تأثیر توسعه شهرنشینی بر روی فرایند بارش در تهران

در چند دهه اخیر افزایش آلودکی های دره ای برای مردم شهرهای بزرگ از جمله تهران مشکلاتی به وجود آورده در این پژوهش با دیدی متفاوت، ارتباط فرایند بارش با آلودگی در شهرهای بزرگ به صورت علمی بررسی شده است. این بررسی ها از دیدگاه پژوهشگران هواشناسی، محیط زیست از اهمیت ویژه ای برخوردار است. تغییرات اقلیم در تهران بزرگ حومه (کرج- ورامین) در مدت ۵۰ ساله اخیر از دو جنبه بررسی شده است که این تغییرات متأثر از دو عامل، موقعیت جغرافیایی از یک سو و صنعتی شدن، توسعه شهرنشینی از سوی دیگر است. متوسط سالانه دمای پیشینه، کمینه تهران از کرج بیشتر و دمای کمینه تهران از ورامین بیشتر و دمای پیشینیه تهران از ورامین کمتر است. سال ۱۹۷۵ و حدود آن به عنوان بازه صنعتی شدن تهران در نظر گرفته شده است. دید افقی قبل از این بازه با روند صنعتی شدن به تدریج کاهش یافته، پس از این بازه نیز با روند جزیی کاهش همراه بوده است. تعداد رویدادهای غبار دود مه قبل از صنعتی شدن تهران ناچیز بوده ولی پس از بازه صنعتی شدن به شدت افزایش داشته است. همچنین میانگین بارش سالانه تهران نسبتا از کرج بیشتر و از ورامین خیلی بیشتر است و روند بارش کلی سالانه در تهران و ورامین افزایشی بوده است ولی در کرج کاهشی است. تعداد رویداد بارش های محلی (بر اساس افزایش ناگهانی رطوبت نسبی محلی) روی تهران بزرگ کاهش یافته است که این خود دلیلی بر افزایش شدید آلودگی در مرکز شهر و احتمالا رویداد فرایند فراباروری است.

نویسنده :
سیدعلیرضا صادقی حسینی ـ جواد راحلی سلیمی

منبع : مجله فيزيك زمين و فضا