رئیس جمهور آینده آمریکا

به نظر می رسد که باراک اوباما نامزد حزب دموکرات ها هفته آینده به ریاست جمهوری آمریکا انتخاب خواهد شد (سه شنبه ۴ نوامبر ۲۰۰۸ میلادی مطابق با ۱۴ آبان ۱۳۸۷ شمسی) با پیروزی اوباما و شکست رقیب او جان مک کین از حزب جمهوریخواهان، کاخ سفید و قوه مجریه پس از هشت سال مجدداً به دست حزب دموکرات خواهد افتاد. کنگره آمریکا (مرکب از دو مجلس نمایندگان و سنا) به احتمال بسیار قوی در نتیجه انتخابات تحت کنترل کامل حزب دموکرات خواهد بود و بدین ترتیب قوه مقننه در اختیار این حزب قرار خواهد گرفت. اوباما و دموکرات ها این شانس را خواهند داشت که در ماه ها و سال های آینده با تسلط بر کاخ سفید و کنگره آمریکا، قوه قضائیه را نیز به طرف خواسته های خود سوق دهند.
این تغییر و تحول در آمریکا را می شود در یک جمله خلاصه کرد: نارضایتی و عصبانیت اکثر مردم آمریکا از ریخت و پاش های سال های اخیر به ویژه ورشکستگی های سیاسی و مالی سیاست های دولت جرج دبلیو بوش، و افول قدرت ایالات متحده در داخل کشور و در سطح جهانی. انتظار مشترکی که مردم آمریکا از اوباما و تیم او دارند احیای قدرت و حیثیت آمریکا در دنیا و سامان دادن به وضع نامطلوب شهروندان آمریکا در داخل کشور است.
بسیاری از ناظران عقیده دارند که این آخرین فرصت آمریکاست. ولی از یک جهت کار از کار گذشته است. آمریکا نمی تواند به قدرت سابق خود برگردد ولی می تواند اگر عاقلانه عمل کند خود را نجات دهد و دیگران را نیز به باتلاقی که به وجود آمده نکشاند. از این پس باید از دوران فراسوی آمریکا، و آینده آمریکا صحبت شود. سیستم بین المللی از داخل وارد یک دوره تحول و تغییر شده است و فرمول های سیاسی و اقتصادی جوابگوی این مشکلات و عصیان ها نیستند. و اما چطور شد که باراک اوباما نامزد حزب دموکرات که یک سیاه پوست آفریقایی- آمریکائی است توانست در چند هفته گذشته این همه محبوبیت پیدا کند و از رقیب خود جان مک کین که یک سفیدپوست آنگلو ساکسون- آمریکائی است جلو بیفتد. چند عامل در این هفته های آخر باعث شد که نه تنها دموکرات ها بلکه قشر مهمی از جمهوریخواهان و شهروندان دیگری که خود را مستقل از دو حزب می دانند، کاملاً به طرف اوباما تمایل پیدا کنند.
۱) شخصیت کشی و شبهه افکنی: استراتژی شخصیت کشی و شبهه افکنی جمهوریخواهان علیه شخص اوباما و متهم کردن او از طریق سایت های اینترنتی به «تروریسم»، «سوسیالیسم»، «بی دینی»، «ضد آمریکائی»، «چند ملیتی» و حتی «مسلمان» و «عرب» بودن، و «آمیزش با افراد نامناسب در جوانی»، همه به ضرر مک کین و به نفع اوباما تمام شد. افکار عمومی آمریکا این دروغگوئی، اهانت و شیطنت را علیه کسی که با فداکاری و زحمات فراوان مشکلات زندگی خود و خانواده اش را پشت سر گذاشته و در بهترین دانشگاه های آمریکا تحصیل کرده و اکنون از طرف یک حزب بزرگ و مشروع نظام به نامزدی انتخاب گردیده و می خواهد «به کشور خود خدمت کند» رد کردند و بیش از پیش دور او جمع شدند. دو هفته قبل نظرسنجی ها نشان داد که این عامل منفی بافی و شخصیت کشی علیه اوباما، محبوبیت او را بین مردم افزایش داده است. این پدیده در انتخابات امسال آمریکا و برای کسانی که از روش های شیطان بزرگ در سایت ها و پایگاه های اینترنتی خود اطاعت و تقلید می کنند باید بسی عبرت آمیز باشد.
۲) بحران اقتصادی و ورشکستی مالی: بحران اقتصادی آمریکا در چند هفته اخیر که سیستم بانکی جهانی را نیز تحت تأثیر قرار داد، به نفع اوباما و حزب دموکرات شده است زیرا که نقطه عطف مبارزات انتخاباتی اوباما از آغاز بر روی حل مشکلات اقتصادی، کمک به طبقه متوسط آمریکا و افزایش مالیات بر درآمد شرکت های غول آسای مالی بوده است، در حالی که رقیب او مک کین تا این اواخر بر مسائل امنیت ملی، مبارزه با تروریسم و پیروزی نظامی درعراق تکیه کرده بود.
