آمریکا; تقویت حضور در عراق

پنتاگون وزارت دفاع آمریکا برای خروج ۳۰ هزار نیروی نظامی از عراق تحت فشار قرار گرفته است . این تعداد نیرو دقیقا همان رقمی را پوشش می دهد که بوش و دستیارانش برای اعزام فوری آنها در نیمه اول سال ۸۶ اصرار می ورزیدند و معتقد بودند که با تقویت حضور نظامی آمریکا خواهند توانست به اوضاع امنیتی عراق سروسامان ببخشند ولی حتی از این نیروها نیز معجزه ای برنیامد و معلوم شد که بوش حتی مردم آمریکا را هم فریب داده است .
با آشکار شدن ناکامی پنتاگون در تابستان گذشته اکنون محافل دمکرات در مجلس نمایندگان و سنا از بوش خواسته اند که زمینه های عملی برای بازگشت این تعداد از نظامیان آمریکا را از عراق فراهم کند تا فرصتی برای تفاهم پیرامون بودجه های درخواستی بوش برای اداره جنگ در عراق فراهم شود.
پنتاگون از کنگره درخواست حدود ۲۰۰ میلیارد دلار بودجه برای سال آینده میلادی کرده است . اگر این رقم تصویب شود جنگ عراق دستکم ۷۰۰ میلیارد دلار برای مالیات دهندگان آمریکائی خرج برداشته و این درحالیست که هیچگونه چشم اندازی برای پایان جنگ وجود ندارد و حتی سخن از ارائه جدول زمانی برای خروج نظامیان از عراق هم جدی تلقی نمی شود.
اگرچه نومحافظه کاران در تامین اهداف خود در عراق با ناکامی مطلق مواجه شده اند ولی کاخ سفید ناچار است برای کاهش فشارها از جانب افکار عمومی و کنگره علیرغم تمایلات خود رفتار کند و ۳۰ هزار نظامی خود را از عراق باز گرداند . این اقدام برای بوش و دستیارانش یک شکست بزرگ حیثیتی محسوب می شود چرا که وی برای اعزام همین تعداد نیرو به عراق در ابتدای سال جاری اصرار زیادی به خرج داد و ادعا کرد که اعزام ۳۰ هزار نیروی تازه نفس می تواند موفقیت های فراوانی را برای آمریکا در جهت افزایش ضریب امنیتی و بالا بردن میزان آرامش و امنیت در عراق به ارمغان آورد وتروریستها را منزوی کند لکن بعدا معلوم شد که تروریستهای مورد اشاره توسط اشغالگران آموزش دیده و تجهیز شده اند و هرج و مرج در عراق توسط نظامیان آمریکائی و شرکتهای باصطلاح امنیتی آمریکا ایجاد شده و به آن دامن زده شده است . پنتاگون اکنون مجبور است تعداد نظامیان آمریکائی را از ۱۷۶ هزار نفر به ۱۴۰ تا ۱۴۵ هزار تن کاهش دهد . بدین ترتیب تعداد تیپ های آمریکائی مستقر در عراق از ۲۰ تیپ به ۱۵ تیپ کاهش خواهد یافت . این عقب نشینی از دیماه آینده آغاز می شود و طی ۶ ماه تا تیرماه سال آینده ادامه خواهد یافت . بدین ترتیب نومحافظه کاران حتی در باز گرداندن نیروهای اضافی هم تعلل می کنند چرا که همین تعداد نیروی جدید را ظرف مدت یکماه به عراق اعزام کردند ولی فرایند بازگشت آنها ۶ ماه به طول خواهد انجامید. محافل تصمیم گیرنده در حزب جمهوریخواه به بوش و دستیارانش هشدار داده اند که برای ترمیم چهره و کاهش سطح اعتراضات عمومی و مخالفت دمکراتها در کنگره ناچارند از عملکرد گذشته دست بردارند و یا دستکم در آن تجدیدنظر کنند تا بلکه از شدت فشار افکار عمومی کاسته شود و نامزد جمهوریخواهان در انتخابات ریاست جمهوری از موضع قابل دفاعی برخوردار شود. گمانه زنیها نشان می دهد که دمکراتها در انتخابات ریاست جمهوری از موضع مناسبتری برخوردارند و رقبای آنها پیشاپیش بخاطر جنگ عراق و افغانستان در شرایط غیرقابل قبولی رنج می برند و احتمال پیروزی جمهوریخواهان در انتخابات آینده در پائین ترین حد ممکن قرار دارد و شانس موفقیت ناچیزی دارند.
