سرعتی بالاتر از سرعت نور

با نفوذ بیشتر در دنیای ریز ذره‌ها ، اثرات گرانشی بطور قابل توجهی كمتر می‌شوند. ولی این مساله تا نقطه معینی صادق است و نقش آنها بطور مشخصی افزایش می‌یابد. و آنها مانند وضعیتی كه در جهان بزرگ وجود دارد به صورت پدیده‌های فیزیكی غالب در می‌آیند. در دنیای ریز ذره‌ها كه وجه مشخصه آن فواصل كوچك است، مقادیر انرژی و در نتیجه جرم به اندازه‌ای افزایش می‌یابد كه از این نظر دنیای ریز ذره‌ها مشابه پدیده‌های دنیای بزرگ و فوق‌العاده بزرگ می‌گردد و دو جهان مانند گذشته یكی می‌شوند و به همین دلیل آنها برخی از قوانین طبیعت مشترك هستند.
سیاهچاله‌ها كه نشان‌دهنده چگالی فوق‌العاده زیاد ماده هستند، ناحیه دیگری می‌باشند كه در آن وقایع جهانی و میكروسكوپیك باهم یكی می‌شوند. در اینجا پدیده گرانشی در هر دو حالت عظیم است كه در حالت اول بصورت هندسه تغییر یافته فضا و در حالت دوم به صورت اثرات مكانیك كوانتومی بیان می‌شود.
● بیان ریز ذره‌ها بوسیله پدیده گرانشی
پیشرف جهان كوچك عقاید و تصورات خارق‌العاده‌ای پدید می‌آورد كه نظریه‌های دانش عادی را نقض می‌كند و آشكارا نشان می‌دهد. چنین عقیده‌ای كه معلومات امروزی علمی مفاهیم مطلق و غیر قابل تغییری هستند، پوچ می‌باشد. به نظر نمی‌آید كه هیچگاه پیشرفت فیزیك و اختر فیزیك به انتها برسد.
فرضیه ذرات بنیادی كه همواره وقایع عجیب‌تری را آشكار می‌سازد. دائما با مفاهیم پیچیده ریاضی و سایر مفاهیم پیچیده به‌ وجود می‌آید كه با دنیایی كه ما را احاطه كرده هیچ گونه مشابهتی ندراد. باید گفت كه این فرضیه روز به روز بیشتر با فرضیه كیهانی آمیخته می‌شود. به عبارت دیگر قوانین طبیعی حاكم بود و نقطه نهایی و متضاد ابعاد جهانی یعنی دنیای ریز ذره‌ها و دنیای وقایع كیهانی هیچگاه با یكدیگر متناقض نیستند.
دنیای ریز ذره‌ها
گمان می‌رود چنین جریانی بتواند برای ایجاد ارتباط تلفنی با گذشته كمك كند یا ممكن است شخصی خود را به ساعت ۱۱ صبح روز قبل انتقال دهد چنین چیزی مادامی كه دنیای سرعتهای كوچك‌تر از سرعت نور با دنیای سرعتهای بزرگ‌تر از سرعت نور برخورد پیدا كند، تناقض می‌باشد. اگر فقط محدوده سرعت‌های بالاتر از سرعت نور را مورد توجه قرار دهیم، چین تناقضاتی به‌وجود نمی‌آید. تاكنون هیچ یك از اطلاعات تجربی به دست آمده وجود تاكیون‌ها را به اثبات نرسانیده‌اند.
