نبرد آرسلور ورای فولاد است

گای دال مدیرعامل آرسلور اوایل سال جاری میلادی قیمت پیشنهادی لاكشمی میتال هندی، كه مدیر و صاحب عمده میتال استیل است رد كرد و آن را »بزخری« نامید. این كار او بیشترین دفاع او از بزرگترین فولادساز اروپا بود. از آن به بعد دال و جوزف كینش رئیس هیات مدیره آرسلور تغییر جهت دادند تا به هر ترتیب كه شده از دست میتال فرار كنند. هیچ یك از دسیسه چینی‏های آنها به اندازه تلاش‏های این دو مرد برای نگه داشتن شغل‏هایشان مهم نبود، البته تمام سهامداران هم در این نبرد سهمی داشتند. به خاطر سرمایه‏گذاران اروپایی هم كه شده مهم نیست كه چه كسی آرسلور را از آن خود می‏كند بلكه آنچه مهم است این است كه این مبارزه چطور به پایان می‏رسد.
صنعت فولاد در سراسر جهان در حال ادغام است. آقای میتال با سرمایه ۳۲/۳ میلیارد دلاری قصد دارد كارخانه تولید فولاد معظمی برپا كند كه تقریبا چهار برابر بزرگتر از نزدیكترین رقیبش است. به قضاوت كارشناسان و دست‏اندركاران صنعت فولاد، این معامله، معامله خوبی است. میتال به بازارهای گسترده آرسلور دست پیدا می‏كند و آرسلور هم از تولید كم هزینه میتال بهره‏مند می‏شود. اما دال به دنبال هیچ یك از اینها نیست. پیشنهاد میتال نه صد درصد كه ۱۵۰ درصد به ضرر آرسلور بود؛ قیمت آن بسیار پایین و به لحاظ استراتژیك هم گمراه‏كننده بود. خانواده غیرقابل اعتماد میتال مدیریت و مالكیت را به دست می‏گرفتند. میتال استیل در هلند ثبت شده و از دفتر لندن مدیریت می‏شود. اما این شركت از روش‏های مرموزی در »ارزش‏های فرهنگی« با آرسلور اروپایی سهیم است. این ملی‏گرایی اروپایی ناخوشایند خیلی پیشتر با فرصت‏طلبی و دورویی در هم آمیخته شده بود. اول از همه دال و كینش، دوفاسكو، فولادساز جدید كانادایی را در ساختار هلدینگی جای دادند كه طراحی كرده بودند تا طرح‏های ناموفق میتال را برای فروش آن خنثی كنند (اگر اصلا چنین طرح‏هایی وجود داشت). سپس به میتال اسكاتلند پیشنهاد كردند تا با سیویراستال، یكی از كارخانه‏های مرموز میتال ادغام شود كه یكی از ثروتمندان روس بدون هیچ پیشنهاد قیمتی آن را مدیریت می‏كرد. به این ترتیب او سهامدار بلامنازع كل این گروه می‏شد كه بسیار به نفع دال بود و به استانداردهای ممتاز مدیریتی او كمك می‏كرد.
قربانی تمام این كارها سهامداران خود آرسلور هستند - چیزی كه باید سرمایه‏گذاران اروپایی را نگران كند. در كنار همه اینها، كینش و دال از گفتگوی به دردبخور با سهامداران امتناع كردند. سرمایه‏گذاران هیچ حرفی درباره دوفاسكو ندارند. آنها فقط وقتی می‏توانند معامله سیویراستال را به تعویق بیندازند كه حداقل نیمی از سهامداران در اجلاسی كه به زودی در لوكزامبورگ برگزار می‏شود علیه ادغام ثبت نام كنند. معمولا آستانه چنین رای‏گیری اكثریت حاضرین است: انگار مشكل آرسلور طوری به وجود آمده كه هیچ وقت حل نشود.
آرسلور پافشاری می‏كند كه هیچ كار را غلط انجام نداده است. تبصره‏های همكاری و قانون لوكزامبورگ، جایی كه این قانون ثبت شده، اجازه معامله سیویراستال را بدون حتی یك رای از طرف سهامداران ممكن می‏كند. میتال تاكنون یك بار پیشنهاد قیمت ارائه داده ولی دال گفته است منتظر پیشنهادهای بیشتر با قیمت‏های بالاتر می‏ماند.
●شركت من سالم است یا ناسالم؟
این گفته ریاكارانه است. این كه میتال یا سیویراستال بیشترین منفعت را از سهامداران آرسلور نصیب خود می‏كنند جای بحث دارد. بیشتر تحلیلگران پیشنهاد اصلاح شده میتال را تایید كردند اما هیات مدیره آرسلور هفته گذشته تصمیم گرفت كه همانطور كه از نامش پیداست معامله روسی بهتر خواهد بود. روش تصمیم‏گیری بین این دو برای سهامداران آرسلور برگزاری رای‏گیری بی‏طرفانه است. به هر حال این شركت متعلق به آنهاست.
قانون سهام همین است و دلیل خوبی است كه امیدوار باشیم سرمایه‏گذاران آرسلور در حال حاضر برای فروش سهام خود به آقای میتال عجله كنند تا اكثریتی را كه نیاز دارد به دست آورد. مدیران اجازه دارند قوانین را به كار گیرند و قیمت‏های پیشنهادی را رد كنند و به این ترتیب از شركت‏های خود محافظت كنند. اما اگر از قوانین بر ضد تمایلات سهامداران سوء استفاده كنند تا راهی پیدا كنند كه سرمایه‏گذاران را از انتخاب محروم كنند، در این صورت تعهد بین مالك و مدیر شكسته شده است. اگر مدیران آرسلور بخواهند اصول را زیر پا بگذارند سهامداران از تمام نقاط اروپا بازنده این بازی خواهند بود.

نوشین دیانتی

منبع : مجله گسترش صنعت