این نکته از آن جهت اهمیت دارد که اخیرا برخی نظامیان بازگشته از عراق به جرگه مخالفان بوش پیوسته اند و حتی بعضی از بازماندگان قربانیان نظامی آمریکا پرچمدار مبارزه برای بازگرداندن نظامیان از عراق شده اند و دمکراتها عمدا از این فرصت برای تحت فشار قرار دادن بوش و در نتیجه کسب اعتبار برای جناح خود سواستفاده می کنند. نباید از نظر دور داشت که حتی دمکراتها در ماجرای عراق جزو متهمین این پرونده محسوب می شوند. تصمیم تجاوز نظامی به عراق در مجلس نمایندگان وسنا با اکثریت آرا صورت گرفت و دمکراتها مخالفت قابل ذکری با اصل اشغال عراق نداشتند. لکن با آشکار شدن آثار شکست و ناکامی و ناتوانی ارتش آمریکا در عراق با زیرکی در جبهه مخالفین قرار گرفتند و با همین شگرد سیاسی ـ تبلیغاتی توانستند اکثریت کرسی های نمایندگی در مجلس نمایندگان و سنا را به خود اختصاص دهند.
دمکراتها با اعمال فشار بر کاخ سفید برای اعلام جدول زمانی جهت خروج نظامیان آمریکائی از عراق چهره ای ضد جنگ به خود گرفته اند و سعی دارند از همین فرصت برای ورود به کاخ سفید استفاده کنند. درحالیکه کمتر از یکسال به انتخابات ریاست جمهوری آمریکا باقی مانده نظرسنجی ها دقیقا به زیان جمهوریخواهان ارزیابی شده است . براساس نظرسنجی مرکز تحقیقاتی دانشگاه « هاروارد » ۷۷ درصد مردم آمریکا معتقدند کشورشان از « بحران رهبری » رنج می برند و از هر ده نفر آمریکائی ۸ نفر معتقدند آمریکا رو به زوال و نابودی می رود مگر آنکه رهبران آمریکا تغییر کنند!
اگرچه بنظر می رسد که اینگونه نظرسنجی ها در مسیری هدایت شده و با اهداف روشنی صورت می گیرد ولی تا حدود زیادی بیان کننده نقطه نظرات جامعه آمریکا تلقی می شود. از جمله می توان به افول ستاره اقبال جمهوریخواهان و شکست مطلق بوش در آخرین فرصتهای ریاست جمهوری وی پی برد. این همان نکته ای است که اگر چه رقبای بوش مطرح می کنند ولی حامیان وی نیز از آن غافل نیستند! اصرار به خروج تدریجی ۳۰ هزار نیروی نظامی از عراق دقیقا با همین انگیزه صورت می گیرد که اعتبار سیاسی ـ تبلیغاتی جمهوریخواهان در آمریکا تا حدودی ترمیم گردد و بهانه های تبلیغاتی علیه بوش از رقبایش گرفته شود.
در چنین شرایطی نمایندگان کنگره برای تعیین جدول زمانی خروج نظامیان آمریکائی از عراق اصرار می ورزند لکن بعید به نظر می رسد که بوش و دستیارانش بجز همین اقدامات مجدد برای باز گرداندن نظامیانی که از آنها معجزه ای رخ نداد کار دیگری در جهت کاهش نظامیان در عراق انجام دهند . بعلاوه اکنون روشن شده است که حدود ۱۸۰ شرکت باصطلاح امنیتی با بکارگیری دستکم ۴۵ هزار نظامی و عناصر امنیتی سرگرم تامین اهدافی هستند که از پنتاگون ارتش آمریکا و سازمان « سیا » برنیامده است . این بدان معنی است که حتی باکاهش تعداد نظامیان آمریکا همچنان سرگرم افزایش ابعاد حضور خود در عراق است و اعلام کاهش نفرات ارتش آمریکا در عراق صرفا جنبه مصرف داخلی و یا مصرف انتخاباتی ـ تبلیغاتی دارد!

منبع : روزنامه جمهوری اسلامی