صدرالدین ، ابوعلی حسن بن محمد بن محمد صدر بکری نیشابوری

جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۵۷۴ -۶۵۶) قمری
محل تولد: سوریه - دمشق
شهرت علمی و فرهنگی: حافظ ، محدث و مسند
نیای بزرگ او عمروک‌‌بن‌‌محمد اهل مدینۀ نبوی بود و از آنجا به نیشابور آمد و در آن ساکن شد. صدرالدین در دمشق به دنیا آمد. در مکه از ابوحفص میانشی و در دمشق از حنبل و ابن طبر زد و در هرات از ابی روح هروی و در نیشابور از مؤید طوسی و در اصفهان از ابوالفتح محمدبن‌‌محمد‌‌بن‌‌جنید و عین الشمس ثقفیه و در مرو از ابوالمظفر ابن سمعانی و در بغداد از ابن اخضر و همچنین در موصل و اربل و حلب و مصر حدیث شنید و شنیده‌های خویش را تحت عنوان «اربعین البلدان» یا «اربعین البلدیه» ، شامل چهل حدیث از چهل شهر بزرگ از چهل صحابی گردآوری کرد. دمیاطی و قطب قسطلانی و ابوالمعالی ابن بالسی و بدر بن توزی و ابوبکر بن یوسف حریری و تاج احمد بن مزیز و ابوعبدالله بن زرّاد و محمدبن‌‌محب و علاء کندی و عبدالحمیدبن‌‌سلیمان مغربی و جمال علی‌‌ابن شاطبی و دیگران از وی حدیث شنیده‌اند. صدرالدین از راویان کتب ابن‌‌حبان و «صحیح» ابی عوانه و «صحیح» مسلم است. از آنجائی که وی عهده‌دار امور حسبه و به تبع نزدیک به امراء بود عده‌ای او را از نظر حدیث تضعیف کرده‌اند. او در اواخر عمر فلج شد و سپس به مصر رفت و در اندک زمانی در گذشت. وی دارای تصانیف و مجموعه‌هایی است و بر «تاریخ دمشق» یا «تاریخ ابن عساکر» ذیلی نگاشته است.

منبع : مطالب ارسالی