پیشینه تاریخی

استان زنجان ایلات و عشایر مختلفی دارد كه عمدتاً از سایر مناطق ایران به این منطقه كوچانده شده‌اند. طبق برخی روایات، طایفه چگینی در فاصله سال‌‌های 1276 و 1277 هجری قمری در اطراف قزوین ساكن شده‌اند. طایفه غیاثوند در زمان محمد شاه قاجار از فارس و لرستان كوچ كرده و در پیرامون شهرستان قزوین در محدوده پل لوشان تا یوزباشی چای سكنی گزیده‌‌اند. طایفه كاكاوند در سال 1277 هجری قمری از كرمانشاه به این منطقه كوچ كرده‌اند. طایفه رشوند در اواخر قرن هفدهم میلادی از بلخ و بخارا مهاجرت كرده و قسمتی از آنان در خراسان و قسمتی دیگر در ناحیه رودبار الموت مستقر شده‌اند.
طایفه شاهسون بغدادی در زمان سلطنت نادرشاه افشار، از دشت مغان به منظور حفاظت از مرزهای غربی ایران به این ناحیه عزیمت كرده و در زمان زندیه به دستور كریم‌ خان زند به شیراز كوچ داده شده‌اند، پس از مرگ كریم‌خان، آقا محمدخان قاجار آنان را در حوالی قزوین، همدان و ساوه اسكان داده است. ایلات خمسه ترك زبانند، از اردبیل و دیگر نقاط آذربایجان كوچانیده شده و با طوایف قزلباش كه در خمسه زنجان استقرار داشتند، اختلاط یافته‌اند.