سفر به نیویورک از نگاه مشاور ارشد رئیس جمهوری

سفر دکتر « محمود احمدی نژاد» رئیس جمهوری اسلامی ایران به نیویورک و شرکت در شصت و دومین مجمع عمومی سازمان ملل و همچنین حضور در جمع ایرانیان مقیم آمریکاودیگر برنامه های وی در این شهر حاشیه های جالب و خواندنی بسیاری داشت. «سیدمجتبی ثمره هاشمی» مشاور ارشد رئیس جمهوری در این سفر در کنار رئیس جمهوری بود. ثمره هاشمی در گفت وگو با ایرنا با تأکید بر این که حواشی هم در متن سفربود و هرکدام درجای خود قابل توجه و تحلیل است،حواشی این سفر را از نگاه خود این گونه تشریح کرد.
● دیدار با ایرانیان مقیم آمریکا
بعد از صحبت جناب آقای رئیس جمهوری،هموطنان ایرانی مقیم آمریکا به وجد آمده بودند و متعدد مراجعه می کردند و برای این که خدمتی به کشور بکنند طرح می دادند و بعضی هم برای بازگشت به وطن اعلام آمادگی می کردند.
ـ یکی از ایرانیان که پزشک حاذقی به نظر می رسید پیغام داد که چهره آقای رئیس جمهوری را دیدم، سفارشاتی برای تغذیه ایشان دارم و کاغذی نوشت با حدود ۱۵ دستورالعمل غذایی و ارائه کرد، من آن را به رئیس جمهوری دادم، ایشان گفت که اکثر توصیه های او درست است.
ـ یکی از برنامه های این نشست اجرای سرود «جمهوری اسلامی» و «ای ایران» توسط نوجوانان و کودکان ایرانی بود، بعضی هم از واشنگتن آمده بودند. معلوم شد دو سه تااز بچه ها آمریکایی هستند، فارسی هم صحبت می کردند، گفتند پدر و مادر این بچه ها اینقدر علاقه مند به ایران هستند که بچه های خود را در مدارس ایرانی برای یادگیری زبان فارسی فرستاده اند.
ـ جالب ترین صحنه در این جلسه هجوم ایرانیان برای گرفتن عکس یادگاری با جناب آقای رئیس جمهوری بود، شاید قریب به ۲ ساعت طول کشید تا نوبت به همه برسد.البته ایرانی هایی که پیشنهادی یا مشکلی داشتند هم دراین فرصت کوتاه مطرح کردند یا نامه های خود را ارائه می کردند. این صحنه هابرای مأموران امنیتی آمریکا که در سالن حضور داشتند، تعجب آور بود. جالب تر این که اگر کسی قبلاً عکس گرفته بود دوباره در صف قرار می گرفت تا برای دومین و سومین بار هم با رئیس جمهوری عکس بگیرد.
● حضور در دانشگاه کلمبیا
حضور رئیس جمهوری در دانشگاه کلمبیا و حوادث قبل و اصل برنامه و بعداز آن باید جداگانه مورد بحث واقع شود، یک حادثه تاریخی و نقطه عطفی در تاریخ دانشگاه های آمریکا، رسانه های این کشور و همچنین سیاستمداران است. وقتی جناب آقای رئیس جمهوری وارد سن شدند، حسب روال معمول در این گونه موارد یکی دو نفر ازهمراهان ایشان درکنار رئیس جمهوری می نشیند، اما مسئولان برگزاری فقط دوصندلی را کنارتریبون گذاشته بودند که فقط آقای رئیس جمهوری و مجری بتوانند بنشینند. تعدادی نرده پائین سن بود که امکان نزدیک شدن به سن را از بین برده بود، در یکی دو صف اول تعدادی از اساتید دانشگاه نشسته بودند، بعداً فهمیدم تعدادی از سیاستمداران بنام آمریکایی هم در سالن حضور داشتند.
ـ تعدادی از شرکت کنندگان که درخارج از سالن بودند را با اتوبوس آورده بودند، یکی از همراهان گفت:در مقابل حزب یهودیان دیدم دانش آموزان را برای شرکت در مراسم دانشگاه سوار می کردند،در داخل دانشگاه کلمبیا هم آنان را دیدم.
ـ چند نفر از دوستان گفتند بعضی از خانم های ایرانی در بیرون دانشگاه ایستاده بودند و با صهیونیست ها درگیر بودند و از نطق رئیس جمهوری دفاع می کردند.
ـ دو نفر از مسئولان که همراه بودند از نطق اهانت آمیز رئیس دانشگاه خیلی ناراحت بودند و می گفتند باید کاری انجام دهیم، آقای رئیس جمهوری گفتند نگران نباشید،آنان هم در اخلاق، هم در تبلیغات و هم در ادعای آزادی بیان شکست خوردند.
ـ بعضی ایرانی ها می گفتند برای شرکت در جلسه سخنرانی به دانشگاه زنگ زدیم اما به جای پاسخ گویا با اتصال به یک ضبط صوت، نواری علیه رئیس جمهوری پخش می کردند.
ـ سفیر جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل گفت که بعد از سخنرانی آقای رئیس جمهوری تعداد زیادی نامه از آمریکایی ها واصل شده که عذرخواهی کرده بودند.
