قهرمانی ایتالیا در شب تلخ زیدان

● ایتالیا ۱ - فرانسه ۱
▪ در ضربات پنالتی ۵ بر ۳ به نفع ایتالیا
▪ استادیوم: المپیک برلن
▪ تماشاگر: ۶۹ هزار نفر
▪ داور: هوراچیو الیزوندو (آرژانتین)
▪ اخطار: زامبروتا (ایتالیا) - سانیول، ماکلله و مالودا (فرانسه)
● ایتالیا
۱. بوفون
۲. زامبروتا
۳. کاناوارو
۴. ماتراتزی
۵. گروسو
۶. کامورانزی (از دقیقه ۸۶ دل‌پیه‌رو)
۷. گتوسو
۸. پیرلو
۹. پروتا (از دقیقه ۶۱ ده‌روسی)
۱۰. تونی (از دقیقه ۶۱ یاکوئینتا)
۱۱. لوکاتونی
▪ سرمربی: مارچلو لیپی
● فرانسه
۱. بارتز
۲. سانیول
۳. تورام
۴. گالاس
۵. آبیدال
۶. ویه‌را (از دقیقه ۸۶ دل‌پیه‌رو)
۷. ماکلله
۸. ریبری (از دقیقه ۱۰۰ ترزگه)
۹. زیدان
۱۰. مالودا
۱۱. آنری (از دقیقه ۱۰۷ ویلتورد)
▪ سرمربی: ریموند دومه‌نش
سرانجام پس از گذشت یک ماه و ۶۳ بازی انتظار فوتبالدوستان جهان به پایان رسید و ۲ تیم فینالیست جام جهانی، بازی شصت و چهارم این رویداد مهم را برگزار کردند.
فرانسه با گذر از پرتغال مدعی، پای به فینالی گذاشت به کمتر کسی فکر حضور این تیم را در این مرحله در سر می‌پروراند. شاگردان دومه‌نش با نتایج ضعیفی که در مرحله گروهی کسب کردند، همگان را به یاد بازی‌های جام جهانی ۲۰۰۲ انداختند که در آنجا خروس‌ها در همان مرحله اول از گردونه رقابت‌ها حذف شدند.
اما آنها در مرحله حذفی با شکست دادن تیم‌های مدعی نظیر اسپانیا، برزیل و سرانجام پرتغال، خود را در فینال معتبرترین رویداد فوتبال دنیا دیدند. در سوی دیگر میدان ایتالیا با رهبری مارچلو لیپی، از همان ابتدا خود را به‌عنوان مدعی قهرمانی نشان دادند. کسب ۷ امتیاز در مرحله گروهی و شکست دادن استرالیا، اوکراین و آلمان میزبان، اشتهای لاجوردی‌ها را برای فتح جام دو چندان کرده بود به‌نحوی که همگان آنها را به‌عنوان بهترین بخت قهرمانی جام جهانی ۲۰۰۶ قلمداد می‌کردند.
بازی فینال برخلاف آنچه که تصور می‌شد و همگان انتظار یک بازی دفاعی را از سوی هر ۲ تیم داشتند، با زیبائی هر چه تمامتر برگزار شد و ۲ تیم خوب اروپا از همان ابتدا با یک بازی هجومی فینال خوبی را نوید دادند. این مسئله در همان دقایق ابتدائی بازی شکل واقعیت به خود گرفت و هجوم ایتالیائی‌ها با ضدحملات فرانسه، جنگی تمام‌عیار را در فینال جام جهانی به نمایش درآورد که این مسئله در همان دقایق ابتدائی بازی نتیجه داد و هوراچیو الیزوندو داور آرژانتینی با دمیدن در سوت خود، یک خطای پنالتی به سود خروس‌ها اعلام کرد تا زیدان یکی از بهترین‌های جهان، رویاروی بهترین دروازه‌بان جهان، یعنی بوفون، شانس خود را برای گلزنی آزمایش کند.
نفس‌ها در سینه حبس شده بود و همگان منتظر هنرنمائی این ۲ بازیکن بزرگ فوتبال جهان شدند. با نواخته شدن ضربه زیدان این بوفون بود که خود را یک مغلوب تمام‌عیار می‌دید زیرا زیدان با یک ضربه زیبای به‌اصطلاح ”چیپ“، پنالتی فرانسه را به گل تبدیل کرد تا هیجان بازی بیشتر شود. در ادامه ایتالیائی‌ها با حملات گسترده دروازه بارتز را هدف قرار دادند ولی سنگربان کهنه‌کار فرانسه به کمک مدافعان تنومند خود مانع هنرنمائی لاجوردی‌ها شد.
مقاومت فرانسوی‌ها سرانجام در دقیقه ۱۹ مسابقه شکست و ضربه کرنر پیرلو را ماتراتزی قلدر تبدیل به گل تساوی ایتالیا کرد؛ ضربه سری که بارتز و مدافعان فرانسوی چاره‌ای جز مشاهده ورود توپ به دروازه نداشتند تا همه چیز از نو آغاز شود. بازی در ادامه با حملاتی از جانب ۲ تیم دنبال شد اما تابلوی ورزشگاه در پایان نیمه اول نتیجه‌ای جز تساوی یک بر یک را به ثبت نرساند.
