موسیقی بومی ، استان آذربایجان غربی

استان آذربایجان غربی به تبع تنوع و تركیب قومی خود،‌ دارای انواع مختلف موسیقی بومی نیز هست. اقلیت‌های مذهبی، كردها، آذری‌ها و سایر اقوام هر كدام با توجه به خصوصیات قومی و رفتارهای فرهنگی خود، نوعی از موسیقی خاص خود را به نمایش می‌گذارند. موسیقی بومی آذری‌ها عمدتاً در وجود «عاشیق‌ها» خلاصه می‌شود.
عاشیق‌های معاصر آذربایجان، مالك گنجینه عظیم هنر و ادبیات تاریخی اسلاف خویش هستند و سروده‌های استادانه و داهیانه خود را با ایده‌های بشردوستانه و حفظ سنن عاشیقی در میان مردم رواج می‌دهند و وقت و بی‌وقت در مجالس عروسی و جشن‌ها حاضر می‌شوند و هم از این راه معیشت روزانه خود را نیز تأمین می‌كنند.
در روزگاران گذشته، به این هنرمندان علاوه بر «اوزان» و «عاشیق»، «وارساق» و «یانشاق» هم می‌گفتند و به هنرمندترین و شایسته‌ترینشان «دده» اطلاق می‌شد كه از آن میان می‌توان به «دده قاسم» (قرن 13 هـ.ق)، «توراب دده» (قرن 12 هـ.ق)، «دده یادیار» (قرن 10 هـ.ق)، «كرم دده» و مشهورتر از همه «دده قورقود» اشاره نمود.
عاشیق‌های معاصر استان آذربایجان غربی عبارتند از : عاشیق یوسف مسیحی، عاشیق دهقان، عاشیق درویش، عاشیق بلوت، عاشیق حیدر، عاشیق حمید،‌ عاشیق ایوب، عاشیق اصلان، عاشیق واحد و عاشیق اكبر جنون. تعدادی از این افراد مورد حمایت و تحت پوشش بخش فرهنگی اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان به هنرنمایی می‌پردازند.