۳) وحدت و احیای حیثیت آمریکا: مردم آمریکا نه تنها بهبودی وضع اقتصادی آمریکا را در انتخاب کردن اوباما می بینند، بلکه احیای حیثیت و قدرت آمریکا در سطح جهانی را در تغییر حکومت از یک حزب یعنی جمهوریخواهان به حزب دیگر یعنی دموکرات ها، ربط می دهند. افول و نزول قدرت آمریکا، بی اعتمادی به سیاست ها و مواضع آمریکا در سراسر جهان، یک شوک روانی به افراد و شهروندان آمریکائی وارد کرده است زیرا هویت آمریکائی همیشه با قدرت فوق العاده آمریکائی همراه بوده است. بسیاری از شهروندان آمریکا به اوباما رأی می دهند نه برای اینکه با برنامه ها یا حزب دموکرات موافقت کامل دارند بلکه برای اینکه در جریان حکومت بوش و جمهوریخواهان هویت آمریکائی را از دست داده اند برای آنها اوباما می تواند یک منجی و یک فاکتور وحدت ملی باشد.
۴) پول، آگهی و تبلیغات انتخاباتی: پول و تبلیغات، به ویژه از طریق آگهی، همیشه دو عنصر مهم در پیروزی نامزدهای انتخاباتی بوده است. در فصل انتخابات عمومی، آمریکا به یک کارخانه پروپاگاندا تبدیل می شود. امسال اوباما موفق شده است بیش از رقیب خود هم پول بیشتری جمع کند و هم تبلیغات زیادتر و مؤثرتری انجام دهد. در ایالات و شهرهائی که آرا و سهمیه انتخاباتی آنها در تعیین رئیس جمهور بیش از دیگران است، بمباران تبلیغاتی از طریق رادیو- تلویزیون توسط هر دو حزب و هر دو کاندیدا شدت یافته ولی اردوگاه اوباما از جنبه کمی و کیفی در این مبارزات دست بالائی دارد.
۵) معاونت ریاست جمهوری: در انتخابات عمومی آمریکا، شهروندان نه تنها رئیس جمهور بلکه معاون ریاست جمهوری را نیز انتخاب می کنند. معاون رئیس جمهور در صورت فوت یا برکناری رئیس جمهور مطابق قانون اساسی مسئولیت را به دست گرفته و برای مدت باقی مانده آن دوره رئیس جمهور می شود. امسال سناتور مک کین ۷۲ ساله برای جلب آرای زنان یک خانم نسبتاً جوان را که فقط سه سال تجربه فرمانداری ایالات آلاسکا (کم جمعیت ترین ایالات آمریکا) را به عهده داشت به معاونت خود انتخاب کرده است. سارا پیلین که تا دو ماه قبل کاملاً بین مردم یک شخصیت ناشناخته بود، اکنون به یک ستاره ملی و تلویزیونی تبدیل شده است که متأسفانه به علت بی تجربگی که از خود در امور داخلی و بین المللی و در سخنرانی ها و مصاحبه ها نشان داده است، باعث خجالت و انتقاد خود جمهوریخواهان شده است و مردم می پرسند اگر اتفاقی برای مک کین بیفتد، چگونه این فرد می تواند مسئولیت رهبری آمریکا و ریاست جمهوری را برعهده بگیرد. معاون انتخاباتی باراک اوباما برعکس یک سناتور با تجربه و ورزیده آمریکا است که ۲۶ سال سابقه خدمت در امور ملی و بین المللی در کنگره آمریکا را دارد.
با این وصف تا شمارش آخرین آرای انتخاباتی در ایالات آمریکا نمی توان از پیروزی یک نامزد مطمئن شد زیرا علی رغم سنجش های ملی و افکار عمومی که اوباما را در بسیاری از ایالات مهم از رقیب خود مک کین جلوتر نشان می دهد، سرنوشت انتخابات آمریکا همیشه با مقداری تخلفات در اخذ رأی، با زرنگی های مشروع و نامشروع انتخاباتی جناح های سیاسی دو حزب و با سنت و مقررات و قوانینی که بعضاً پیچیده و برای عموم معلوم نیست مرتبط است. مثلاً مردم آمریکا، برخلاف آنچه که منعکس شده، مستقیماً رئیس جمهور و معاون او را انتخاب نمی کنند و انتخاب رئیس جمهور با اکثریت آرا در هر ایالت و سهمیه هر ایالت در تعیین نمایندگانی که در مجمع «کالج انتخاباتی»، رئیس جمهور را مشخص می کند ارتباط دارد. بارها اتفاق افتاده است که رئیس جمهور با اقلیت آرای عمومی و سرتاسری مردم آمریکا ولی با اکثریت سهمیه رأی هر ایالت روانه کاخ سفید شده است. انتخاب دوره اول ریاست جمهوری بوش ۸ سال قبل دقیقاً با این روش و با سروصدا و جنجال تخلفات انتخاباتی صورت گرفت. علاوه بر این، مقررات انتخاباتی، نظارت، و حتی ماشین اخذ رأی از یک ایالت به ایالت دیگر ممکن است کاملاً فرق بکند. معیار انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در آن کشور نه تنها یکنواخت نیست بلکه اسم نویسی قبلی و اخذ کارت انتخاباتی یکی از شرایط شرکت در رأی دادن و انتخاب ریاست جمهوری است.
در انتخابات امسال آمریکا که فاکتور نژاد نامزدها یک عامل بزرگ است، صداقت شهروندان نیز به آزمایش گذاشته خواهد شد. آیا کسانی که در نظرسنجی ها گفته اند به اوباما رأی می دهند، عملاً این کار را خواهند کرد، یا اینکه رأی حقیقی خود را پنهان نگاه داشته اند؟

پروفسور حمید مولانا

منبع : روزنامه کیهان