تینیوس

شنیدن اصوات در یك یا هر دو گوش در غیاب منبع خارجی صدا می‌باشد.
سن: بالای سن ۶۰ سال شایعتر است.
جنس وژنتیك: عوامل قابل توجهی نیستند.
نحوه زندگی: سابقه قرار داشتن در معرض سروصدای زیاد عامل خطر است.
افرادیكه تینیتوس دارند صداهایی را می‌شنوند كه منبع آن داخل گوش خود فرد است. این صداها ممكن است شامل زنگ زدن rinning، وزوز buzzing، سوت زدن whisting، غرش roaring یا صدای هیس hissing در گوشها میباشد. شدت و تعداد ضربان این اصوات ممكن است با نبض تغییر كند. اما معمولاً ممتد هستند. بعضی افراد دوره‌های كوتاهی از تینیتوس دارند اما در بعضی دیگر این حالت دائمی است.
در خیلی از موارد، تینیتوس همراه با افت شنوایی است و اگر شما سابقه قرار گرفتن در معرض صدای بلند را داشته باشید احتمال ایجاد تینتیوس افزایش می‌یابد. این حالت در افراد مسن شایعتر است و تقریباً از هر ۱۰ نفر افرادیكه بالای سن ۶۰ سال هستند، ۳ نفر مبتلا به این مشكل می‌باشند. خیلی از افرادیكه تینیتوس دارند فقط هنگامی متوجه این حالت میشوند كه بدقت گوش دهند اما در دیگر افراد ممكن است تینیتوس باعث مزاحمت شده و موجب اشكال در تمركز یا خوابیدن شود. در این موارد تینیتوس ممكن است منجر به افسردگی و اختلالات اضطرابی شود.
علل بیماری:
تینیتوس ممكن است بدون هیچ دلیل واضحی ایجاد شود اما اغلب به همراه بعضی از اختلالات گوش مثل بیماری منییر، پیرگوشی یا افت شنوایی ناشی از سروصدا میباشد.در بعضی موارد تینیتوس می‌تواند ناشی از نقص در هموگلوبین كه اكسیژن را حمل می‌كند، و یا ناشی از پركاری غده تیروئید باشد. علل دیگر تینیتوس عبارتند از صدمات سر و درمان با داروهای مختلف مثل آسپرین و بعضی آنتی بیوتیكها، تینیتوسی كه فقط یك گوش را مبتلا كرده است ممكن است علامتی از توموری
باشد كه عصب و شنوایی (كه اطلاعات را از گوش داخلی به مغز منتقل می‌كند) را مبتلا نموده است. اگر تینیتوس فقط یك گوش شما را درگیر نموده باشد بایستی با پزشكتان مشورت كنید
اقداماتی كه باید انجام دهید:
پزشك گوش را با اتوسكوپ معاینه كرده و ممكن است تستهایی برای افت شنوایی ترتیب دهد. همچنین ممكن است آزمایشهایی برای شناخت اختلالات زمینه‌ای انجام دهد. این آزمایشها ممكن است شامل آزمایش خون برای كم خونی و CT اسكن یا MRI برای رد تومور باشند.
اگر علت زمینه‌ای پیدا شود درمان موفقیت‌آمیز است و تینیتوس ممكن است بهتر شود. اگر تینیتوس دائمی بود ممكن است پزشك وسیله‌ای بنام ماسكر masker را پیشنهاد كند. این وسیله داخل یا پشت گوش، مشابه سمعك گذاشته میشود. اگر تینیتوس همراه با افت شنوایی باشد، یك سمعك می‌تواند با افزایش هوشیاری شما از سروصدای محیط باعث كاهش صداهای داخلی شده و بدین ترتیب موجب آسودگی گردد. خیلی از افرادیكه تینیتوس دارند متوجه میشوند كه سروصدای محیط اطراف مثل نواختن موسیقی توجه آنها به صداهای گوش‌شان را كم می‌كند. اگر تینیتوس منجر به آزردگی distressing، افسردگی یا اضطراب شود، مشاوره، گروه درمانی و یا تمرینات ریلكسیشن ممكن است مفید باشد.
كاشت حلزون:
كاشت حلزون در افرادیكه كه كری عمیق دارند و سمعك كمكی نمی‌كند استفاده میشود. این وسیله حاوی الكترودهای ظریفی است كه بطریقه جراحی در عمق حلزون در گوش داخلی كاشته میشود و یك گیرنده كه در جمجمه در عقب و بالای گوش جای داده میشود. میكروفون، عمل كننده صدا وانتقال دهنده در خارج گذاشته میشوند. كاشت حلزون شنوایی را به حالت طبیعی بر نمی‌گرداند اما الگوهایی از صدا كه قابل تشخیص باشند را ایجاد می‌كند. كاشت حلزون همراه با لب خوانی می‌تواند فرد را قادر به درك صحبت‌ها نماید.

منبع : پایگاه الکترونیکی خدمات پزشکی ایران