جنگ آتش - La Guerre Du Feu

سال تولید : ۱۹۸۲
کشور تولیدکننده : کانادا و فرانسه
محصول : جان کمنی و دنیس هرو
کارگردان : ژان ژاک آنو
فیلمنامه‌نویس : ژرار براش، برمبنای رمانی نوشته ژان هانری روسنی.
فیلمبردار : کلود اگوستینی
آهنگساز(موسیقی متن) : فیلیپ سارد.
هنرپیشگان : اورت مک‌گیل، ران پرلمن، نمیر اِل کادی، ری داون چونگ، گاری شوارتس، فرانک اولیویه بونه، ژان میشل کینت و کورت شیگل.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۰ دقیقه.


هشتاد هزار سال پیش، قبیله «اولام» منبع زندگی‌بخش آتش را از طبیعت می‌گیرند، اگرچه هنوز نمی‌دانند چگونه باید آن را دوباره برافروزند. وقتی قبیله ابتدائی‌تر «واگابو» به آنان حمله می‌کنند، «اولام‌ها» فرار می‌کنند و با وجود اینکه ظرف نگه‌داری آتش سالم مانده، اما شعله‌ها خاموش می‌شود. پیر قبیلهف «نائو» (مک‌گیل) را همراه «آموکار» (پرلمن) و «گا» (ال‌کادی) برای به‌دست آوردن آتش روانه می‌کنند. پس از افراد از چنگ پلنگ‌های تیزدندان، آنان رد آتش را تا قبیله آدم‌خوار «کزام» پی می‌گیرند. وقتی «آموکار» و «گا» آدم‌خواران را منحرف می‌کنند، «نائو» مقداری آتش می‌دزدد (و زنی به نام «ایکا» / چونگ را از چنگال ادم‌خواران نجات می‌دهد). «ایکا» از «نائو»ی مجروح پرستاری می‌کند و «نائو» متوجه می‌شود که قبیله «ایکا» از آنان پیشرفته‌ترند. افراد «کزام» به‌دنبال آنان هستند و محاصره‌شان می‌کنند، ولی به لطف ماموت‌های رمیده موفق به فرار می‌شوند؛ و محاصره‌شان می‌کنند، ولی به لطف ماموت‌های رمیده موفق به فرار می‌شوند؛ در حالی که آتش را از دست داده‌اند. در اینجا «ایکا» تاز آنان جدا می‌شود تا به قبیله‌اش بپیوندد و «نائو» نیز به دنبال او می‌رود. اما افراد قبیله ایواکا، او و به دنبالش «آموکار» و «گا» را اسیر می‌کنند و «نائو» می‌بیند که چگونه از طریق مالش، آتش فراهم می‌کنند. «آموکار» و «گا» از دهکده فرار می‌کنند و به زور «نائو» را با خود می‌برند و «ایکا» هم دنبال‌شان می‌رود. وقتی به قبیله «اولام» می‌رسند، یک خرس «گا» را مجروح می‌کند. در قبیله‌ با جنگ‌جویان یاغی «اولام» روبه‌رو می‌شوند ولی با کمک سلاح پیشرفته‌ای که از ایواکاها گرفته‌اند، آنان را عقب می‌رانند و شعله‌های آتش را آشکار می‌کند.
* پس از چهار سال تلاش؛ صرف دوازده میلیون دلار هزینه؛ فیلم‌برداری در لوکیشن‌های بکر کنیا، اسکاتلند، ایسلند و کانادا؛ ماه‌ها تمرین‌ بدنی بازیگران؛ سرپرستی ادیب‌نامدار؛ آنتونی برجس و دزموند موریس بر وجه زبان‌شناسی و انسان‌شناسی فیلم (تا مثلاً حرف زدن انسان‌های ماقبل تاریخی، به سیاق فیلم‌های هالیوودی، خنده‌دار به نظر نیاید)، استفاده از یک گله فیل (در نقش ماموت!)؛... آنو و همکارانش موفق می‌شوند یک فیلم سرگرم‌کننده برای تماشاگران بالغ (و نه صرفاً نوجوان یا حتی عقب‌افتاده) عرضه بدارند. رمان مبنای کار از محبوب‌ترین آثار ادبیات کودکان در فرانسه است که نخستین‌بار در 1911 به چاپ رسید. روسنی نام مستعاری بود که برادران بوی به‌طور مشترک استفاده می‌کردند و اینجا نویسنده اثر، برادر بزرگتر است.