رفتار علوی، کردار فاطمی

«عبد الله بن مسعود» روایت كرده است كه در یكی از شبها، رسول خداصلی الله علیه وآله وسلم از نماز عشاء فارغ شد. مردی از میان صفوف برخاست و گفت: ای مهاجر و انصار، من مردی غریبم و بر هیچ چیز قدرت ندارم، مرا طعامی دهید.
رسول‏صلی الله علیه وآله وسلم گفت: ای درویش! صحبت از غریب بودن مكن كه دل مرا اندوهگین ساختی. پس از آن فرمود كه غریبان چهار دسته‏اند; اول مسجدی كه در میان قومی باشد و مردم به آنجا نروند و نماز نگذارند. دوم قرآنی كه در خانه باشد و مردم آن خانه آن را تلاوت نكنند. سوم عالمی كه در میان جماعتی باشد و آن جماعت از او سؤال نكنند و مسائل دین را از او نپرسند. چهارم مردی از اهل اسلام كه در میان كفار اسیر باشد. سپس فرمود: كیست كه این مرد را طعام دهد تا در فردوس اعلا او را جای دهند؟
حضرت امیرالمؤمنین‏علیه السلام برخاست و دست فقیر را گرفت و به حجره حضرت فاطمه‏زهراعلیها السلام برد و گفت: ای دختر رسول خدا! از مهمانمان پذیرایی كن.
گفت: ای پسر عمو، طعام در خانه اندك است، حسن و حسین گرسنه‏اند و شما نیز روزه بوده‏اید و آن طعام فقط یك نفر را سیر می‏كند.
حضرت علی‏علیه السلام فرمود: آن را حاضر كن و بچه‏ها را بخوابان.
پس فاطمه‏علیها السلام طعام را آورد. حضرت امیرعلیه السلام آن طعام را پیش مهمان نهاد و با خود گفت كه اگر من طعام بخورم، به مهمان چیزی نمی‏رسد و اگر نخورم، مهمان ناراحت می‏شود. پس دست دراز كرد و چنان وانمود كرد كه چراغ را درست می‏كند و شعله آن را پایین آورد و به فاطمه‏علیها السلام گفت كه در روشن كردن چراغ تاخیر كند تا مهمان از خوردن فارغ شود و خود دهان مبارك می‏جنبانید تا مهمان تصور كند كه طعام می‏خورد. چون مهمان از خوردن طعام فارغ شد، حضرت فاطمه‏علیها السلام چراغ را آورد، چون حضرت امیرالمؤمنین‏علیه السلام نظر كرد، دید كه طعام همچنان برجاست. فرمود كه ای درویش چرا طعام نخوردی؟
گفت: سیر شدم.
پس حضرت امیرعلیه السلام و فاطمه‏علیها السلام و حسنین‏علیهم السلام و فضه و همسایه‏ها از آن طعام خوردند، هنوز باقی مانده بود. روز دیگر كه آن حضرت نزد رسول‏صلی الله علیه وآله وسلم آمد، به او گفت: یا علی، دیشب را چگونه گذراندی؟
فرمود: به خیر و خوبی.
پس آن جناب‏صلی الله علیه وآله وسلم حكایت چراغ نشانیدن و طعام نخوردن و بركت‏یافتن طعام، را با امیرالمؤمنین‏علیه السلام باز گفت!
حضرت علی‏علیه السلام گفت: چه كسی شما را آگاه كرد، یا رسول الله؟
فرمود: جبرئیل نزد من آمد و این خبر را داد و این آیه را آورد: «و یؤثرون علی انفسهم ولو كان بهم خصاصهٔ‏» (۱) ; ایثار می‏كنند و دیگران را بر خود مقدم می‏دارند، هر چند خود نیازمند باشند. (۲)
پی‏نوشتها:
۱. كتاب الفصول العلیه، حاج شیخ عباس قمی.
۲. حشر / ۹.

منبع : بنياد انديشه اسلامي