بایسته های ثبات سیاسی پایدار دولت نهم محصول نوسازی فرهنگ سیاسی

گردونه قدرت در ایران در دهه آینده بر چه مداری می چرخد؟ زیربنای الگوهای ساختاری و کارکردی رقابت سیاسی بر چه مبنایی شکل خواهد گرفت؟ در جام سیاست نمای ایرانی کدام یک از اضلاع رقابت در قاعده و کدام در راس هستند؟ و...
پاسخ به این دست سوالات می تواند ضمن بازسازی نظری فرهنگ سیاسی در ایران، نقشه توزیع قدرت در دهه آینده را ترسیم کند و بر معادلات سیاسی اضلاع رقابت تاثیر گذار باشد.
بدون تردید آینده سیاست و رقابت در ایران از افق ثبات سیاسی پایدار طلوع می کند. در این چشم انداز تمامی ساختارها و فرآیندهای سیاسی به تقویت و حمایت از یکدیگر تمایل دارند. همبستگی ملی در کنار همگرایی و تجانس نخبگان سیاسی ضمن افزایش کیفیت مردمسالاری دینی، تعارضات فلسفی و بنیادین رهبران سیاسی را به اختلافات سلیقه ای در مدیریتها و سیاستگذاری ها فرو می کاهد و مقدمات کارآمدی سیاسی را فراهم می کند.
پایداری ثبات سیاسی مولود توافق نهایی نخبگان و مردم بر هویت عمومی جامعه و اصولی است که بر مبنای آن یک نظام سیاسی شکل گرفته است. دستکاری در اصول هر ملت پایه های ثبات سیاسی را سست می کند و ضمن دامن زدن به بی اعتمادی شهروندان نسبت به حاکمان، از سرمایه های اجتماعی سیال در جامعه می کاهد. ثبات سیاسی ارتباط مستقیمی با تمرکز بر سیستم دو حزبی و یا تکثر اضلاع رقابت ندارد بلکه مهم اصول مشترک و پذیرفته شده بین بازیگران سیاسی است.گردونه قدرت در ایران اگر بر مدار اصول انقلاب و ومنطق امام خمینی(ره) بچرخد در چشم انداز ۱۴۰۴ کارآمدی سیاسی به معنای دقیق کلمه محقق می شود و کشور یک ثبات سیاسی پایدار را در دهه های آینده تجربه می کند. رهبر فرزانه انقلاب در سخنرانی های مختلف خود بارها این اصول را تعریف کرده اند و به تنقیح منطق حضرت امام(ره) در کشورداری پرداختند. عدالت محوری، مردم گرایی، ساده زیستی، استکبار ستیزی،اعتقاد و افتخار به عزت و هویت ملی،وفاداری به گفتمان انقلاب، اصلاح طلبی اصولگرایانه و شجاعت درتصمیم گیری برای حل مشکلات بزرگ،مقابله با فساد، تماس و انس مستمر با مردم و... بخشی از این اصول هستند که تحکیم آنها تضمینی بر ثبات سیاسی پایدار در ایران آینده است.
طی سی سال گذشته تلاشهای بسیاری برای ریل گذاری در سیاست ایران صورت گرفته تا قطار رقابتهای سیاسی در ایستگاه بی ثباتی متوقف نشود.
در دولتهای گذشته همواره بازسازی هندسه سیاسی کشور روی میز کار دولتمردان و جریانات سیاسی قرار داشته که البته برخی اوقات گرایشات غیر بومی و بعضا سکولاریستی در مدیریت و مهندسی رقابتهای سیاسی نه تنها به ثبات سیاسی منجر نشد، بلکه مولد نوعی بی ثباتی، آنومی و بی هنجاری در رفتار احزاب و جریانات سیاسی گشت. اما در آستانه چهارمین دهه از عمر با برکت انقلاب اسلامی با اقبال عمومی یک دولت مکتبی و اصولگرا بر سر کار آمده است که نوید بخش طلیعه ثبات سیاسی پایدار در ایران است. دولت نهم محصول نوسازی فرهنگ سیاسی در ایران مبتنی بر اصول و ارزشهای انقلاب است. در واقع دولت اصولگرای نهم آغازی بر توزیع خاصی از ارزشها، ایستارها، هنجارها ومهارتهای سیاسی مبتنی بر معیارها و شعارهای انقلاب اسلامی است. هرچند سیاسیون همواره از قاطعیت در اظهار نظرها و پیش بینی ها پرهیز دارند اما نوع رویکردها و رفتار اصولگرایانه دولت و همچنین اقبال عمومی به شعارها و ارزشهای انقلاب باعث شده تا راقم این سطور متقاعد شود که ثبات سیاسی پایدار آینده محتوم سیاست و رقابت در ایران است.

صالح اسکندری

منبع : روزنامه رسالت