اشک شوق

خدایا! می دانم دستم خالی است و کوله بارم خالی تر.
می دانم در پیشگاه تو توشه ای جز شرمندگی ندارم.
دستاویزی جز امید به بزرگواری ات ندارم.
از تو می خواهم که به عظمت و بزرگواری خود بر من رحم آوری و آنچه در توان من نیست، بر من نگیری.
اگر ناله ای کردم تو تسبیح فرض کن و اگر اشکی ریختم تو اشک شوق بگیر.

[مونا کربلایی]

منبع : روزنامه ایران