چرا میرحسین موسوی؟؟؟

رفته رفته به روز موعود یعنی همان روز انتخابات نزدیک می شویم ، روزی که ملت ایران سرنوشت خود را رقم خواهد زند. روزی که مردم ایران دست به انتخاب خواهند زد.
انتخابات در نظام جمهوری اسلامی ایران چیز تازه ای نیست، چراکه تقریبا" بطور میانگین در هر یک سال ، یک انتخابات داشته ایم. اما انتخابات ریاست جمهوری دهم که در پیش است حالت ویژه ای به خود گرفته، چرا که توانسته شخصی را که بیست سال سکوت اختیار کرده بود و اصرارهای هیچ شخصیتی کارساز نبود را به صحنه وارد سازد. مهندس میرحسین موسوی نخست وزیر دوران دفاع مقدس، نخست وزیر دوران امام خمینی (ره) ، مرد ایام بحران و سختی، مرد اهل صبر و تقوی ، وارد میدان شده است.
در حسن مقام وی همین بس که سید محمد خاتمی، رئیس جمهور ۴۲میلیون رایی سابق با حضور ایشان در صحنه ، خود را مکلف به انصراف از انتخابات به نفع او دید.
کاسب زاده آذربایجانی که نامش با انقلاب اسلامی ، امام خمینی (ره) ، دفاع مقدس گره خورده است ، آمده تا بار دیگر خاطره خوش آن دوران را در یاد میانسالان و بزرگسالان زنده کند و طعم خوش آن ایام را به کام جوانان و نوجوانان بچشاند.
برای درک حضور وی در انتخابات کافی است تا نگاهی به اوضاع حساس اطرافمان بیندازیم و ببینیم که چه عواملی سبب شده تا مرد صبور رویاهای ایرانیان ، سکوت خود را بشکند؛ تصویب ۴قطعنامه شورای امنیت و سازمان ملل متحد علیه جمهوری اسلامی ایران ظرف مدت ۳سال و اندی ، یاوه گویی های هرچه بشتر کشورهای حاشیه خلیج فارس و ادعای ارضی آنان نسبت به ایران، عدم حصول پیشرفت در حقوق ایران از دریای خزر،تورم بالای ۲۳% ، درصد دو رقمی نرخ بیکاری ، شروع سیل اخراج کارگران از کارخانجات بدلیل مشکلات فراوان اقتصادی ناشی از ضعف مدیریت ، عدم مدیریت صحیح میلیاردها دلار درآمد نفتی ،ضعف شدید در وزارت خارجه و وجهه نظام اسلامی، عدم شفافیت در برنامه های اقتصادی و صندوق ذخیره ارزی، قطع مکرر آب و برق وگاز و به طبع آن کاهش سطح رفاه مردم ،تصمیم گیری های یک شبه، واردات انبوه کالاهای غیر ضرور و به طبع آن وارد آوردن لطمات جبران ناپذیری به صنایع ، کشاورزی و باغ داری ، برخورد با روزنامه ها و سایت ها، قانون گریزی ، کم ارزش شدن پول رایج مملکت ، عدم دسترسی به برنامه های پیشبینی شده در چشم انداز بیست ساله نظام ، عدم موفقیت در برنامه های مهم اصل ۴۴، توهین به ساحت مردم ایران و مجلس توسط وزیر کشور دولت نهم در دروغگویی و جعل عنوان و جعل مدرک تحصیلی ، توهیم به اعتقادات و احساسات مردم توسط رحیم مشایی از نزدیکان دولت و احمدی نژاد با ذکر دوستی مردم ایران و اسرائیل و توهین به قرآن کریم در سازمان میراث فرهنگی ، تعویض ۱۰وزیر کابینه و حالت تزلزل در کابینه برای اولین بار پس از انقلاب اسلامی ، تعویض مکرر رئیس بانک مرکزی، تعویض هزاران مدیر لایق کشور بدون هیچ دلیل منطقی که بیشتر شبیه تصفیه بود ، امنیتی کردن دانشگاهها و خیابانها ، مشکلات عدیده جوانان و .....
باید فهمید که میرحسین موسوی احساس خطر کرده و آمده تا همه چیز را مثل سابق دوباره از نو بسازد. در توانمندی این مدیر انقلاب همین بس که درآمد سالانه ما در دوران موسوی ۷میلیارد دلار بود، که بیش از ۴میلیارد آن مستقیما" هزینه جنگ تحمیلی می شد و دولت مهندس تنها با ۳میلیارد دلار کشور را چنان اداره می کرد که طعم خوش آن دوران هنوز هم به یاد ایرانیان است. دولت موسوی در آن دوران سخت و دشوار توانست رفاه بالایی برای ایرانیان در تمام نقاط کشور به وجود آورد ، کوپنهای اعطایی دولت موسوی تقریبا هر نیازی را برطرف می کرد ، از خوراک و پوشاک و مسکن گرفته تا آچار و پیچ گوشتی و قیچی و چرخ خیاطی و امثالهم، آن هم از نوع مرغوب ژاپنی و نه چینی!!!
همه ما دنبال شخصی بودیم که فراجناحی باشد و فراجناحی عمل کند ، میرحسین موسوی همان شخص مورد نظر است ، چراکه وی اصلاح طلبی است که به اصول مراجعه می کند و به گفته خودش " آزادی" را مهمترین این اصول می داند.
بهرحال مهندس میرحسین موسوی بدون هیچ چشم داشت و ادعایی ، بدون هیچ صرف هزینه زایدی ، بدون هیچ رسانه فراگیری ، فقط با توکل به خداوند و با نیت خیر وارد صحنه شده تا وفاداری خود به ملت و انقلاب را بار دیگر ثابت کند.
بر ماست تا بر حسب وظیفه ای که ایرانی بودنمان بر گردمان گذارده ، موقعیت کنونی را بررسی کنیم ، موقعیت کاندیداها را مورد کنکاش قرار دهیم ، بدانیم که عملکرد سابق این افراد آینه ایست که عملکردشان را در ۴سال آینده نشان می دهد، سخنان بزرگان مملکتمان را دست کم نگیریم ، بدانیم که مشکلات بزرگ ، انسانهای بزرگی می طلبد، سپس با تمام احترامی که به سایر کاندیداها قائلیم ، آگاهانه تصمیم بگیریم و بدانیم که این برگ رای ما، مستقیما" با نحوه زندگیمان در آینده مرتبط خواهد بود.

محمد شهرتی فر