ادای دین از نوع اساطیری

سریال «نرگس» از سری کارهای ماندگار و خاطره انگیزی می باشد، که کم پیش می آید مخاطبان تلویزیون آن را از یاد ببرند، البته تکرار اسطوره انگیز چنین سریالی به آمال دست نیافتنی بدل شده که به گذر زمان (البته اگر عمرتان قد بدهد) نیاز دارد هر چند که همیشه حواشی یک اثر با هر رویدادی مهم تر و جذاب تر بوده، تا جایی که ثابت شده هر پدیده جنجالی و ماجرادار، مطمئنا با استقبال بیشتری رو به رو خواهد شد.
«نرگس» نیز از سریال هایی بود که مرگ بازیگر اصلی اش یکی از علل موفقیت آن شد.
«پوپک گلدره» بازیگر اصلی سریال در جرایان تولید در سانحه ای دلخراش مجروح و بعد مدت ها کما از دنیا می رود و عوامل سریال را تنها می گذارد.
«پوپک گلدره» با بازی در «خاطرات شیرین دریا» به اوج شهرت رسید و در «موج مرده» ابراهیم حاتمی کیا تثبیت شد.
او توانست شخصیت «نرگس» را به طور کامل و همه جانبه ای به تصویر کشد و تمام خصوصیات او را جزء به جزء به بیننده بشناساند.(خدا بیامرزدش)
از بحث بازی « پوپک گلدره» و حادثه جان خراش پیرامون او که بگذریم، به طور کلی سریال «نرگس» با پایان مجهول الحال و نامعلومش به اولین تراژدی سریالی دنباله دار در تلویزیون بدل شد که مطمئنا اشک جماعت زیادی را درآورده است.
اما باید گفت برطرف کردن چالش از بین رفتن «گلدره» بازیگر نقش اول سریال، نیازمند شهامت پذیرفتن بقیه این نقش و کاراکتر از سوی بازیگری دیگر بود، که کمتر کسی جسارت این کار را داشت. زیرا بازی کردن نقش شخصی که کاملا معرفی و شناخته شده است (آن هم توسط بازیگری دیگر) کاری بس سخت و غیرقابل انعطاف می باشد.
این اتفاق و برخورد باعث شد مخاطبان سینما درک کنند که هر بازیگری روش و شیوه ای منحصر به فرد دارد و همگی از یک سبک و سیاق در امر بازی کردن نقششان استفاده نمی کنند.
به طور خلاصه تنها کسی که حاضر به پذیرفتن این شرایط سخت شد، «ستاره اسکندری» بود که در ابتدا بینندگان سریال را دچار شوکی غیرقابل انتظار کرد، اما در ادامه توانست با شیوه خاص خودش کاراکتر «نرگس» را به خوبی هدایت کرده و بازی کند.
او بازیگری را با تئاتر شروع کرده و در ادامه وارد تلویزیون شده است، اگرتوجه کرده باشید «ستاره اسکندری» را زیاد بر پرده سینما و در فیلم سینمایی نمی بینید و بیشتر شاهد فعالیت او در عرصه سیما می باشید.
اخیرا با بازی در «مرگ تدریجی یک رویا» به اوج رسید و توانست نظر منتقدان زیادی را جلب کند، اما به طور جدی غیر از بازیگری شغل دیگری را تجربه نکرده بود تا این که به فکر شغل دیگری افتاد.
او یک سال و نیم است که به همراه «محسن علیخانی» و «مریم باقره» از بازیگران تئاتر، یک کارگاه بافت به اسم «مجموعه تار اول» راه اندازی کرده اند.
او به علت نابسامانی شرایط تئاتر و نبود فیلم نامه ای قابل قبول به سراغ شغل دیگری رفته و عشق به اسطوره ها و گذشتگان را در این کار جست و جو می کند.
او و همکارانش با مطالعه بر روی سیستم، روش و دستگاه های بافت در ۴ هزار سال پیش، مجموعه ای از احیاء، پژوهش و نمایش شکل بافت در آن دوران را راه اندازی کرده اند، به نوعی که پارچه هایی دست بافت به سبک چهار هزار سال پیش تولید می کنند و طراحان لباس با آن ها لباس های سنتی و اساطیری تهیه کرده و به عرصه نمایش و فروش می رسانند (مطمئنا قیمت ها سرسام آور خواهد بود)
از آن جایی که بازیگری از نظر مالی حرفه ای بی رحم و بی ثبات می باشد، امیدواریم این حرفه « ستاره اسکندری» ثابت و پایدار باشد و بتواند سنت ها و چگونگی صنعت پارچه را نیز به مردم معرفی کند.
این شاید راه مناسبی باشد که بازیگران، شغل دیگری غیر از حرفه بازیگری داشته باشند، زیرا دیگر هیچ یک از آن ها صرفا به علت مسائل مالی کاری را نمی پذیرند و در نتیجه دیگر کلیشه و تکراری نخواهند شد، این طور شاید تعداد کارهای ضعیف و بی محتوای تصویر نیز به حداقل ممکن برسد و مسئله مالی اولین و آخرین هدف برخی از عملکردها نباشد.
«ستاره اسکندری» نیز راهی دیگر برای ادای دینش به جامعه ایران پیدا کرده است، امیدواریم ثابت قدم و پیشرو در راستای شناخت و معرفی تاریخ کهن این سرزمین فعالیت کند و موفق باشد.

منبع : روزنامه خراسان