عصر یخ‌بندان - ICE AGE

سال تولید : ۲۰۰۲
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : لوری فورت
کارگردان : کریس وج و کارلوس سالدانا
فیلمنامه‌نویس : مایک برگ، مایک ج. ویلسن و پیتر ایکرمن، برمبنای داستانی نوشتهٔ ویلسن
آهنگساز(موسیقی متن) : دیوید نیومن
صدا : ری رمانو، جان لگیزامو، دنیس لیری، گوران ویسنیچ، جک بلک، استیون روت و دیتریش بادر
نوع فیلم : رنگی، ۸۱ دقیقه، نقاشی متحرک


بیست هزار سال پیش، سیارهٔ ما وارد عصر یخ‌بندان شد. همه نوع جانوری در جست‌وجوی آب و هوائی گرم‌تر به سمت جنوب مهاجرت کردند. ̎سید̎ (لگیزامو) جانور تنبلی که هرگز از وراجی بازنمی‌ایستد، در خواب جا گذاشته می‌شود و در همان حال باقی حیوانات سفر خود را به طرف جنوب آغاز می‌کنند. وقتی ̎سید̎ بیدار می‌شود به ̎مانی̎ (رومانو)، ماموتی برمی‌خورد که راهی شمال است و ̎سید̎ نیز تصمیم می‌گیرد او را در سفرش هم‌راهی کند. وقتی ببرها به اردوگاه انسان‌ها حمله می‌کنند، زنی، بچه‌اش را بغل می‌گیرد و به داخل رودخانه می‌پرد. پیش از آن‌که زن غرق شود، ̎مانی̎ و ̎سید̎، بچه‌اش را نجات می‌دهند و تصمیم می‌گیرند دنبال پدرش بگردند و بچه‌ را به او بازگردانند. ̎دیه‌گو̎ (لیری)، یکی از ببرهائی که به آدم‌ها حمله کرده، به سراغ آنها می‌آید و بچه را می‌طلبد...
● نخستین چیزی که موقع تماشای هشتمین نقاشی متحرک بلندِ سه‌بُعدی کامپیوتری تاریخ سینما جلب نظر می‌کند، کار خلاقهٔ سازندگان فیلم روی مناظر و پس‌زمینه‌های طبیعت پوشیده از یخ و کوه‌ها و مناظر طبیعی است. وج در نخستین کارتون بلندش برای هرچه بهتر شدن این فضاسازی از طبیعت واقعی الهام گرفته و همین به کارش تشخیص و جذابیت ویژه‌ای داده است. حیوانات جان‌بخشی شدهٔ کارتون عصر یخ‌بندان، این‌بار حتی از بین موجوداتی انتخاب شده‌اند که نسل‌شان سال‌هاست منقرض شده (مثل ماموت پشمالو یا پستانداری به نام ̎اسلوت̎). حضور نوزاد انسان در میان این جمع عجیب حیوانات مختلف ماجراهای جالب عصر یخ‌بندان را شکل می‌دهد و در عین حال زمینهٔ حرف‌های انسان‌دوستانه و آموزشی این کارتون‌های کودکانه را هم فراهم می‌کند. سنجابی که دائم دارد دنبال راهی برای مخفی کردن بلوطش می‌گردد، جذاب‌ترین شخصیت فیلم است (هرچند زمان حضورش در عصر یخ‌بندان خیلی کوتاه است). جذابیت حضور این سنجاب باعث شد تا منتقدان پیش‌بینی کنند که خیلی زود فیلمی با حضور پررنگ‌تر او به بازار خواهد آمد؛ عصر یخ‌بندان: آب شدن یخ‌ها (کارلوس سالدانا، ۲۰۰۶) این پیش‌گوئی‌ها را تأیید کرد.