فرانکنستاین مری‌شلی - MARY SHELLEY'S FRANKENSTEIN

سال تولید : ۱۹۹۴
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : فرانسیس فورد کوپولا، جیمز و. هارت و جان ویچ
کارگردان : کنت برانا
فیلمنامه‌نویس : استف لیدی و فرانک دارابونت، بر مبنای رمانی نوشتهٔ مری شلی
فیلمبردار : راجر پرات
آهنگساز(موسیقی متن) : پاتریک دویل
هنرپیشگان : رابرت دنیرو، تام هالسی، هلنا بونهام کارتر، آیدان کوئین، ایان هولم و جان کلیز
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۸ دقیقه


ـ ̎ویکتور فرانکنستاین̎ (برانا) تحت تأثیر تجربه‌های استادش، ̎والدمن̎ (کلیز) دچار وسوسهٔ چیرگی بر مرگ می‌شود. وقتی ولگردی (دنیرو)، ̎والدمن̎ را می‌کشد و به دار آویخته می‌شود، ̎ویکتور̎ مغز ̎والدمن̎ را در سر جنایتکار قرار می‌دهد و موفق می‌شود او را به زندگی بازگرداند.
ـ جدیدترین اقتباس سینمائی از داستان ̎فرانکنستاین̎ که به سبک دراکولای برام استوکر فرانسیس فورد کوپولا (۱۹۹۲) نام خالق اصلی اثر ـ مری شلی ـ را نیز در عنوان فیلم دارد. جالب‌ترین نکته، قراگیری دنیرو در نقش ̎مخلوق̎ است که در وهلهٔ اول انتخابی پوچ به نظر می‌رسد (چه به دلیل نوعی گریمی که قاعدتاً از زیر آن دنیرو قابل تشخیص نیست و چه به لحاظ نوع بازی خاصی که دیگر احتیاجی به دنیرو برای اجرا ندارد). اما دنیرو از زیر خروارها گریم هم قابل تشخیص است. بازی‌اش در نقش ̎مخلوق̎ تفاوت چندانی با بازی‌های نقش‌های معاصر شهری‌اش ندارد. آنچه می‌ماند تلاش برانا برای واپس زدن این نقش و نمود بیشتر نقش ̎فرانکنستاین̎ است که خودش ان را بازی می‌کند. با این توضیح که برانا به رغم سوابق تآتری‌اش، سینما را خوب می‌شناسد؛ کافی است به استفادهٔ او از چند عنصر ریتم، حرکت‌های دوربین، گریم و موسیقی دویل در فیلمش نگاهی دوباره بیندازیم.