چرا منافقین تطهیر می شوند؟

چند روز گذشته در خبرها آمده بود پارلمان اروپایی در نظر دارد سازمان منافقین را از فهرست گروه های تروریست خارج کند. این اقدام پارلمان اروپایی می تواند خاستگاه های متفاوت و بازتابهای گوناگون داشته باشد. اقدام فوق در ادبیات و اقدامهای سیاسی اروپا - چنانچه محقق شود - می تواند به عنوان یک نقطه عطف تلقی گردد و واقعیتهای سیاسی جامعه اروپا را بیشتر به نمایش بگذارد. صحنه های دفاع از حقوق بشر، دموکراسی، حقوق زنان، حقوق سیاهان و... صحنه هایی از نمایش دراز مدت اروپا برای ارائه چهره ای موجه در سطح جهان است و چنانچه سیاست روزمره این کشور اقتضا کند، تمامی ابزارهای نامشروع می تواند قالبی مشروع و قابل دفاع پیدا کند. در این زمینه، توجه به چند نکته ضروری است:
۱) در جهان امروز کیست که با تروریسم و کشتار انسانهای بی گناه موافق باشد؟ حتی اسرائیل خونخوار نیز در حمله اخیر خود به غزه با استفاده از ابزار قوی رسانه ای غرب در صدد برآمد با گناهکار قرار دادن حماس، جنایتهای خود را توجیه نماید.
حاصل سلسله جنایتهای منافقین شامل ترورهای وسیع مردم کوچه و بازار، به شهادت رساندن دهها تن از مسؤولان مردمی نظام، همراهی با رژیم بعثی برای حمله به جمهوری اسلامی ایران، جاسوسی به نفع بیگانگان و... چگونه و با چه مکانیزمی می تواند توسط اروپاییان توجیه و تأویل گردد؟
۲) منافقین بارها و براساس مستندات فراوان در طی سالهای ۵۹ تا ۶۱، برای اقدامهای مسبوعانه خود اعتراف کرده اند و هیچ گاه نیز بطور رسمی این اعترافها از سوی آنها تکذیب نشده است. پس چگونه است که برخی نمایندگان پارلمان اروپا در صدد تحریف تاریخ معاصر و تطهیر گروهی خشن و مستبد برآمده اند که بخش قابل توجهی از توابین آن نسبت به برائت از آن نسبت به هم سبقت گرفته اند. یعنی چشمان اروپا آنقدر بیمار و معیوب است که توانایی دیدن چنین اعترافهایی را ندارد؟
چرا اروپا به محض اعدام یک نفر فاسد یا خائن به اقتصاد ملی در هر کدام از کشورهای غیرموافق خود واکنشی نشان می دهد، اما نسبت به این جنایتهای منافقین سکوت اختیار می کند؟
۳) حضور عناصر منافقین در پارلمان اروپایی نکته ای نیست که بتوان به راحتی از کنار آن گذشت. این اقدام اروپا در نتیجه حضور فعال منافقین در پارلمان اروپایی و فعالیت شدید لابی صهیونیستی- آمریکایی این پارلمان است و متأسفانه تلاشهای عناصر دلسوز و واقع بینی چون خانم «آنجلا بر» و همکاران متعددشان در این زمینه، تأثیرهای کمتری داشته است.
۴) بدون تردید، در شرایطی که در آن حکومت جدید عراق به صراحت اظهار به اخراج منافقین کرده، تلاش برای یافتن لانه جدیدی جهت ادامه حیات ننگین منافقین می تواند آثار نامطلوبی را بر همکاریهای ایران و اروپا داشته باشد.
روابط سنتی و تاریخی و وجود دهها میلیارد دلار تجارت و مبادله اقتصادی و امکان افزایش این سطح همکاریها در سطوح مختلف، تحت تأثیر این اقدام قرار خواهد گرفت. در جایی که رژیم تازه تأسیس عراق متوجه تأثیرات نامطلوب اقدام منافقین است، چشم بستن اروپاییها به این گروه جنایتکار و تطهیر آنان، نتیجه ای جز خسران اروپا در پی نخواهد داشت.
۵) مجلس شورای اسلامی با تشکیل و اعزام هیأت روابط پارلمانی ایران و اروپا علاقه مند بوده است اروپا را به عنوان محوری عقلانی جایگزین حضور مسأله دار آمریکاییها کند، اما مطمئناً این اقدام، علاقه مندان به تفکر موصوف را در اقلیت قرار خواهد داد. بنابراین، ضروری است برای جبران خسارتهای آتی که متوجه روابط ایران و اروپا خواهد شد و از سویی چهره سنتی اروپا به عنوان حامی جدی حقوق بشر را تحت تأثیر قرار خواهد داد، سود و زیان اتخاذ چنین تصمیمی محاسبه شود.
اروپا باید یکی از این دو راه را برگزیند: یا منافقین را از لیست گروه های تروریستی حذف کند و وجهه خود را تحت تأثیر قرار دهد، یا اینکه با اتخاذ راهکار درست و روش قابل دفاع لکه ننگی را که برخی کشورها به دنبال ایجاد آن بر چهره بین المللی اروپا می باشند، پاک کند.
البته اروپا چه نام گروهک منافقین را از فهرست گروه های تروریستی حذف کند و چه نکند، تغییری در نگرش مردم کشورمان نسبت به منافقین ایجاد نخواهد شد. منافقین عناصری فراموش شده و خشونت گرا هستند که دارای پرونده ننگینی می باشند که تصمیم اروپا تأثیری در پرونده سراسر نکبت و زشت آنها نخواهد گذاشت.
امید آنکه اروپاییان در این فرصت باقی مانده، از هرگونه اقدام عجولانه و غیرمنطقی پرهیز کنند .

نویسنده:جواد جهانگیرزاده

منبع : خبرگزاری فارس