آقای توکلی جای نگرانی نیست!

اولین چالش اصولگرایان و دکتر احمدی نژاد در سیاست خارجی دولت نهم با پذیرش استعفای علی لاریجانی دبیر شورای عالی امنیت ملی شروع شد.
آنچه مسلم شد این بود که دکتر احمدی‌نژاد و دکتر لاریجانی در شیوه دیپلماسی خارجی هسته‌ای ایران اختلاف نظر داشتند و یکی بر استفاده از حربه مذاکره با آمریکا تأکید می‌کرد و دیگری پیروزی را حفظ استقامت و قدرت در مقابل غرب پی می‌جست.
با آمدن پوتین به ایران برای همه مسلم شده بود که آخرین هشدار جنگ آمد. ولی تنها پس از چند روز از حضور دکتر سعید جلیلی کسوت سکانداری دیپلماسی هسته‌ای، نشست ۵+۱ در بیانیه بسیار ساده و معمولی از کنار مسئله هسته‌ای ایران عبور کرد و تعجب همگان برانگیخته شد. البته دهان شگفت‌زدگان عیانی و نهانی زمانی به اندازه کافی وا شد که البرادعی رسما اعلام کرد ایران انحرافی نداشته است. بله آژانس بین‌المللی هسته‌ای بعد از سالها علیرغم پیشروی ایران در مسیر هسته‌ای شدن در گزارشی صحت گفته‌های ایران را تائید کرد.
یک هفته فرصت کمی بود تا انرژی لازم برای یک شوک و بهت جدید در سیاست خارجی برای ناظران بدست آید: ۱۶ نهاد اطلاعاتی آمریکا اعلام کردند که ایران فقط تا سال ۲۰۰۳ به دنبال سلاح اتمی بوده است و آنچه ایران را متوقف کرده است: فشارهای آمریکا است.
بدین ترتیب یکی پس از دیگری مبانی تحلیلها و پیش بینی های مبنی بر حمله آمریکا به ایران فرو ریخت.
در مقابل سیاست خارجی دولت نهم از آغاز مبتنی بر ایستادگی و دفاع از حق و حقوق و ارزشهای اسلام و انقلاب در عرصه جهانی آغاز شد.
این دست سیاست خارجی که از ابتدای انقلاب تا کنون بی‌سابقه بود دو ویژگی مهم داشت: یک موضع‌گیری‌های صریح و شفاف پیرامون واقعیتهای نظام بین‌الملل و دیگری فعالیتها و حضور پردامنه در صحنه عمل سیاست بین‌الملل.
شرکت در کنفرانسها، نوشتن نامه‌ها، مصاحبه‌ها و سفرهای متعدد و پی در پی از سوی مسئولین سیاست خارجی، عمدتا با حضور خود رئیس‌جمهور محترم، گونه جدیدی از سیاست خارجی بود که علی‌رغم درک درست از فضای ظالمانه سازمانهای بین‌المللی و نظام بین‌الملل توانست حرف ایران را به گوش ملتها و دولتها برساند و با هجمه رسانه‌ای خود پاتک جدی و حملات غافلگیر کننده ای را به دستگاه رسانه‌ای نظام سلطه وارد کند.
آقای دکتر توکلی رئیس مرکز پژوهشهای مجلس نهم در نامه‌ای تذکراتی را در بحث سیاست خارجی به دکتر احمدی‌نژاد داده‌اند و تهدید کرده‌اند که به سرعت باید جواب آن را دریافت کنم.
آنچه که در این نامه مایه تعجب همگان شده است: پرده‌برداری جناب آقای توکلی از یکسری بدیهیات و ایراد توضیح واضحات است:عدم اطمینان به نهادهای بین‌المللی و اعلامیه‌های دول غربی.
جناب آقای دکتر توکلی نگران نباشید آنچه پیروزی‌های مکرر سیاست خارجی ایران را رقم زده است همین پایبندی دولت نهم به اندیشه‌های حضرت امام در عداوت و دشمنی همیشگی با نظام سلطه و آمریکاست.
آنچه که امروز نگرانی‌های کاذب قبلی شما را از حمله آمریکا رفع کرده است و در شما ایجاد تنش و نابسامانی جدیدی کرده است، تأکید بر دیپلماسی فعال و در صحنه سیاست خارجی و به دست آمدن موفقیت هایی است که هیچ کدام را انتظار نداشتید. نتایجی که مبتنی بر تحلیل ها و کارشناسی های شما نبایستی به آنها می رسیدیم.
جناب آقای توکلی حضور ایران در شورای همکاری خلیج همان سیاستی که امام امت بر آن تأکید داشتند و آن بیدار ساختن ملتهاست. دولتهای دست نشانده غرب هیچ گاه با ما نبوده و نیستند و بیانیه‌های تشریفاتی آنها در سفارتخانه‌هٔای آمریکا و اسرائیل نوشته می‌شود اما آنچه اهمیت دارد نشان دادن حسن نیت و واقعیت ایران به مردمان مسلمانی است که روزانه زیر بمباران رسانه‌ای علیه اسلام شیعی و ایرانی هستند.
آقای توکلی کسی ذوق زده نشده است بلکه این شما هستید که دچار اختلال تحلیل شده‌اید. آنچه ایران را به این نقطه رسانده است تأکید بر مواضع اصولی جمهوری اسلامی است بدون اینکه بخواهیم از آنها با لطایف‌الحیل ایرانی بی‌خطر و ضعیف جلوه دهیم.
آن چه در پایان نیز یک سوال از شما باید پرسید که: عملکرد ضعیف و سرخورده تیم هسته ای سابق در مقابل چشمان تیز بین شما چیزی جز سکوت برنیانگیخت.
دو سال از عمر مجلس هشتم از کنار سیاست خارجی منفعلانه دولت گذشته همراه بود ولی ندیدم تاکیدات جدی رهبر حکیم انقلاب در بحث عراق از سوی مجلس مطالبه شود. اما امروز ابراز نگرانی شما از برای عزت جمهوری اسلامی مایه تعجب ناظران شده است.
جناب آقای توکلی علی رغم اینکه در صداقت و دلسوزی شما شکی نیست ولی عجله نکنید و از حوزه تخصصی خودتان فراتر نروید حافظه تاریخی سیاسی ایرانی ها آن قدر ها ضعیف نیست!

منبع : رجا نیوز