فاطمه‌ای دیگر

تاریخ چشم به راه فاطمه‌ای دیگر است و اوایل ذیقعده ۱۷۳ هجری انتظار به سر می‌آید و شمیم دلنوازی، خانه خورشید را فرا می‌گیرد. خنکای حضور دوباره فاطمه سلام‌الله علیها در فضای مدینه جاری می‌شودو کوثر فاطمی جوشیدن می‌گیرد. عالم به وجود فاطمه‌ای از گلشن رسالت جلوه‌گر شد تا عصمت فاطمه زهرا( سلام‌الله علیها) را دوباره تجلی سازد وبا فروغ خود اسوه بانوان جهان گردد.
دخت هفتمین امام معصوم و حضرت نجمه خاتون (س) ازهمان آغاز در محیطی سرشار از فضایل اخلاقی پرورش یافت. عبادت و زهد ، پارسایی و تقوا، راستگویی وبردباری ،‌استقامت در برابر ناملایمات بخشندگی و پاکدامنی و نیز یاد خدا از صفات برجسته این بانوی پاک سیرت و نیکوسرشت به شمار می‌رود. او از زمره زنان عفیف و پاکدامنی است که در راه امامت و ولایت رنج‌های طاقت‌فرسایی کشید. غصه خورد ،‌سختی‌ها و مشکلات سفر را تحمل کرد و همچون یعقوب(ع) به اشتیاق و امید دیدار یوسف(ع) شتافت.
امام صادق (علیه‌السلام) پیش از ولادت کریمه آل محمد (صلی‌الله‌علیه و ‌آله ) فرمود: “ خداوند حرمی دار دکه مکه است، پیامبر حرمی دارد و آن مدینه است و حضرت علی(علیه‌السلام) حرمی‌دارد و ‌آن کوفه است و قم کوفه کوچک است که از ۸ درب بهشت ۳ درب آن به قم باز می‌شود- بزودی فرزندی از فرزندان من در قم از دنیا می‌رود که اسمش فاطمه دختر موسی ‌(علیه‌السلام) است و به شفاعت او همه شیعیان وارد بهشت می‌شوند که هر کس به زیارتش بشتابد بهشت بر او واجب می‌گردد.” به راستی او فاطمه است تا علی را یاری کند، زینب است تا رسالت عاشورا را بر دوش کشد و معصومه خواهر امام رضا(علیه‌السلام) است تا با هجرت برادر از مدینه به خراسان،‌رسالت فاطمه بودن را احساس کند و سرو بلند باغ محمد(صلی‌الله‌علیه و ‌آله ) علی بن موسی الرضا(علیه‌السلام) را یاور باشد. حضرت فاطمه معصوم(سلام‌الله علیهما) پس از حضرت زهرا (سلام‌الله علیها) تنها بانوی بزرگواری است که از سوی معصومین (س) زیارتنامه‌ای ماثور دارد که این نشان از مقام والای این بانوی گرانقدر است . حضرت فاطمه ‌معصومه (س) در زبان دانشمندان و فقیهان گرانقدر شیعه با لقب” کریمه اهل بیت” یاد می‌شود . از میان بانوان اهل بیت این عنوان زیبا تنها به آن حضرت اختصاص یافته است. بر اساس رویای صادق و صحیح نسب شناس گرانقدر مرحوم آیت‌الله مرعشی نجفی این لقب از طرف امام صادق (علیهم‌السلام) به حضرت معصومه(س) اطلاق شده است.
در این رویا امام صادق(علیه‌السلام) به آیت‌الله نجفی که با دعا و راز و نیاز تلاش پیگیری را برای یافتن قبر مطهر حضرت زهرا(سلام‌الله‌)آغاز کرده بود پس از چهل شب مناجات، شب چهلم پس از پایان رساندن ختم و توسل بسیار در عالم رویا به محضر مقدس امام صادق(ع) مشرف شد. امام به ایشان فرمودند: “ به دامان کریمه اهل بیت چنگ بزن” ایشان به گمان اینکه منظور امام ‌(ع) حضرت زهرا(س) است عرض کرد: “ قربانت گردم من این ختم قرآن را برای دانستن محل دقیق قبر شریف آن حضرت گرفتم تا بهتر به زیارتش مشرف شود.” امام فرمود: منظور من قبر شریف حضرت معصومه در قم است. سپس افزود: “ به دلیل مصالحی خداوند می‌خواهد محل قبر شریف حضرت زهرا(س) پنهان بماند. از این دو قبر حضرت معصومه (س) را تجلی گاه قبر شریف حضرت زهرا(س) قرار داده است اگر قرار بود قبر آن حضرت ظاهر باشد و جلال و جبروتی برای آن مقدر بود خداوند همان جلال و جبروت را به قبر مطهر حضرت معصومه(س) داده است.” مرحوم مرعشی نجفی هنگامی که از خواب برخاست تصمیم گرفت رخت سفر بربندد و به قصد زیارت حضرت معصومه(س) رهسپار ایران شود . وی بی‌درنگ آماده سفر شد و همراه خانواده‌اش نجف اشرف را به مقصد زیارت کریمه اهل بیت (ع) ترک کرد. ای فاطمه به کوچه باغ‌های حرم تو پناه می‌آوریم و در سایه سار ملکوتی آن نفسی تازه می‌نماییم . کنار نهر استجابت می‌نشینیم و قطره‌ای می‌شویم در آب زلال اشک‌های زائرانت ، ضریح نورانی‌ات را در آ‌غوش می‌گیریم و از بین شبکه‌های آن مزار مطهر تو را تماشا می‌کنیم .باورمان نمی‌شود! آیا به این سادگی به زیارت تو آ‌مده‌ایم! تو که زیارتت همسان زیارت یاس گمشده مدینه است!

مصطفی هدایی

منبع : روزنامه رسالت