شاخه های مختلف مدیریت

شهرداری های کنونی کشور، عمدتاً وظایفی را انجام می دهند که در قانون شهرداری تعیین شده باشد. بسیاری از این وظایف و فعالیت ها از زمان تدوین قانون بلدیه به عهده سازمان های محلی بوده است، اما طی چند دهه اخیر، با توسعه سریع شهرها و رشد بی رویه جمعیت و بزرگ شدن محدوده تعدادی از شهرها، ابعاد و حجم وظایف شهرداری ها چندین برابر شده است. به عنوان مثال، در زمان تدوین قانون شهرداری ها، ایجاد گورستان ها، کشتارگاه ها، پارک ها، میدان ها و بسیاری دیگر از تأسیسات شهری به عهده شهرداری ها بود. در آن زمان در بیشتر شهرها، گورستان به قطعه زمینی اطلاق می شد که در خارج از محدوده شهری و در بسیاری از شهرها در محدوده های محله های داخل شهر، فاقد هر نوع تأسیسات و تجهیزات و حتی دیوار کشی و حصار بوده است. ایجاد یا اداره این تأسیسات، بدون هزینه و یا با هزینه ناچیزی انجام می شد. کشتارگاه ها نیز به چهار دیواری اطلاق می شد که تعدادی مجهز به برق و یا آب روان یا لوله کشی و تعدادی نیز فاقد این امکانات بودند.
دیگر تأسیسات و تجهیزات شهری نیز کم و بیش در این مقیاس به شمار می آمدند. حال آن که در حال حاضر در تعدادی از شهرهای بزرگ کشور، گورستان ها تأسیسات مجهزی هستند که خود به دلیل حجم عملیات و وسعت، تبدیل به سازمانی با تشکیلات، بودجه، پرسنل و اساسنامه خاص شده اند که وابسته به شهرداری می باشند. کشتارگاه های فعلی نیز در بسیاری از شهرهای بزرگ به عنوان تأسیسات صنعتی مهمی محسوب می گردند که در آن ها ذبح دام فقط بخشی از عملیات بوده و در این واحدها از کلیه متفرعات دامی استفاده مناسب می شود. برخی از صنایع وابسته مانند صنایع تبدیل مواد و ضایعات، تولید پودرخون، پودر گوشت و بسیاری فرآورده های صنعی، دارویی و آرایشی را می توان در کشتارگاه های صنعتی مدرن تولید نمود، که ارزش آن ها بیش از ارزش قیمت گوشت هر دام می باشد. لذا اکنون، کشتارگاه های بزرگ یک واحد صنعتی به شمار می آیند که دارای صنایع تبدیلی بوده و فرایندهای مختلف صنعتی و بهداشتی جهت تولید فرآورده های مختلف به کار گرفته می شود. در عین حال یک واحد اقتصادی با حجم عملیاتی و مالی وسیع می باشند و افراد در تخصص های مختلف مثل مهندس و تکنسین مکانیک، برق، تأسیسات، دکتر دامپزشک و تکنسین صحی، کارشناس صنایع غذایی و بسیاری تخصص های فنی، مالی و اداری مورد نیاز می باشد. اداره اینگونه تأسیسات صنعتی با تخصص های مختلف و ارتباطات مستقیم با تشکیلاتی چون معاونت دام و وزارت جهاد سازندگی، سازمان دامپزشکی، سازمان گوشت و ... مشکلاتی را به وجود می آورد که هم اکنون بسیاری از کشتارگاه ها به آن دچار هستند.

حسین رسولی

منبع : مطالب ارسال شده