درباره سهمیه بندی بنزین

این دستاورد مهم و قابل تقدیر از دو زاویه مورد توجه است:
۱) موضوع اول اینکه دولت آقای احمدی نژاد موفق شد که این مصوبه مجلس را به طور کامل اجرا کند و از این نظر اقدام دولت و ماجرای این پروژه بسیار بزرگ و ملی قابل تقدیر و امتنان است. ابعاد این پروژه و تجهیز تمامی پمپ بنزین های سراسر کشور به سیستم کارت خوان و توزیع موفق کارت های هوشمند سوخت در سراسر کشور، امری بسیار صعب و دشوار بود که دولت های قبلی موفق به اجرای آن نشدند. اهمیت این طرح نه فقط در کاهش مصرف بنزین و ایجاد فرهنگ مصرف کم در میان مردم است، بلکه از آن جهت نیز اهمیت دارد که موضوع بنزین در کشور به وسیله اجرای این طرح تاحدود زیادی ساماندهی شد.
اجرای طرح مذکور موجب شد که بسیاری از آمارهای قبلی در مورد میزان تولید داخلی و واردات بنزین، تا تعداد وسایل نقلیه و جایگاه های سوخت رسانی، مورد رسیدگی و آمار برداری دقیق قرار گیرد. به معنای دیگر شاید ساماندهی مصرف بنزین در کشور با اجرای این طرح، اهمیت کمتری از سهمیه بندی بنزین نداشته باشد. از سوی دیگر فرهنگ درست مصرف کردن در مورد یکی از مهمترین منابع انرژی در میان مردم و تصحیح رفتار آنان از دیگر آثار غیر اقتصادی این طرح است. ضمن آنکه میزان آسیب پذیری امنیت کشور در زمان بحران های خارجی را کاهش می دهد. به هرحال اجرای این طرح نیاز به یک “همت قوی” و بسیج امکانات کشور را داشت که توسط دولت نهم محقق شد.
۲) زاویه دومی که طرح ملی سهمیه بندی بنزین دارد این است که این طرح اولین و بزرگترین طرح دیجیتالی در سطح ملی است که در تاریخ کشور اجرا شده است. کمترین فایده آن، جمع آوری اطلاعات و آمار نسبتا دقیق از کشور در خصوص مصرف و تولید انرژی فسیلی است. این الگو قابل بهره برداری و تعمیم به موضوعات دیگر است. به عنوان نمونه می توان کارت های ملی را دیجیتال نمود تا اطلاعات ملی از افراد جامعه به عنوان یک شهروند در آن موجود باشد تا قابلیت های استفاده از آن بیشتر شود. در خصوص وضعیت مسکن، مالیات، مصرف انرژی های دیگر، نظام بانکی و غیره نیز می توان از الگوی کارت هوشمند سوخت بهره برداری کرد تا ضمن کسب آمار دقیق و برنامه ریزی مناسب، رفتار جامعه را نیز به سمت اقتصاد شکوفا راهنمایی کرد.

ناصر ایمانی

منبع : روزنامه رسالت