با گل ها درمان شویم

نروید به زمین هرگز گیاهی
که ننوشته ست به هر برگش دوایی
(نظامی)
شیوه های درمانی «باخ» مرکب از ۳۸ دستور گل درمانی است که آنها را می توان برای مداوای ناراحتی های عاطفی به کار برد. هر فرمول شامل عصاره تقطیر شده و رقیق شده گل خاصی است که بعدا با الکل درمی آمیزد و فرآورده های جدیدی پدید می آید.
ناراحتی هایی که این گونه مداواها، می توانند چاره سازشان باشند جنبه احساسی دارند همچون ترس، کمرویی، خشم، آزردگی، اعتماد به نفس اندک و اندوهباری. از آن جایی که راهکارهای این معالجه دربرگیرنده الکل است، بنابراین امکان دارد آنها که بدنشان با الکل آشناست قادر به کاربرد آنها نباشند، به هر حال این شیوه های درمانی معمولا آن قدر رقیق می شوند که مقدار الکل را به مقدار زیادی می کاهند. ضمنا در این زمینه برخی واکنش های حساسیت زا هم مشاهده شده است و کسانی که برایشان داروی قوی تغییر خلق تجویز شده باشد و یا به مواد مخدر و مشروبات الکلی معتاد باشند، احتمالا به نوع درمان واکنش مساعدی نشان نمی دهند.
● پیشینه و خاستگاه
کاربرد و اهمیت گل ها، تاریخ طولانی دارد، اغلب گل های ویژه، مفهوم نمادین مهمی دارند مانند اکلیل کوهی. در ضمن از گل ها برای تامین مقاصد دارویی، جادویی و مذهبی استفاده می شود. جوامع سراسر جهان، گیاهان بومی گوناگون را به طریق خاصی و به دلایل مختلف مصرف می کردند. به طوری که اینکه در سده بیست و یکم معلوم شده است که پاره ای از آنها دارای آثار درمانی هستند و می توانند برای انسان این دوره نیز مفید و موثر باشند.
در دهه ۳۰ میلادی، دکتر ادوارد باخ مشاهده کرد که بعضی از بیماران غالبا نشانه های عاطفی خویش را پیش از دچار شدن به امراض جسمانی بروز می دهند. این علایم شامل ترس، افسردگی، نگرانی و دلهره بود. همچنین وی دریافت آنانی که دچار نشانه های هیجانی بودند، توانایی چندانی برای رویارویی با بیماری های جسمی یا رهایی از آنها نداشتند.
وی اذعان داشت که بین جسم و روح ارتباط تنگاتنگی وجود دارد و مطمئن شد که از طریق مداوای عوامل عمده عاطفی می شود از بروز امراض جلوگیری کرد و یا به درمان آنها پرداخت. او با استفاده از عصاره گل ها، شروع به مداوای بیماران کرد و سرانجام به ۳۸ گل نجات بخش دست یافت که امروزه در فهرست گل درمانی «باخ» جای گرفته و شهرت یافته اند.
گفتنی است که چنین شیوه های درمانی، مرض مخصوصی را مداوا نمی کنند، بلکه مشکلات حسی را کاهش می دهند و همزمان با مداوای علامت های عاطفی، بیماری جسمی نیز علاج می شود. معالجات از این دست، به مشابه درمانی (همیوپاتی) شباهت ندارند چرا که جوهرها و رقتشان متفاوت است. شبیه درمانی خیلی سست تر از گل درمانی است.
● نظریه و اصول
عصاره های گل درمانی «باخ» در نیروی آدمی اثر می نهند و در این میان کیفیت گل ها نیز از اهمیت خاصی برخوردار است. گل هایی که صبحدم چیده می شوند، دارای بیشترین مقدار انرژی اند و این انرژی به آبی که توسط سلول های آن جذب می شوند، منتقل می گردد. این مایع در مراحل بعدی کشیدن عصاره، افزایش یافته، تقطیر شده و تقویت می یابد. البته گل درمانی شامل مراحل مختلفی است و لازم است تا پس از دریافت مشکلات موجود و پیش از مصرف، معلوم گردد چه نوع گل هایی مورد نیاز است.
هرچند عصاره های مختلف را می توان در هم آمیخت، اما باید دانست که شماره آنها باید محدود به شش گونه شود. چون درمان ها، تاثیر کاملا شخصی دارند و با توجه به روحیه افراد مختلف به زمان متفاوتی برای اثربخشی نیاز است، مشخص نیست که طول درمان در هر مراجعه کننده چقدر است.
