مظلومانه ،حکیمانه ،منفعلانه و عزتمندانه سران ایران

با اینکه بیش ازسه هفته از سفر تاریخی دکتراحمدی نژاد به آمریکا می گذرد،هنوزتجزیه وتحلیل و بازتابهای این سفر یکی از محورهای اصلی رسانه های داخلی و خارجی و صاحبنظران است، حقیقت این است که باید این سفر را یک نقطه آغاز دیپلماسی فعال ایران اسلامی برشمرد و با تحلیل دقیق آن درسها و آموزه های فراوانی را برای ادامه راه فرا گرفت.
این تجربه مهم و شیرین تاریخی از دیدگاهها و نگاههای متفاوت قابل بررسی است، اما بازکاوی و بازخوانی حافظه تاریخی ملت ایران در سه دهه گذشته آن هم در رخدادهایی نظیر آن -مانند حضور رؤسای جمهور سابق ایران اسلامی در این تریبون بین المللی می تواند ابعادی دیگر از این واقعه بیاد ماندنی را باز نمایاند.
حضور ایران و زمامداران این کشور تمدن ساز از ابتدای تأسیس سازمان ملل تا مقطع پیروزی انقلاب اسلامی، حضوری بی رنگ، ذلت بار و حاشیه ای بوده است که پرداختن به آن -در این مقال- چندان اهمیتی ندارد.
از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تا به امروز، این حضور پنج دوره مختلف را در پی داشته است که برخی از آنها متفاوت با یکدیگر و بعضی نیز مشابه هم هستند.
۱) دوره اول؛ حضور مظلومانه اما مقتدرانه، نماینده راستین ملت انقلابی ایران شهید رجایی، در شورای امنیت سازمان ملل که در حین سخنرانی ارزشمند و انقلابی خود برخلاف عرف دیپلماتیک آثار شکنجه ی بجامانده از جنایات رژیم دست نشانده آمریکا در ایران را به رخ جهانیان کشید و مردانه به مصاف جوّ غوغا سالار سالهای آغازین انقلاب رفت و چشمان عده زیادی از مردم آزاده را به حقایق گشود.
۲) دوره دوم؛ حضور حکیمانه و با صلابت سومین رئیس جمهور ایران اسلامی، رهبر فرزانه انقلاب است که با اقتدار وقاطعیت و در اوج هم آوایی و هم گرایی ظالمانه استکبار،علیه انقلاب نوپای اسلامی و در کوران دفاع مقدس رقم خورد و طنین صدای رسای ایشان نیز در صحن سازمان ملل و در فضای پرغوغای آنروز طنین افکند.
۳) دوره سوم؛ دوران هشت ساله سازندگی- امکان حضور رئیس جمهوری ایران اسلامی به علت تداوم روحیه استکباری دشمن فراهم نگردید، اگرچه به شهادت شواهد و قرائن حاکم بر آن ایام، چنانچه زمینه این حضور نیز فراهم می شد، ادبیات ارائه شده با دو دوره قبل متفاوت بود.
۴) دوره چهارم؛ دوران هشت ساله اصلاحات- فرصت یکی دوباره حضور رئیس جمهوری ایران اسلامی،که این بار افکار عمومی به ویژه غرب- با کمال تعجب و البته شعف بسیار ، مطالبی را می شنید که بعضاً ترجمان اندیشه های خود بود و اینک پس از چند دهه از یک کشور انقلابی -به شکل غیر منتظره- انعکاس می یافت.
۵) دوره پنجم؛ از آغاز دولت عدالت محور تاکنون، دوره پنجم را می توان تداوم دوره اول و دوم و شکوفایی و اوج گیری آن دانست. از این رو بین دوره های اول (حضور مظلومانه) ،دوم (حکیمانه) و پنجم (عزتمندانه) شباهت های اساسی وجود دارد که مهمترین آن ،ارائه مطالبی است که ترجمان اندیشه های امام عزیز بود کما اینکه بین دوره های سوم (سکوت) و چهارم (انفعال ) نیز شباهت هایی وجود دارد که مهمترین آنها غربت اندیشه های امام عزیز و رهبر فرزانه انقلاب است.
در این میان حضور حماسی دکتر احمدی نژاد در سازمان ملل و آمریکا به دلیل شرایط خاص و ویژگی های زمانی و مکانی و خصوصیات شخصیتی وی وجوه تمایزی نیز دارد که به آنها اشاره می کنیم:
