نابسامانی در شهرداری اوتاوا

معضلاتی نظیر فقدان مسئولیت پذیری، فساد مالی و عدم توانایی لازم برای اعمال نفوذ، شهرداری اوتاوا را با نابسامانی های عدیده ای در اداره شهر مواجه كرده است.
همین امر راندال دنلی از روزنامه اوتاوا سیتیزن را بر آن داشته كه طی مقاله ای اقدامات شهرداری و شورای شهر اوتاوا را به شدت مورد انتقاد قرار دهد.
مسئله ای كه طی سال جاری مانند صفحه ای كه سوزن آن شكسته باشد، بسیار به گوشمان خواهد خورد، لزوم انجام تغییرات در شهرداری اوتاوا است. در واقع پاره ای از اتفاقات رخ داده در هفته اخیر لزوم انجام تغییرات در مدیریت شهری را بیش از پیش آشكار كرد.شكست در اجرای پروژه جاده كارپ (محلی كه برای دفن زباله در نظر گرفته شده بود) اعضای شورای شهر و شهردار را با چالش عظیمی روبه رو كرد.
ابعاد این افتضاح به قدری بود كه مسئولان شهری نتوانستند در مقام پاسخگویی بربیایند.
مشكلات جاری شهرداری سبب شده تا بسیاری از اعضای شورای شهر درخواست بازنشستگی خویش را مطرح كنند. البته پاره ای دیگر از این اعضا نیز به فكر تغییر شغل افتاده اند. مشكل دیگر در این میان نیز مداخله اتحادیه پلیس در امور مربوط به رأی گیری در شورای شهر است، تنها چیزی كه ما به آن نیاز نداریم مداخله اتحادیه های قدرتمند در مسائل سیاسی است.
با مسئله محوطه دفن زباله ها كه كارپ رود نام دارد، این پرسش اساسی را مطرح می كنیم. آیا مسئولان شهری به هنگام گسترش این محوطه، به نظر شهروندان ساكن در این محدوده شهری توجه داشته اند؟ آیا رضایت آنها را جلب كرده اند؟ مشكل در آنجا نهفته است كه، اعضای شورای شهر اوتاوا هیچ گاه از شهروندان نظرخواهی نمی كنند و خود را در برابر تصمیمات گرفته شده پاسخگو نمی دانند.
اعضای شورای بخش غربی شهر اوتاوا درباره تصمیم توسعه محوطه دفن زباله گفته اند: این مسئله را ما بیشتر در حد یك خبر تلقی كردیم. در برابر چنین پاسخی باید به اعضای شورای شهر توصیه كرد كه به مسائل بیشتر توجه كنند. محوطه دفن زباله كارپ رود نیمی از زباله شهری را درخود جای داده است، حال اگر این محوطه تعطیل شود، زباله ها را چه باید كرد؟
باب چیارلی، شهردار اوتاوا به منظور حل تضادهای دیدگاهی موجود بر سر كارپ رود، به میدان آمده است و به جای آنكه به مردم بگوید چه اتفاقاتی افتاده است، تلاش دارد با همفكری بوروكرات ها قطعات پازل مسئله كارپ رود را كنار هم بگذارد و با سر هم بندی، جوری قضیه را فیصله دهد.
چیارلی می گوید: برای حل این مسئله می توان از دستگاه های زباله سوز استفاده كرد. اما استفاده از آنها مقرون به صرفه نیست، زیرا هزینه خرید آنها بیشتر از هزینه دفن زباله در دو محوطه بزرگ شهری مخصوص این كار است.اما چرا درباره مخارج خرید دستگاه زباله سوز تحقیقات انجام نمی شود و برآوردهای دقیقی درباره میزان قیمت آن به عمل نمی آید. همچنین باید مزایا و معایب زیست محیطی استفاده از چنین دستگاهی مورد محاسبه قرار گیرد.
بر مسند قرار داشتن اغلب در معنای پذیرش مسئولیت و اقدام برای حل مشكلات به كار می رود، در واقع فرد مسئول باید به موقع در برابر چالش های پیش رو اقدامات مقتضی را انجام دهد، اما این تعبیر در مورد شهردار اوتاوا صدق نمی كند، او همواره به انتظار پیش آمدن موقعیت می نشیند و واكنش خاصی در برابر مشكلات از خود نشان نمی دهد، در واقع او منتظر است تا فرد دیگری معضلات را حل كند كه این امر پسندیده یك مقام مسئول نیست.
با توجه به موارد ذكر شده فوق به نظر نمی رسد مسائل شهرداری تنها با عوض شدن شهردار حل شوند.
