احکام صحبت کردن

الف) صحبت كردن مرد با نامحرم.
▪ مسئله: مردهامی توانند با نامحرم با شرائط ذیل صحبت نمایند:.
۱. به قصد لذّت و ریبه نباشد.
۲. با این صحبت كردن به گناه آلوده نشوند.
امام، فاضل، گلپایگانی و مكارم: عروه، (نكاح)،با استفاده از مسئله ۳۹.
امام: تحریر الوسیله، (نكاح)، مسئله ۲۹.
بهجت: توضیح المسائل، با استفاده از مسئله ۱۹۳۶.
خامنه ای: استفتاء.
سیستانی: منهاج الصالحین، (نكاح)، با استفاده از مسئله ۲۹.
فاضل: جامع المسائل، ج‏۱، سؤال ۱۷۱۸.
▪ مسئله: صحبت كردن با نامحرم به غیر ضرورت مكروه است خصوصاً اگر مخاطب جوان باشد.
امام، فاضل، گلپایگانی و مكارم: عروه (نكاح)، مسئله ۳۹.
امام: تحریر، (نكاح)، مسئله ۲۹ و استفتاء.
گلپایگانی: مجمع المسائل، ج‏۲، با استفاده از سؤال ۶۴۵.
سیستانی:(۱).
▪ مسئله: اگر مردی بداند چنانچه با نامحرمی صحبت كند به گناه خواهد افتاد نباید با او صحبت كند خواه زن به گونه ای صحبت كند كه مرد را به گناه بیندازد یا درباره مطلبی صحبت كند كه مرد به گناه بیفتد.
امام، فاضل، گلپایگانی و مكارم: با استفاده از مدارك مسئله قبل.
بهجت: توضیح المسائل، با استفاده از مسئله ۱۹۳۶.
خامنه ای: استفتاء.
سیستانی: منهاج الصالحین، (نكاح)، با استفاده از مسئله ۲۹.
▪ مسئله: اگر مردی به قصد به حرام انداختن نامحرمی با او صحبت كند حرام است.
امام: تحریر، (نكاح)، با استفاده از مسئله ۲۹، استفتاء.
اراكی، بهجت، خامنه ای و فاضل: استفتاء.
سیستانی: منهاج الصالحین، (نكاح)، با استفاده از مسئله ۲۹.
گلپایگانی: مجمع المسائل، ج‏۲، با استفاده از سؤال ۶۴۵.
در نتیجه: صحبتهایی كه به قصد به شهوت انداختن دیگری گفته می شود مانند تعریف كردن صحنه های تحریك كننده حرام است.
▪ سؤال: آیا مرد می تواند با زن نامحرمی كه می خواهد با او با قصد لذّت صحبت كند حرف بزند (در صورتی كه مرد می داند به گناه آلوده نخواهد شد).
جواب: جایز نیست.
امام، خامنه ای، فاضل و گلپایگانی: استفتاء.
بهجت:(۲).
▪ مسئله: اگر مردی خوف آن را داشته باشد چنانچه با نامحرمی صحبت كند آن زن او را به گناه آلوده خواهد كرد نباید با او صحبت كند.
امام، فاضل، گلپایگانی و مكارم: عروه، (نكاح)، مسئله ۳۹.
امام: تحریر، (نكاح)، مسئله ۲۹.
بهجت، خامنه ای و سیستانی: استفتاء.
▪ مسئله: اگر مردی بداند چنانچه با نامحرمی صحبت نماید به گناهی غیر از مسائل شهوانی آلوده می شود جایز نیست با آن زن صحبت كند.
امام، فاضل، گلپایگانی و مكارم:عروه، (نكاح)، مسئله ۳۹.
امام: تحریر، (نكاح)، مسئله ۲۹ و استفتاء.
بهجت: توضیح المسائل، با استفاده از مسئله ۱۹۳۶.
خامنه ای: استفتاء.
سیستانی: منهاج الصالحین، (نكاح)، با استفاده از مسئله ۲۹.
گلپایگانی: مجمع المسائل، ج‏۲، با استفاده از سؤال ۶۴۵.
مثلاً: بداند چنانچه با آن نامحرم صحبت كند مجبور خواهد شد دروغ بگوید و یا غیبت كند یا تهمت بزند خواه او مرد را وادار به گناه بكند و یا خودش بواسطه این صحبت به این گناهها آلوده شود.
▪ مسئله: صحبت كردن با هر كسی درباره هر چیزی از روی شهوت و لذّت جایز نیست (مگر با همسر).
امام، فاضل، گلپایگانی و مكارم: عروه (نكاح)، با استفاده از مسئله ۳۹.
امام: تحریر، (نكاح)، مسئله ۲۹.
اراكی و خامنه ای: استفتاء.
سیستانی: منهاج الصالحین، (نكاح)، مسئله ۲۹.(۳).
▪توجه و مراقبت.
گاهی دیده می شود در دل بعضی از مردان چنان شیطان رسوخ كرده است كه بسیاری از معاشرتهای آنها را شبهه دار كرده است لذا دیده شده است كه مردی چنان به مراوده با نامحرم گرایش دارد كه گویی محرم اوست. مثلاً در حالی كه می تواند مطلبی را از مردی بپرسد از نامحرم می پرسد. گاه صحبت كردن خود را با نامحرم كش می دهد تا بیشتر با او صحبت كند. رفتن به تفریح و سفر با نامحرم بیشتر برایش جذاب می نماید. اگر در جایی نامحرمی باشد بیشتر مایل است درآنجا باشد. در میهمانیها سعی دارد با نامحرم بیشتر صحبت كند و با آنها بیشتر مراوده داشته باشد، در مقابل نامحرم بیش از هر جای دیگری از توان خود مایه می گذارد و خلاصه به هر كاری كه نامحرم در انجام آن شریك باشد بیش از دیگر كارها علاقه نشان می دهد و...
كه مردان و بخصوص جوانان عزیز باید بشدت از آنها اجتناب كنند زیرا اینگونه مراوده ها و صحبت كردنها معمولاً با قصد لذّت و ریبه همراه است و شرعاً حرام خواهد بود.
ب) صحبت كردن زن با نامحرم.
▪ مسئله: خانمها می توانند با نامحرم صحبت نمایند مشروط به آنكه:.
۱. به قصد لذّت و ریبه نباشد.
۲. صدای خود را ترقیق و تلطیف نكنند.
۳. خوف افتنان نباشد.
امام، فاضل، گلپایگانی و مكارم: عروه، (نكاح)، مسئله ۳۹.
امام: تحریر، (نكاح)، مسئله ۲۹.
سیستانی: منهاج الصالحین، (نكاح)، مسئله ۲۹.
بهجت:(۴).
▪ مسئله: صحبت كردن خانمها با نامحرم به غیر ضرورت مكروه است.
امام، فاضل، گلپایگانی و مكارم: مدارك مسئله قبل.
سیستانی:(۵).
▪ مسئله: جایز نیست خانمی به قصد به حرام انداختن نامحرم با او صحبت كند. خواه مطالبی را بگوید كه او به گناه بیفتد یا بگونه ای بگوید كه نامحرم به گناه آلوده شود مانند: تعریف كردن صحنه های محرك و یا بیان چیزهائی كه نامحرم با شنیدن آن تحریك می شود.
امام، فاضل، گلپایگانی و مكارم: عروه، (نكاح)، با استفاده از مسئله ۳۹.
امام: تحریر، (نكاح)، مسئله ۲۹.
اراكی، بهجت و خامنه ای: استفتاء.
سیستانی: منهاج الصالحین، (نكاح)، مسئله ۲۹.
▪توجه و مراقبت
همانگونه كه درباره مردان گفته شد گاهی ممكن است خانمها نیز گرفتار حیله های شیطانی بشوند. لذا با نامحرم چنان گرم می گیرند كه گویی برادر اوست. خصوصاً خانمهایی كه با نامحرم تماس بیشتری دارند مانند پرستارها، و كسانی كه در ادارات و یا شركتها كارمی كنند، ورزشكارها و... باید بیش از دیگران مراقبت نمایند.
كمك خواستن از نامحرم برای كارهای غیر ضروری، سؤال كردن از نامحرم در حالی كه می توان از محارم پرسید، بحث كردن و خود را وسط انداختن، اظهار فضل كردن به نامحرم و زیاد كردن مراوده با نامحرم، علاقه بیشتر به كار كردن در محیطی كه نامحرم هست و خلاصه همه اینگونه موارد در مظانّ گناه است و معمولاً اینگونه تماسها با لذّت و ریبه همراه است و شرعاً حرام خواهد بود.
▪ مسئله: خانمها نباید در هنگام صحبت كردن با نامحرم صدای خود را رقیق و نازك كنند بگونه ای كه اگر در دل مخاطب مرضی باشد او را به خود جلب كند، اگر چه درباره مطالبی عادی صحبت كنند.
امام، اراكی، بهجت، خامنه ای، سیستانی، فاضل، گلپایگانی و مكارم: مدارك مسئله قبل.(۶).
▪ مسئله: قرآن خواندن خانمها در مقابل نامحرم اگر چه با صوت باشد اشكال ندارد. مشروط به آنكه موجب تحریك و مفسده نباشد.
امام: با استفاده از استفتاء در كتاب احكام بانوان، سؤال ۵، ص‏۲۴.
خامنه ای: استفتاء.
فاضل: جامع المسائل، ج‏۱، با استفاده از سؤال ۱۷۲۲.
بهجت، سیستانی و گلپایگانی:(۷).

منبع : بلاغ