با آغاز نیمه دوم هر ۲ تیم باز هم اشتهای سیری‌ناپذیر خود را برای رسیدن به گل را بروز دادند اما هوشیاری مدافعان و دروازه‌بان‌های آماده آنها، مانع ثبت نتیجه دیگری در تابلوی ورزشگاه شد. حملات لاجوردی‌ها در ۱۵ دقیقه اول نیمه‌ دوم شکل بهتری به خود گرفته بود به‌نحوی که آنها توسط تونی موفق به گلزنی هم شدند هر چند که پرچم کمک‌داور حکایت از مردود بودن گل لاجوردی‌ها داشت.
در ادامه فرانسوی‌ها با هنرمندی زیدان و آنری عرصه را بر ایتالیائی‌ها تنگ کردند و در چند نوبت حملات خطرناکی را روی دروازه این تیم تدارک دیدند اما بوفون، جدا از ضربه پنالتی زیدان که موفق به دفع آن نشده بود، در این صحنه‌ها بسیار هوشیارانه عمل کرد و مانع به ثمر رسیدن گل توسط فرانسوی‌های زهردار شد. شاگردان دومه‌نش در ادامه بسیار بهتر از ایتالیا ظاهر شدند و عطش بیشتری برای کسب مقام قهرمانی داشتند اما مدافعان هوشیار ایتالیائی‌ که تا قبل از این بازی گلی را از سوی تیم‌های دیگر دریافت نکرده بودند، مانع هنرنمائی فرانسوی‌ها شدند.
در اواخر بازی با ورود دل‌پیه‌رو به بازی، ایتالیائی‌ها خود را آماده وقت اضافی بازی کردند تا با هنرنمائی این بازیکن، شب رؤیائی وست فالن را در اذهان زنده کنند. این دیدار در پایان ۹۰ دقیقه با همان نتیجه تساوی یک بر یک خاتمه یافت تا کار به وقت اضافی و نهایتاً ضربات پنالتی کشیده شود.
۱۵ دقیقه اول وقت اضافه با هنرنمائی فرانسوی‌ها همراه بود و آنها آمده بودند تا کار لاجوردی‌ها را در همان ۱۵ دقیقه اول یکسره کنند. هنرنمائی خروس‌ها توسط ریبری نتیجه‌ای در بر نداشت و در ادامه این زیدان بود که با یک ضربه سر استادانه بوفون را به واکنش واداشت تا بهترین سنگربان جهان با حرکتی زیبا توپ را به خارج از دروازه هدایت کند.
در ادامه ایتالیا هم با یک بازی منطقی سعی کرد تا بازی را به وقت دوم اضافه بکشاند تا شانس خود را در ۱۵ دقیقه دوم مورد آزمایش قرار دهد. سوت داور آرژانتینی مسابقه بازی را در نیمه اول وقت اضافه، تمام شده اعلام کرد.
با آغاز ۱۵ دقیقه پایانی جنگ در میانه میدان در جریان بود که ضربه آرنج ”مالودا“ به ”ده‌روسی“ این بازیکن را نقش بر زمین کرد تا بازی بوی خشونت به خود بگیرد. تعویض آنری در همان دقایق ابتدائی بازی و جایگزینی ویلنورد به‌جای وی هم بهت هواداران را دربرداشت و هم بازیکن تعویضی یعنی تیه‌ری آنری را به هر حال فرانسه بدون آنری هم بازی مقابل ایتالیا را تجربه کرد و در ادامه ایتالیائی‌ها این بار توسط حرکت بسیار عجیب و زشت زیدان مورد هجوم قرار گرفتند و ضربه ناجوانمردانه و غیرمعقول این بازیکن محبوب، به سینه ماتراتزی با کارت قرمز داور پاسخ داده شد تا فرانسه ۱۰ دقیقه پایانی را ۱۰ نفره به بازی ادامه دهد.
بدون شک زیدان با این حرکت سال‌ها زحمت و ذره‌ ذره اعتباراندوزی را در ۱۰ دقیقه پایانی دوران بازیگری خود زیر سؤال برد. چرا که حتی اگر بازیکن خشن ایتالیائی با الفاظ رکیک زیدان را مورد خطاب قرار داده باشد او به‌عنوان الگو و یکی از اسطوره‌های تاریخ فوتبال این حرکت را در شبی که بینندگان میلیاردی داشت نباید انجام می‌داد. فرانسه در ادامه با انجام یک بازی تأخیری، سعی داشت تا بازی را به ضربات پنالتی بکشاند و موفق به این‌کار هم شد تا قهرمان جام هجدهم با ضربات پنالتی مشخص شود.
با مشخص شدن نفرات پنالتی‌زن ۲ تیم، همه چیز آماده قهرمانی یکی از تیم‌های فینالیست بود. پیرلو، ماتراتزی، ده‌روسی، دل‌پیه‌رو و گروسو پنالتی‌زنان ایتالیائی بودند، ویلتورد، ترزگه، آبیدال و سانیول پنالتی‌زنان فرانسه که در نهایت ایتالیا با نتیجه ۵ بر ۳ در ضربات پنالتی بازی را به سود خود پایان داد و قهرمان جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان نام گرفت.
نکته اینکه ترزگه بازیکن ناکام فرانسه در ضربات پنالتی بود. این بازیکن به‌علت اختلاف شخصی با سرمربی فرانسه، دقایق اندکی به میدان رفته و همین امر از نظر روحی و فنی شرایط را برای وی - آن هم در وضعیتی که زیدان ایجاد کرده بود - سخت کرده بود.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی