کاروان‌ها - Caravans

سال تولید : ۱۹۷۸
کشور تولیدکننده : ایران و آمریکا
محصول : المو ویلیامز
کارگردان : جیمز فارگو
فیلمنامه‌نویس : نانسی و. کرافورد، توماس مک‌ماهون و لورین ویلیامز، برمبنای رمانی نوشته جیمز میچنر.
فیلمبردار : داگلاس اسلوکوم.
آهنگساز(موسیقی متن) : مایک بت.
هنرپیشگان : آنتونی کوئین، مایکل سارازین، جنیفر اونیل، کریستوفر لی، جوزف کاتن، بهروز وثوقی، باری سالی‌ون، جرمی کمپ، دانکن کوئین، بهروز گرامیان، محمدعلی کشاورز، پرویز قریب‌افشار، محمدتقی کهنموئی، حمید لیقوانی، فیروز بهجت محمدی و سامی تحصنی.
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۳ دقیقه.


کشوری در خاورمیانه، سال 1948. «مارک میلر» (سارازین)، کارمند جزء سفارت آمریکا مأمور می‌شود تا «اِلن جاسپر» (اونیل)، دختر گم شده یک سیاستمدار آمریکائی را پیدا کند. او از «سردار خان» (لی)، یک مقام متنفذ محلی می‌شنود که «اِلن» برای ازدواج با برادرراده او، «سرهنگ نظرالله» (وثوقی) به گذشته‌اش پشت کرده است. «میلر» راهی صحرا می‌شود اما «نصرالله» به او اجازه ملاقات با «اِلن» را نمی‌دهد. او سپس «دکتر اسمایت» (کمپ) را می‌بیند و می‌فهمد که «اِلن» در واقع «نظرالله» را ترک کرده و به کاروان بادیه‌نشین‌ها پیوسته است. «میلر» در ادامه جست‌وجویش به دست بادیه‌نشینانِ اسیر می‌شود و او را نزد «ذوالفقار» (کوئین)، رهبر کاروانی می‌برند که «اِلن» نیز به آن پیوسته است. «اِلن» می‌گوید که گرچه در ابتدا گروگان بوده اما بعدتر به آزادی‌ای دست پیدا کرده که همیشه از آن محروم بوده است. قرار می‌شود «ذوالفقار» محموله قاچاق اسلحه‌ای را برای جنگ هند از روسیه به پاکستان برساند. اما با خبرچینی یکی از افراد قبیله، حکومت باخبر می‌شود و ترتیب حمله‌ای را به رهبری «نظرالله» می‌دهد. در جریان حمله، «میلر» نجات پیدا می‌کند اما بسیاری از افراد کاروان از جمله «اِلن» کشته می‌شوند...
* مایه مرکزی فیلم (دختری که به بدویت خو گرفته و میل بازگشت به خانه را ندارد)، بلاتشبیه! جویندگانِ جان فورد (1956) را به یاد می‌آورد. اما کار (که بخش عمده آن در استان اصفهان جلوی دوربین رفته) برای شرقی‌ها به شدت توهین‌آمیز است و جالب این که این توهین با «حضور» بازیگران ایرانی صورت می‌گیرد. درباره نحوه ساخت و پخش فیلم و تدوین مجددش (که به حذف اغلب نقش ایرانیان انجامید) داستان‌های زیادی بر سر زبان‌ها بود.