● بازگشت به گذشته
دنیای تاكیون ها هیچ نقطه مشتركی با دنیای ما كه در آن سرعت ها كمتر از سرعت نور است ندارد. سه نوع ذره‌ای كه هم اكنون ذكر آنها به میان آمد، دارای یك خاصیت مشترك می‌باشند. ذرات یك گروه تحت هیچ شرایطی نمی توانند به ذرات گروه دیگر تبدیل شوند. از سوی دیگر ، فقط بر اساس دانش جدید می توانیم چنین اظهار نظری را به عمل آوریم. اگر این مسئله را از دیدگاه اطلاعات علمی كامل‌تری كه هنوز ناشناخته است مورد بررسی قرار دهیم، ممكن است كه كاملا تغییر نماید. در آن صورت می توانیم فرض كنیم كه دنیای تاكیون ها با دنیای ما برخورد پیدا می كند و این بدان معنی است كه فرآیندهایی در طبیعت وجود دارند كه در جهات نامشخص پیش می روند.
اصل علیت كه بر اساس آن علت همیشه مقدم بر معلول است یك اصل اساسی فیزیكی است. به بیان دیگر ، هیچ رویدادی نمی تواند گذشته را تحت تاثیر قرار دهد و موجب تغییر آن چیزی گردد كه اتفاق افتاده است، ولی در دنیای ذراتی كه با سرعت نور و یا بیشتر از آن حركت می كنند ، این اصل ممكن است تغییر نماید و علت و معلول با توجه به چارچوب مرجع جای خود را عوض كنند.
در فرآیندهایی كه پیام ها با سرعت بیشتر از سرعت نور حركت می نمایند، تسلسل وقایع (وقایعی كه پیش از وقایع دیگر رخ می دهند) به انتخاب دستگاه مختصات بستگی پیدا می كند، در عین حال ، جهت جریان اطلاعات یعنی اساس بستگی علت و معلول تغییر نمی نماید. این مسئله موجب نقص علیت می گردد.
● دنیای تاكیون ها و دنیای ما
عقاید متفاوتی در این مورد وجود دارد. اگر تاكیون ها واقعا وجود داشته باشند، چه می شود؟ در این صورت آنها نوع سوم ذراتی می باشند كه برای ما شناخته شده اند. اولین نوع شامل ذراتی است كه هیچگاه به سرعت نور نمی رسند. (یعنی تقریبا تمام ذرات بنیادی شناخته شده) ، نوع دوم فوتون‌ها (كوانتاهای تابش الكترومغناطیسی) و احتمالا نوترینوها می باشند كه هر دو آنها با سرعت نور منتشر می شوند. تاكیون ها همواره دارای سرعتی می باشند كه از سرعت نور بیشتر است.
● اگر تاكیون‌ها وجود داشتند؟
در كنار دنیایی با سرعت های كمتر از سرعت نور (جهان تاردیون ، مشتق از كلمه لاتین تاردوس به معنای آهسته) دنیای دیگری وجود دارد كه سرعت نور در آن از سرعت های دیگر كمتر است، نه بیشتر (جهان تاكیون مشتق از لغت یونانی تاخیس به معنی سریع می باشد). دنیای دوم كشف نشده است ، زیرا هیچ نقطه مشتركی با دنیای اول ندارد.
در سالهای اخیر ، تعدادی مقاله تحقیقاتی منتشر شده كه نویسندگان آنها احتمال وجود ذرات ?ابر نور? را كه تا كنون نامیده اند، مورد بررسی قرار داده اند.
واقعیت عجیبی كه در مورد فرضیه ابر نور وجود دارد، آنست كه این فرضیه ، نظریه نسبیت خاص را نقض نمی كند ، بلكه آن را با دنیایی كه در آن سوی محدوده سرعت نور قرار دارد سازگارتر و هماهنگ تر می سازد.
● ابر نور
بر اساس نظریه نسبیت هیچ فرآیند فیزیكی نمی تواند در سرعت های بالاتر از سرعت نور در خلا انجام گیرد. بدون تردید ، قابل قبول نبودن این سرعت ها یكی از عجیب ترین فرضیات فیزیك جدید است.
آیا واقعا ممكن است كه سرعت های بالاتر از سرعت نور وجود داشته باشد؟

منبع : شبکه سی. پی. اچ