ـ چند نفر از خانم های ایرانی با مراجعه به هتل اصرار داشتند که با رئیس جمهوری ملاقات کنند و در ملاقات گفتند که ما آمده ایم تا بگوییم به شما افتخار می کنیم.
ـ یکی از زنان به من گفت : بچه های من در آمریکا زندگی می کنند، نمی دانستم به بچه ها بگویم شما باید مثل چه کسی بشوید.الآن به صراحت به آنان می گویم الگوی شما آقای احمدی نژاد است.آقای احمدی نژاد از خودمان است یک انسان با زندگی معمولی است که رئیس جمهور شده است و ایرانیان به وجود او مفتخرند.شما هم می توانید مثل او باشید. در ملاقات با رؤسای جمهوری تا آنجایی که حضور داشتم همه به آقای رئیس جمهور تبریک می گفتند وشجاعت و نطق ایشان را می ستودند و می گفتند: خودمان برنامه را تماشا کردیم.
ـ سخنرانی رئیس جمهوری در دانشگاه کلمبیا موجب شد به نطق ایشان در مجمع عمومی سازمان ملل بیشتر توجه شود.
● مجمع عمومی سازمان ملل
ـ پشت تریبون سخنرانی در سازمان ملل و میز رئیس جلسه ساختمانی با چند اتاق وجود دارد، هر سخنران قبل از شروع به آن ساختمان هدایت می شود و می نشیند تا نطق سخنران حاضر تمام شود. اینجانب جناب آقای رئیس جمهوری را تا ساختمان مزبور همراهی کردم، به محض این که نشستند، کارمندان آنجا یک به یک آمدند تا در کنار رئیس جمهوری عکس بگیرند، یکی از کارمندان خواهش کرد به اتاق مابیایید ما چند نفر هستیم، نمی توانیم اینجا بیاییم، ایشان رفتند و با آنان عکس گرفتند.
ـ باشروع سخنرانی ایشان سالن پر بود و با این که سخنرانی ۴۱ دقیقه طول کشید، سکوت کاملی بر سالن حکمفرما بود.معاون دبیر کل که مدیر جلسه بود بعد از سخنرانی آمد و تشکر کرد.
ـ وقت خروج از سالن اجلاس از خروجی کنار برد ریاست، تعداد زیادی از هیأت های شرکت کننده در حالی که صف بسته بودند یک به یک تبریک می گفتند و بعضی با ایشان عکس می گرفتند.
ـ سخنرانی رئیس جمهوری بازتاب زیادی داشت، در جلسه ای که با کشیشان مسیحی بود، دیدم به بعضی از جملات سخنرانی استناد می کردند، بعضی از رؤسای کشورها هم در ملاقات ها اذعان به قوت متن و قوت سخنرانی داشتند و می گفتند انصافاً نکات بدیعی داشت و با شجاعت ارائه شد.
جلسه با اصحاب رسانه و سیاستمداران کهنه کار آمریکایی
ـ در این جلسه حدود۸۰ نفر حضور داشتند و ازهمان ابتدا فرصت به حضار داده شد ، ۱۳ نفر صحبت کردند و هر کدام موضوعی را مطرح کردند.بحث ارتباطات ایرانیان و آمریکایی ها، بحث صهیونیسم و عراق از جمله این موارد بود.
ـ در پایان جناب آقای رئیس جمهوری حدود نیم ساعت صحبت خاص خودشان را پیرامون دیدگاه هایی که به انسان وجود دارد و منزلت انسان وآرمان های انسانی و بحث فطرت، عدالت، محبت و عشق ارائه کردند.
ـ رئیس جمهوری همچنین در سخنان خود راه های برون رفت بشر از چالش های کنونی را ارائه کردند و نکته جالب این بودکه بعضی از حضار از ابتداتا انتها نت برداری می کردند.
ـ بعد نوبت پاسخ به سؤالات رسید، جناب آقای رئیس جمهوری تک تک سؤال کنندگان را اسم می بردند، سؤال آنها را تکرار و پاسخ می دادند و هیچ سؤالی بی پاسخ نماند و این شیوه برای آنان تعجب آور و شگفت انگیز بود.در واقع احترام همه حفظ و همه سؤالات پاسخ داده شد.
ـ این نشست یک جلسه تاریخی بود و ۱‎/۵ساعت دیرتر از موعد مقرر تمام شد و امیدوارم فیلم و سی دی آن منتشر شود.
ـ در حاشیه از بعضی مدعوین سؤال شد که ارزیابی شما چیست ،«خیلی خوب» ارزیابی آنان بود و جالب این که یکی از سیاستمداران برجسته و سابق آمریکا در جلسه جواب سؤال های خود را سخت و جدی دریافت کرد و در پایان نیز خیلی اظهار رضایت کرد.
ـ احترام، وقار و منطق قوی جناب آقای رئیس جمهوری به نظرم تأثیر زیادی داشت، مطالب گفتنی زیاد است اما فرصت محدود.خدا را سپاسگزاریم که ملت ایران چنین فردی را که انصافاً عصاره فضایل حکمت،ایمان و شجاعت و منطق قوی و صبر و پایداری و مخلص امام و رهبری معظم انقلاب هستند را به ریاست جمهوری انتخاب کردند.

منبع : روزنامه ایران