۱) نقطه امید و اطمینان برای رهبری؛ این حضور و سخنان ارزشمند و برخوردهای اسلامی و انسانی، نقطه اطمینان برای رهبری فرزانه انقلاب بود. می دانیم که امپراطوری رسانه ای غرب به شدت از انتشار افکار و اندیشه های بلند رهبر انقلاب پرهیز می کند و جز در مواردی که برشهایی از سخنان ایشان را به طور ناقص می نماید، سعی در آن دارد از انتشار وسیع آن در افکار عمومی جهانی جلوگیری نماید.
در سالهای قبل از دولت نهم به ویژه در دولت اصلاحات، آنچه در مجامع عمومی و همایشهای بین المللی از مسئولان عالیرتبه نظام منتشر می شد بیش و پیش از آنکه ترجمان آرمانهای امام و اندیشه های رهبری باشد، ترجمه دست چندم و بعضاً بزک کرده اندیشه های سیاسی و فرهنگی لیبرال دموکراسی بود از این رو سخنان، دیدگاهها و پیامهای رهبری در هاله ای از غربت و انزوا می ماند .
باید گفت که دولت نهم و شخص احمدی نژاد بار دیگر نقطه اطمینانی را برای دیده بان انقلاب اسلامی به وجود آورد و در این دو سال به ویژه این بار ، مردم دنیا اندیشه های رهبر حکیم انقلاب را به سهولت ، روانی و درستی شنیده و دریافت کرده اند.
۲) بازسازی هویت انقلابی و چهره استکبارستیزی نظام اسلامی در بین مردم آزادیخواه دنیا؛ جهان کنونی سالیانی چند بود که به توهم باطل و البته با دلبستگی به برخی شواهد، تصور دورشدن نظام اسلامی از مواضع انقلابی خود و فاصله گرفتن از آرمانهای اصلی انقلاب را در سر می پروراند وآن را نیز به شدت تبلیغ می کرد، چند بار حضور پیاپی احمدی نژاد در سازمان ملل و دیگر مجامع جهانی و به خصوص حضور اخیر وی به ترمیم چهره انقلابی و هویت واقعی نظام اسلامی کمک بسیاری کرد و دگربار جهان شاهد دوره رجعت به شعارها و ارزشهای اصیل انقلاب شد.
۳) تقویت و ارتقاء غرور ملی و هویت میهنی؛ اگر دوران کنونی را، دوره گذار و به تعبیری حساس ترین شرایط زمانی انقلاب و کشور بدانیم، سخن به گزافه نگفته ایم؛ اکنون پس از وقوع انقلاب اسلامی به عنوان یک پدیده منحصربه فرد و درگیری رویاروی و سخت با استکبار و نیز پس از فروکش کردن نسبی شور و شعور انقلابی پس از دفاع مقدس،زمینه شکل گیری دولت مطلوب انقلاب اسلامی فراهم آمده است؛دوران گذار از فضای انفعال به فضای موثر و فعال.
در این شرایط از یک سو شاهد افق روشن چشم انداز بیست ساله هستیم، از دیگر سو دولت نهم با جسارتی مثال زدنی پای به عرصه های اجرایی حساس در زمینه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی گذارده است و شعار "می شود" و "می توانیم" را نصب العین خود قرار داده است. تهدیدها و رجزخوانی های دشمن از خارج و دیدن روحیه یأس و ناامیدی آگاهانه وناآگاهانه در داخل- فضای لغزنده و حساسی را به وجود آورده بود، این حضور تاریخی درست در شرایطی ویژه موجی از غرور ملی و احساس را در بین مردم به ویژه جوانان فراهم کرد و دنیا بار دیگر شاهد جلوه دیگری از اتحاد و همبستگی ملی از سوی تمام اقشار و اصناف و جناح ها -جز اندکی- در حمایت از نماینده ملت بزرگ ایران بود.
بازکاوی و بازخوانی این واقعه مهم و دیدن نقاط قوت وضعف آن می تواند به بازآفرینی این صحنه های افتخار در عرصه های دیگر بیانجامد انشاءالله.

حمید مشهدی آقایی

منبع : برنا نیوز