما سال به سال تغییر، بهبود یا تکمیل شوند. از این‌رو به‌عقیده‌ی بنده، این نگرش که آدمی خود را فارغ از مشورت‌جویی از دیگران ببیند و ادعای کمال خویشتن را داشته باشد، نگرشی‌ست که باید به تردید بدان نگریست.
● موضوع مشاوره
می‌تواند نظرجویی در مورد خرید کفش، لباس و... باشد. البته ما بیش‌تر اوقات، ناخودآگاه از دیگران مشورت می‌گیریم. همین‌که می‌پرسیم، به نظر شما این لباس برای من مناسب هست یا نه؟ درواقع می‌خواهیم نظر او را جلب کنیم تا ببینیم آیا این لباس در دید دیگران نیز دل‌پسند و زیباست! اما در مواردی که موضوع مشاوره برای ما مهم است و می‌تواند نقش برجسته‌ای در زندگی حال و آینده‌ی ما داشته باشد، بهتر است با اشخاص گوناگون صحبت شود. نکته‌ای که باید به آن توجه نمود، این است که به نظرات دیگران احترام بگذاریم و آن‌ها را جدی بگیریم. حتی اگر (از نظر ما) درست نباشند.
● مشاور
▪ مشاور کیست؟
به نظر من، مشاور کسی‌ست که علم نسبی نسبت به موضوع ما دارد و آن را در بوته‌ی آزمایش و خطای دیگران نیز دیده است. در ذهن بعضی از ما، لفظ مشاور طوری نقش بسته است که فکر می‌کنیم مشاور کسی‌ست که به‌لحاظ علمی و عقلی از ما بالاتر است و بهره‌ی او از دانش بیش از ماست. اما به عقیده‌ی من ممکن است (حتی بیش‌تر اوقات) که مشاور این خصوصیات را داشته باشد. اما این‌که مفهوم مشاور برای من این‌گونه تعریف شده باشد، تعریف درستی نیست. مشاور می‌تواند یک فرد عامی [۱] باشد که حتی از علم کلاسیک نیز بهره‌ای نجسته است. اما مهم آن است که او چه‌گونه ما را راه‌نمایی می‌کند و این‌که چه‌قدر نسبت به موضوع ما آگاهی دارد. مثلاً کسی که می‌خواهد ازدواج کند، ممکن است از زوج‌های عامی نیز مشورت بجوید. زیرا تمام زوج‌های انسانی در این‌که یک زندگی مشترک را آغاز نموده‌اند، مشترک‌اند.
http://ravannevis.blogfa.com/۸۶۱۲.aspx

منبع : مطالب ارسال شده