اوقات فراغت فرزندانمان را چگونه پربار سازیم

در رابطه با اوقات فراغت، غالبا این اوقات را به معنای بیکاری، غیرموظف، ساعات بدون برنامه، اوقات غیررسمی و... تلقی می نمایند و برای همین منظور بزرگسالا ن، مربیان و اولیا برای جلوگیری از هدر رفتن این اوقات سعی می کنند با برنامه ها، سرگرمی ها و اشتغالات مختلف اوقات دانشآموزان را پر کنند. حال آن که فلسفه اوقات فراغت در این است که فرد بدون اجبار و عاری از چارچوب های قبلی با میل و رغبت به فعالیت های دلخواه بپردازد. وظیفه مربیان و برنامه ریزان تربیتی تامین مستقیم و پر کردن فیزیکی و یک جانبه اوقات فراغت دانشآموزان نیست بلکه آنان فقط زمینه ساز، فراهم کننده و معرفی کننده فعالیت های سالم، سازنده و مفید هستند.
اگر در تنظیم اوقات فراغت تمایل درونی، دخالت فردی و انتخاب فعالا نه دانشآموزان در نظر گرفته نشود، تامین این اوقات چیزی جز سرگرم کردن، پرکردن فیزیکی و عاریه ای بودن آن نخواهد بود. در حالی که اوقات فراغت بهترین، باورترین و غنی ترین و خلا ق ترین موفقیت برای فرد است تا به دور از قید و بندها، قالب ها، بتواند خلا قیت و آفرینش، نوآوری و تفکر سیال و فعال خود را به نمایش بگذارد.
در برخورد با اوقات فراغت دانشآموزان باید تفاوت های فردی، سطح برانگیختگی، نیازها و آمادگی های روانی و عاطفی و شناختی آن ها نسبت به فعالیت ها و برنامه های تربیتی را مدنظر گرفت. اوقات فراغت در یک روستا با شهر متفاوت است. اوقات فراغت برای یک دانشآموز مرفه با دانشآموز محروم متفاوت است. نگرش ها، انگیزه ها و علا یق افراد به حسب موقعیت ها و شرایط و تجربیات نسبت به اوقات فراغت یا اوقات کاری متفاوت است.
● رعایت نکاتی در تامین اوقات فراغت
۱) وجود تنوع و تعدد فعالیت ها و برنامه ها تا دانشآموزان بتوانند به صورت انتخابی و آزاد به میل خود به آن مشغول گردند.
۲) پرهیز از تبدیل اوقات فراغت به اوقات سرگرمی، وقت گذرانی، صرف انرژی بیهوده و اشتغالات بدون هدف
۳) دانشآموزان در اوقات فراغت باید محصول کارآیی، خلا قیت و اثرگذاری خود را احساس کنند.
۴) در اوقات فراغت باید زمینه ای فراهم شود که دانشآموز فرصت کاوش، تفکر، تامل درباره خود، طبیعت و خدای خویش را داشته باشد.
۵) حرمت نفس، شکوفایی، زیبایی دوستی، حقیقت یابی، خیرخواهی و دوستی از جمله عناصر سازنده یک برنامه اوقات فراغت می باشند. این مفاهیم باید در خلا ل فعالیت ها به صورت غیرمستقیم و غیرکلا می و عملی نمایان گردد.
۶) در آموزش مهارت های مورد نظر در اوقات فراغت باید به این نکته توجه کرد که آموزش باید آزاد باشد و آموزش آزاد آن است که اول دوست داشته شود و سپس آموخته شود و پس از آن مورد استفاده قرار گیرد.
۷) فعالیت ها و برنامه های اوقات فراغت باید از جنبه های مختلف متفاوت باشد. سودمندانه، ذوقی، شغلی، ابتکاری، مهارتی و تفریحی و... باشد.
۸) اهتمام و توجه به تفریحات بدنی از طریق افزایش انواع بازی ها جهت آزادسازی انرژی های سرکوب شده فشارها و تنش ها باشد.

نویسنده : انسیه سبزرو

منبع : روزنامه مردم‌سالاری