متشکریم، اما دیگر باید بروید

جنگ عراق به پایان رسید. این جنگ ۵ سال به درازا کشید و به قیمت از دست دادن زندگی ها و پول زیاد و حتی ایده آلیسم حاصل شد. مذاکرات دشوار و پرپیچ و خم بر سر عقب نشینی نیروهای آمریکایی اکنون با پیشنهاد بغداد به پایان رسیده و تصویری مشابه اما تغییریافته از آنچه که می توانست باشد را پدید آورده است.
دولت منتخب و مستقل عراق که اکنون منافع مردم این کشور را نمایندگی می کند، تقریبا شبیه همان دولتی است که می توانست در سال ۲۰۰۳ ایجاد شود. ۵ سال اشغال تنها به روابط میان آمریکا و عراق صدمه رسانده است. در حال حاضر تنها جنبش مردمی موجود در عراق حول آروزی به پایان رسیدن اشغال عراق شکل گرفته و اصلی ترین تهدیدی علیه دولت کنونی رابطه نزدیکش با اشغالگر است.
عراق حالا صاحب قوی ترین قانون اساسی، سالم ترین انتخابات و دموکرات ترین دولت اسلامی در خاورمیانه است. این یک حقیقت است، هر چند که بوش در مانیفست خود حق آن را به جا نیاورد. روزگاری آزادی عراق در راس برنامه های نظم جدید منطقه ای بود که براساس تاکید جدید آمریکا بر دموکراسی، حقوق بشر و تشکیلات مستقل بنیان نهاده شده بود. این در حالی بود که عراق به جای آن متحمل اشغالگری، تشکیلات نخست وزیری، برکناری قهرانه رهبر منتخب خود، بازداشت های تبعیض آمیز، شکنجه و کشتن شهروندان عراق بدون توجه به قانون و اجرای یک برنامه بازسازی فاسد که به بزرگترین جنایت مالی در تاریخ تبدیل شد که منجر به بروز خشکسالی، قطعی برق، نبود بهداشت و آموزش و حتی کمبود مواد غدایی گردید.
با این حال هنوز کسانی در کریدورهای قدرت واشنگتن وجود دارند که خواستار تحقیر عراق و تبدیل شدن آن به عروسکی خیمه شب بازی مانند اردن و مصر در دستان آمریکا هستند. کشورهایی که با ایجاد ترکیبی از سیستم های جاسوسی و نظامی که آن را به یک نظام الیگارشی تبدیل کرده است، اداره می شوند. عراق چنین نظامی را نخواهد پذیرفت.
باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا انگیزه کافی برای حمایت از تلاش های عراق دارد. حمایت از عراق بدین وسیله عرضه نفت خام در جهان را افزایش داده، تجارت میان این کشور و آمریکا را توسعه بخشیده و زمینه حضور نسل جدیدی از عراقی ها را که بر آموزش متمرکز هستند، فراهم آورد.
عراقی ها خواستار نزدیک ترین روابط با آمریکا هستند و بهبود اوضاع در این کشور را ضامن بهتری برای آزادی، صلح و شکوفایی بین المللی می دانند. با این حال ما هر نوع تلاش برای محدود ساختن حقوق مان را برای دستیابی به این چشم انداز جهانی نخواهیم پذیرفت و با آن مخالفت خواهیم کرد.
ما از انتخاب باراک اوباما به عنوان پیشرو مسیر جدید استقبال می کنیم. امیدواریم که دولت وی مشارکت گستردتری را به عراق پیشنهاد دهد. عراق نیازمند کمک های امنیتی و ضمانت برای اندوخته های ما در بانک ذخیره فدرال نیویورک است. اما ما در عین حال نیازمند فرصت های آموزشی نیز هستیم. تبادل فرهنگی، حمایت دیپلماتیک، توافق های تجاری و احترام به قدیمی ترین تمدن جهان.
ما همچنین امیدواریم که اوباما از نیاز فزاینده ای که برای توافق منطقه ای بر سر حقوق بشر و امنیت عراق وجود دارد، حمایت کند. توافقی که شامل عراق، ترکیه، سوریه و ایران ( و هر کشور همسایه دیگری در منطقه ) بشود. ما همگی قربانی تروریسم شده ایم. هراس چند جانبه ای که دهه ها است به وجود آمده و به واسطه جنگ های سری و انگیزه قیام و شورش شدت یافته است، دیگر به هیچ وجه قابل قبول نیست.
آمریکا در راستای خواسته عراق موافقت کرده است که در هر توافق منطقه ای ممنوعیتی علیه استفاده از خاک و حریم هوایی عراق برای تهدید یا حمله نظامی مرزی به کشورهای همسایه، درج شود. این تعهد ما را امیدوار کرده است که آمریکا رویکرد جامع و تازه ای را به مسئله امنیت در منطقه ما اتخاذ کرده که فقط به عملکرد نیروی قهریه متمرکز نبوده و به درک عمیقی از بیم و هراس دیگران هم وابسته است.
عراق و آمریکا طی ۵ سال گذشته هم پیمانان نزدیکی بوده اند. ما اکنون باید همکاری جدیدی را با شراکتی شفاف تر، مخالفتی همگراتر علیه تروریسم و تعهد در قبال دموکراسی و حقوق بشر آغاز کنیم. اما هر یک از ما برای تضمین آزادی و خوشبختی مردم کشورش خودمان باید به تنهایی روی پای خودمان بایستیم.
تنها مذاکراتی دو جانبه و فراگیر تحت رهبری اوباما و رهبر منتخب عراق است که می تواند بنیانی برای صلح و مشارکتی موثر و پایدار باشد.
عراق آماده است.

مترجم : حسن بنانج

منبع : دیپلماسی ایرانی