در شورای شهر نیز افراد زیادی وجود دارند كه مدت های مدیدی است جایگاه خویش را فراموش كرده و نمی دانند كارشان مستقیماً با خدمات عمومی در ارتباط است و برای پیشبرد امور باید اعتماد مردم را جلب كنند.
عضویت در شورا نه كاری است معمولی و نه رشته ای است كه یك فرد بخواهد آن را تا آخر عمر دنبال كند.
هرب كرلینگ یكی از اعضای ارشد شورای شهر بود. او هیچ گاه در زمان به عهده داشتن ریاست شورا تغییراتی در عملكرد آن ایجاد نكرد و به هنگام ترك آن نیز جز نامی پر طمطراق برای آن نهاد مشورتی باقی نمانده بود. او در زمان ترك شورا با دریافت مبلغی معادل ۲۳ هزار و ۳۰۰ دلار مسیر خود را برای تصدی سمتی بالاتر هموار كرد. این در حالی است كه در عصر جدید به فردی كه سمت سابق خود را برای به دست آوردن سمتی بالاتر ترك می كند، چك پرداخت نمی شود.
به رغم آنكه اعضای شورا در آن زمان در برابر اعطای چك به كرلینگ واكنش انتقادآمیزی را از خود بروز داده بودند، چنین امری برای آنان تعجب آور نبود. قاعده یا به تعبیری قانون پرداخت چنین مبالغی به افرادی كه جایگاه سابق خود را ترك می كنند چند سالی است كه به صورت رسم درآمده است. پرداخت چنین مبالغی به عنوان مزایای اخراج باعث رسوایی های درون حزبی در عرصه انتخابات اخیر شوراها شده بود. به رغم این تفاسیر دریافت مزایای اخراج برای افرادی كه در انتخابات شوراهای شهر اوتاوا شكست خورده اند، به نظر منصفانه می آید، از همین رو است كه هر یك از مستخدمین شهرداری نیز انتظار دریافت چنین مزایایی را به هنگام ترك كار دارند. این در حالی است كه برای افرادی كه به میل خود كار را ترك می كنند، مزایای اخراجی تعلق نمی گیرد. حال این سؤال مطرح می شود كه آیا اعضای قدیمی تر شورا تمهیداتی جهت تغییرات این قانون خواهند اندیشید یا خیر؟ و آیا افرادی نیز كه شورا را داوطلبانه ترك می كنند، از مزایای كناره گیری برخوردار می شوند؟
این معضلات درحالی شورای شهر اوتاوا را در بر گرفته اند كه از خارج نیز فشارهایی بر شورا و فرآیند گزینش اعضای آن اعمال می شود.انجمن (یا اتحادیه) پلیس اوتاوا در انتخابات شهری اعمال نفوذ می كند، این اعمال نفوذ از آن رو صورت می گیرد كه شهردار و اعضای شورای شهر از میان كسانی انتخاب شوند كه مسائل اتحادیه پلیس را در اولویت قرار دهند و با اعضای انجمن رابطه حسنه داشته باشند.قدرت اتحادیه ها در اوتاوا آنقدر بالاست كه شوراها را به راحتی تحت تأثیر خود قرار می دهند.در همین چارچوب اعضای شوراها به شدت از اتحادیه ها هراس دارند. به عنوان مثال همین امر سبب شده است تا آن دسته از اعضای شورای شهر كه مسئولیت امور آتش نشان ها را به عهده دارند نتوانند به وظایف خویش در حیطه عمل كنند. آنها در این راستا نتوانسته اند ایستگاه های آتش نشانی كه خدمات اندكی به شهروندان ارائه می دهند تعطیل كنند.وضعیت به گونه ای اسفبار است كه جیم رابیلارد رئیس اتحادیه های كارمندی و كارگری كانادا در این باره گفت: من شهر اوتاوا را اداره می كنم.
شاید سخنان رابیلارد قدری اغراق آمیز به نظر برسند، اما واقعیت در این نهفته است كه اعضای شورای شهر اوتاوا توانایی به كرسی نشاندن حرف خود در اتحادیه های تابعه خویش را ندارند.با توجه به آنچه كه ذكر آن رفت متوجه می شویم كه مشكلات پایتخت كانادا به حدی است كه باید برای رفع آنها تغییراتی اساسی در نظام اداره شهر انجام شوند.هیچ كدام از موارد بالا تا زمانی كه شهردار اوتاوا عوض نشود قابل حل نیستند، زیرا شهردار اوتاوا به جای رویارویی با مشكلات از آنها فرار می كند.بخشی از این مشكل نیز به اعضای شورای شهر برمی گردد كه آنچه برای آنها از اهمیت برخوردار است، انتخاب مجدد و حفظ مقام و القاب خویش است.

منبع : روزنامه همشهری