بیایید منصف باشیم

پیروزی غرورآفرین تیم ملی بسكتبال جمهوری اسلا‌می ایران یك افتخار بی‌بدیل و مثال‌زدنی است.
چنین توفیقی در تاریخ ورزش كشورمان كم‌سابقه است. این مهم حاصل زحمات طولا‌نی و شبانه‌روزی دست‌اندركاران فدراسیون بسكتبال و حمایت‌های مطلوب سازمان تربیت‌بدنی در چند سال گذشته است.
فرآیند توجه به تیم‌های پایه و ورزش‌های دستجمعی در دو سال گذشته از محوری‌ترین سیاست‌های تربیت‌بدنی در نظام جمهوری اسلا‌می ایران بوده است. در این توفیق بزرگ كه نشان از هوش، قدرت و توانایی انكارناشدنی فرزندان ایران‌زمین است، عوامل چندی دخالت دارند؛ اول از همه باید به برنامه‌ریزی مناسب فدراسیون در سال‌های اخیر اشاره داشت؛ مساله دوم برگزاری اردوهای حساب‌شده و برگزاری مسابقات دوستانه و شركت در اردوگاه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی است؛ چینش مناسب و بهره‌برداری درست از بازیكنانی كه در طول مسابقات شایستگی‌های خود را بر حریفان دیكته كردند و در نهایت استفاده از یك مربی با دانش بین‌المللی كه توانست مجموع این عوامل را با هدایت و مربیگری علمی خود به سامان برساند.
این پیروزی می‌تواند یك نمونه باشد برای همه تیم‌های ورزشی و همچنان الگویی شایسته برای دیگر بخش‌های كشور. به این معنا كه ایران همواره این ظرفیت را دارد كه با برنامه‌ریزی درست، استفاده از منابع و نیروی انسانی بهینه و مدیریت علمی و هدفمند به توفیق دست یابد. هر قدر مدل مدیریت و هدایت تیم بسكتبال می‌تواند الهام‌بخش باشد، به همان اندازه اتفاقی كه برای تیم ملی فوتبال ایران افتاد عبرت‌انگیز و ناراحت‌كننده است. اما نكته فرجامین در این میان، اصرار برخی از مدیران فعلی كشور در انتساب موفقیت‌ها به خویش و شانه خالی كردن از مسوولیت‌ها در مواقع شكست است. چگونه است كه وقتی تیم ملی فوتبال ایران كه بدون تردید در چند سال اخیر از بهترین بازیكنان ملی بهره می‌برد، در مراحل اولیه جام ملت‌های آسیا حذف می‌شود، مدیران و تصمیم‌گیران دولت فعلی مسوول ناكامی‌ها نیستند! اما وقتی تیم ملی بسكتبال به توفیق می‌رسد، حاصل تلا‌ش‌های مشعشع مدیران فعلی است؟!
چنین داوری و قضاوتی از انصاف و كرامت به دور است. اگر حسنی در كار است حاصل كار همگان در گذشته و حال و آینده است و اگر عیبی متصور است، آن نیز بر این منهاج است. از خود ظرفیت و جوانمردی نشان دهیم؛ خصیصه‌ای كه عموما در عرصه ورزش و پهلوانی از آن یاد می‌شود. به تعبیر بزرگان خود، به‌گونه‌ای قضاوت نماییم كه دوست داریم در موردمان قضاوت شود.
این به انصاف نزدیك‌تر است.

منبع : روزنامه اعتماد ملی