احتمال دارد بعد از دو یا سه هفته شاهد بهبود باشیم و گرنه شاید این مهم چند ماه طول بکشد. به هر ترتیب، از آنجا که گل های موردنظر کاملا طبیعی اند، پس سمی نیستند، مواد افزودنی ندارند و نمی توانند برای مصرف کننده خطرآفرین باشد تنها احتمال موجود این است که امکان دارد گل درمانی با برخی واکنش ها همانند حساسیت ملایم پوستی یا شکم روش (اسهال) همراه شود. باید دانست که شاید این موضوع بخشی از تغییراتی باشد که چنین مداوایی تحریک کننده آن است اما اگر سبب ناراحتی عمده ای شود در این صورت باید مداوا را متوقف ساخت. ممکن است درمان جایگزین ضرورت یابد. چنانچه مطلقا هیچ تغییری رخ ندهد، در این صورت ارزیابی دوباره وضع و ناراحتی ضروری است.
● اجرا و کاربرد
به منظور تسکین سریع، درمان به این ترتیب صورت می گیرد که چند قطره رقیق نشده عصاره (افشره) گل انتخابی را مستقیما روی زبان قرار می دهند یا با آب یا عصاره مخلوط می کنند. برای مصرف درازمدت از مقدار محلول لازم می باید سود جست. این افشره ها مورد استقبال خارجی هم دارد به طوری که آن را می توان مستقیما روی شقیقه ها، مچ ها، زیر بغل یا گوش ها مالید. چنانچه هدف شما گزینش شیوه مداوای صحیحی باشد، باید با یک پزشک متخصص رایزنی کنید.
معمولا خرده فروش های این قبیل مواد گیاهی نیز از اطلاعات لازم برخوردارند از این گذشته، شماری از کتاب های تخصصی وجود دارد که حاوی جزئیات و اطلاعات مربوط به کاربرد این قبیل مداواها هستند. هرکس اعم از پیر و جوان می تواند از این روش ها استفاده کند و از اثربخشی آنها بهره جوید. پاره ای از درمان ها و اثراتشان را در زیر آورده ایم؛
▪ غافت (Agrimony)؛
این گیاه در ایران گونه علفی چندساله دارد که معمولا به صورت علف هرز در باغ ها و گاهی در کنار جویبارها و بسترهای رودخانه می روید و کسانی را درمان می کند که از درون پریشان و بی قرارند و یا احتمالا دچار سوءمصرف موادند و به بازگرداندن شادابی و خوشبینی یاری می نماید.
▪ آلوچه پیوندی (Cherry plum)؛
برای آنانی مفید است که می ترسند عنان اختیار از کف بدهند، از حال عادی خارج شوند و افکار خودکشی به سر دارند زیرا کمک می کند که توانایی مهار احساسات فشار افزایش یابد.
▪ کلماتیس (۲) - پیچ (Clematis)؛
این جنس در ایران شش گونه گیاه چوبی و اغلب بالارونده دارد و احساسات مثبت و علاقه را افزون می سازد.
▪ اولکس فرنگی - رنگین زرد (Gorse)؛
ضمن افزودن به ایمان، امید و خوشبینی، احساسات مربوط به ناامیدی و نگرش منفی را کنترل می کند.
▪ خاس - زاج (Holly)؛
احساسات مربوط به حسادت و تنفر یا آزرده خاطری از خود و دیگران را از راه افزایش بردباری و مهر و محبت و دلبستگی افزایش می دهد.
▪ گل حنا - گل بی صبر (Impatiens)؛
به وسیله افزایش میزان شکیبایی، وامداری و درک و برداشت، در احساسات مربوط به بی صبری تاثیر می گذارد.
این جنس در ایران یک گونه گیاه علفی جنگل روی دارد که بیشتر در استان گیلان می روید، گونه یا گونه هایی از آن نیز به عنوان گیاه زینتی در ایران کاشته می شود.
▪ خردل (Mustard)؛
سرخوشی، شادی، ایستایی و پایداری را افزون ساخته و به این طریق در مورد احساسات ناشی از غمگینی، دلتنگی، سودازدگی و افسرده جانی موثر است.
▪ بلوط (Qak)؛
برای معتادان به کار که نسبت به خود و غرایزشان بی توجه هستند و همه زندگی را به صورت پایان ناپذیر به کار می پردازند، فایده دارد.
▪ کاج (Pine)؛
با گسترش نگرش مناسب به حس مسوولیت، به آنانی یاری می کند که پیوسته خویشتن را مقصر دانسته و دچار خودسرزنشی اند.
▪ گیاه شر - ترنج چتری (Star of Bethlehem)؛
از طریق آزادسازی تنش های عاطفی همراه با رخدادها، در درمان ضایعات روحی و اندوه اثرگذار است.
▪ گل شاه پسند (Vervain)؛
خویشتنداری و خونسردی را می افزاید و در افرادی موثر می افتد که خشک مغزی و تعصبشان بیش از اندازه است.
▪ نسترن (Wild rose)؛
سرزندگی و میل و علاقه افرادی را افزایش می دهد که در زندگی، دل مرده ، بی دل و دماغ و بی میل اند.
▪ بید (Willow)؛
حالت خوشبینی آدمیان را بهبود می بخشد و تندی، غمگینی یا بی عدالتی را از آنان دور می سازد.

ترجمه و تدوین؛ ا. امیر دوانی

منبع : روزنامه کارگزاران